Για μας αγαπη είναι..... να με εχεις γνωρίσει όπως είμαι, στα χειρότερά μου, κρυωμένη με μύξες, με κιλά από εγκυμοσύνη ή λαιμαργία, με φωνές και καβγάδες και να μην ξενερώνεις, όπως δεν ξενερώνεις με την μπίχλα ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών σου και με την μεγάλη μύτη σου και το πύον στο σπυράκι σου. Αποδοχή.
Για κείνους αγάπη είναι... βυζια κώλος χείλια και διαθεσιμότητα.
Εμείς εκφάζουμε την αγάπη μας με.... να πλένουμε, καθαρίζουμε, μαγειρεύουμε, μπεμπεκίζουμε, υπενθυμίζουμε πού ειναι τα κλειδιά του.
Αυτοί εκφράζουν την αγαπη τους με... το να μην μας κερατώνουν.
Οταν δεν νιωθουμε αγαπη...κλαίμε, κάνουμε μούτρα, φωνάζουμε και στο τέλος κερατώνουμε από πείσμα.
Οταν δεν νιωθουν αγάπη...πηδάνε την γραμματεα, την κολλητή ή την αδελφή μας.
Η χειρότερη ατακα που ακούμε...."σαν την μάνα σου εισαι".
Η χειροτερη ατάκα που τους λέμε.... "προσποιόμουν."
Πουστιες που τους κάνουμε.... παιδιά με τον κουμπάρο μας και τα περνάμε για δικά του.
Πουστιές που μας κάνουν... δεν βάζουν προφυλακτικό οταν πανε με την κάθε τσούλα.
Κόμπλεξ στα 18....μην μας πούνε πουτανάκια.
Κόμπλεξ στα 28... μην μας πούνε οτι πάμε να τους τυλίξουμε. Οτι μας θέλουν μόνο για πήδημα.
Κόμπλεξ στα 38... πόσο φανερή ειναι η διαφορά η ηλικίας με τον γκόμενο και αν θα το μαθει η μάνα του.
Κόμπλεξ στα 48...δεν ξέρω, δεν εφτασα ακόμα εκεί.
Αυτός. Κόμπλεξ στα 18.... πότε θα πηδήξω; Την έχω μεγάλη;
Κόμπλεξ στα 28...Πότε θα πηδήξω;
Κόμπλεξ στα 38...Πάλι αυτήν θα πηδήξω;
Κόμπλεξ στα 48... Πάλι θέλει να την πηδήξω; Θα μου φτασουν τα Βιάγκρα;
Ο κολλητός της ειναι γκει.
Ο κολλητός του θέλει να του πηδήξει την γυναίκα ή τον ίδιο.
Η κολλητή της ειναι από το σχολείο.
Η κολλητή του ειναι πρώην και αφανής στο ραντάρ.
Αιτία χωρισμού. Αδιαφορία.
Αιτιά χωρισμού για κείνον, απιστία.
Μινιμουμ χρόνου ξεπέτας μετα τον χωρισμο. Ενα βραδυ. Μεθυσμένη.
Μινιμουμ χρόνου ξεπέτας μετά τον χωρισμό. 3 λεπτά. Τηλεφώνησε από το σπίτι της ερωμένης του.
A woman in the city ©.... Καλωσήρθατε. Οσοι ψάχνετε το ορίτζιναλ μπλογκ πατήστε το (1). Στην προσπάθεια μου να βάλω ταξη τα εκανα μαντάρα. Το τρίτο μέρος του μπλόγκινγκ μου ειναι αυτό. Τα άλλα δυο, εχουν λινκ, και εχουν ποστς ανακατεμένα...
Monday, March 28, 2011
Wednesday, March 23, 2011
Μαλακισμένος πατέρας
1)Αυτός που χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως "λάθος" "ατύχημα" "με τύλιξε", και γενικώς δεν παιρνει καμία πρωτοβουλια και ευθύνη. Αν ειναι και καλλιτέχνης, δίδεται πακέτο δώρο το κιτ για dna.
2) Αυτός που αγαπαει την γυναικα του πιο πολύ κι απο το παιδί του.Το απαιδί δεν ειναι παρενέργεια μαλάκα, αλλη φορά χύσε έξω.
3) Αυτός που δεν ασχολείται για καμια δεκαετία και μολις πεταξει η κόρη του βυζι παθάινει παροξυσμό μην του την πηδήξουν.
4) Αυτός που πάει το 13 χρονο παιδί του να πηδήξει σε πουτάνες. Αν ειναι και κορίτσι, βράσε ρύζι.
5) Αυτός που σιχαίνεται τον γιο του αν του βγει λουγκρα. Δεν το ρωτησες το βλασταρι σου πριν βάλεις το μικροσκοπικό σου πεος σε ο,τι στριπτιτζου περιφερόταν, ετσι δεν θα σε ρωτήσει και αυτό πριν ρουφήξει το πουλάκι του Γιαννάκη. Δεν σε αφορά, μαλάκα.
6)Αυτός που χωρίζει από την γυναίκα του και κανει παζάρια στην διατροφη. Αν την δινει. Ολα τα 180 ευρώ που ορίζει ο νομος.
7) Αυτός που χωρίζει από την γυναικα του και παρατάει το παιδί. Είτε γενικώς, είτε στην μάνα του, ειτε στην γκόμενα. Σ'αρεσει να το βλέπεις να σε περιμένει και να σε λαχταρά ε, μαλακα;
8)Αυτός που ζει ακόμα στην μαμά του (τώρα με την κρίση υπάρχει και δικαιολογια, η χαρα της μάνας) και αρνείτει να παραδεχτει οτι μεγάλωσε. Εξ ου και τα πέτσινα ενώ πλησιάζει τα 50, το μαλλί χαιτούλα, η μηχανή ή το σπορ αμάξι, τα Καλβιν Κλαιν εσώρουχα (είπαμε τα σκάει όχι οτι παρακολουθεί την μόδα, αυτά ξερει, αυτά φοράει) τα οποια πλένει η μαμα του εβλαβικά στο χέρι αφού τα φιλήσει πρώτα.
9)Αυτός που αποκληρώνει τα παιδιά του από εκδίκηση η παραπληροφόρηση. Οποιαδηποτε ομοιοτητα με γνωστό ηθόποιό ειναι συμπτωματική.
10) Αυτός που θεωρεί οτι φερνοντας λεφτά στο σπίτι, καθάρισε, έκανε το καθήκον του. Τι σε πλερώνει μαρή και σου χει και τα κατσαρολικά σου, και τις βόλτες σου (ως το χαζαροπλαστείο απέναντι) αν δεν μπορείς να κρατήσεις τα μούλικα ήσυχα οταν γυρνάει κουρασμένος από την δουλειά;
Αυτός που δεν κάνει τον κοπο να γνωρίσει άλλον πέρα από τον εαυτό του. Και ουτε καν αυτόν.
2) Αυτός που αγαπαει την γυναικα του πιο πολύ κι απο το παιδί του.Το απαιδί δεν ειναι παρενέργεια μαλάκα, αλλη φορά χύσε έξω.
3) Αυτός που δεν ασχολείται για καμια δεκαετία και μολις πεταξει η κόρη του βυζι παθάινει παροξυσμό μην του την πηδήξουν.
4) Αυτός που πάει το 13 χρονο παιδί του να πηδήξει σε πουτάνες. Αν ειναι και κορίτσι, βράσε ρύζι.
5) Αυτός που σιχαίνεται τον γιο του αν του βγει λουγκρα. Δεν το ρωτησες το βλασταρι σου πριν βάλεις το μικροσκοπικό σου πεος σε ο,τι στριπτιτζου περιφερόταν, ετσι δεν θα σε ρωτήσει και αυτό πριν ρουφήξει το πουλάκι του Γιαννάκη. Δεν σε αφορά, μαλάκα.
6)Αυτός που χωρίζει από την γυναίκα του και κανει παζάρια στην διατροφη. Αν την δινει. Ολα τα 180 ευρώ που ορίζει ο νομος.
7) Αυτός που χωρίζει από την γυναικα του και παρατάει το παιδί. Είτε γενικώς, είτε στην μάνα του, ειτε στην γκόμενα. Σ'αρεσει να το βλέπεις να σε περιμένει και να σε λαχταρά ε, μαλακα;
8)Αυτός που ζει ακόμα στην μαμά του (τώρα με την κρίση υπάρχει και δικαιολογια, η χαρα της μάνας) και αρνείτει να παραδεχτει οτι μεγάλωσε. Εξ ου και τα πέτσινα ενώ πλησιάζει τα 50, το μαλλί χαιτούλα, η μηχανή ή το σπορ αμάξι, τα Καλβιν Κλαιν εσώρουχα (είπαμε τα σκάει όχι οτι παρακολουθεί την μόδα, αυτά ξερει, αυτά φοράει) τα οποια πλένει η μαμα του εβλαβικά στο χέρι αφού τα φιλήσει πρώτα.
9)Αυτός που αποκληρώνει τα παιδιά του από εκδίκηση η παραπληροφόρηση. Οποιαδηποτε ομοιοτητα με γνωστό ηθόποιό ειναι συμπτωματική.
10) Αυτός που θεωρεί οτι φερνοντας λεφτά στο σπίτι, καθάρισε, έκανε το καθήκον του. Τι σε πλερώνει μαρή και σου χει και τα κατσαρολικά σου, και τις βόλτες σου (ως το χαζαροπλαστείο απέναντι) αν δεν μπορείς να κρατήσεις τα μούλικα ήσυχα οταν γυρνάει κουρασμένος από την δουλειά;
Αυτός που δεν κάνει τον κοπο να γνωρίσει άλλον πέρα από τον εαυτό του. Και ουτε καν αυτόν.
Tuesday, March 22, 2011
Δεκάλογος της μαλακισμένης μανας
Οχι που θα το αφηνα.
1)Το δικό της βλασταρι ειναι το καλύτερο και του το λεει. Με αποτελεσμα να γεμισει ο πλανήτης μαλάκες που τσατιζονται αμα εχεις διαφορετική γνώμη (τους χαλάει την τάξη των πραγμάτων), σε παιρνουν από τα μουτρα αν δεν λιποθυμάς από την σοφία τους κτλ τκλ
2) Η μαλακισμένη μάνα όμως εχει ανάγκη επιβεβαιωσης ετσι, τα πρήζει στις άλλες μανάδες. Το παιδί ειναι μέσο και μοχλός υπεροχής. Μόνο σ'αυτες που θηλάζουν το βουλώνει (το αυτονόητο) αλλα και εκεί ρίχνει δηλητηριασμένες ματιές όλο χολή γιατί νομίζει οτι οι αλλες της το τρίβουν στην μούρη.
3)Μαλακισμένη μάνα ειναι αυτή που θα τα φτιάξει με τον κολλητο του γιου της.
4) Ακόμα πιο μαλακισμένη αυτή που θα τα φτιάξει με τον γκόμενο της κόρης της.
5) Ενώ ειναι ακόμα παντρεμένη.
6)Μαλακισμένη μανα ειναι αυτή που δίνει γαριδάκια για φαι ή σνακ. Σορυ αλλα πλέον λίγο πολύ όσοι εχουν τελειωσει ενα γυμνάσιο και εχουν ιντερνετ σπίτι τους ξέρουν οτι ειναι σκέτο πλαστικό.
7)Μαλακισμένη μάνα ειναι αυτή που δίνει γαριδάκια η σοκολάτα για σνακ και λυπάται το δικό σου παιδί που τρωει σταφίδες και αμυγδαλα για σνακ. Και του το δειχνει. Και του προτεινει τα σκατολοίδια της ενω της ειπες ιδιαιτερως "οχι".
8)Μαλακισμένη μάνα ειναι παντα η δική του.
9)Μαλακισμένη μάνα ειναι εξ ορισμου ολες οσες έχουν αγορια άνω των 18 που δεν ξέρουν να φτιάχνουν το κρεβάτι τους.
10)Μαλακισμένη μάνα ειναι αυτή που αλλιώς μεγαλώνει την κόρη της και αλλιώς τον γιο της.
(πωωω εχω πολλά ακόμα)
To be continued.
1)Το δικό της βλασταρι ειναι το καλύτερο και του το λεει. Με αποτελεσμα να γεμισει ο πλανήτης μαλάκες που τσατιζονται αμα εχεις διαφορετική γνώμη (τους χαλάει την τάξη των πραγμάτων), σε παιρνουν από τα μουτρα αν δεν λιποθυμάς από την σοφία τους κτλ τκλ
2) Η μαλακισμένη μάνα όμως εχει ανάγκη επιβεβαιωσης ετσι, τα πρήζει στις άλλες μανάδες. Το παιδί ειναι μέσο και μοχλός υπεροχής. Μόνο σ'αυτες που θηλάζουν το βουλώνει (το αυτονόητο) αλλα και εκεί ρίχνει δηλητηριασμένες ματιές όλο χολή γιατί νομίζει οτι οι αλλες της το τρίβουν στην μούρη.
3)Μαλακισμένη μάνα ειναι αυτή που θα τα φτιάξει με τον κολλητο του γιου της.
4) Ακόμα πιο μαλακισμένη αυτή που θα τα φτιάξει με τον γκόμενο της κόρης της.
5) Ενώ ειναι ακόμα παντρεμένη.
6)Μαλακισμένη μανα ειναι αυτή που δίνει γαριδάκια για φαι ή σνακ. Σορυ αλλα πλέον λίγο πολύ όσοι εχουν τελειωσει ενα γυμνάσιο και εχουν ιντερνετ σπίτι τους ξέρουν οτι ειναι σκέτο πλαστικό.
7)Μαλακισμένη μάνα ειναι αυτή που δίνει γαριδάκια η σοκολάτα για σνακ και λυπάται το δικό σου παιδί που τρωει σταφίδες και αμυγδαλα για σνακ. Και του το δειχνει. Και του προτεινει τα σκατολοίδια της ενω της ειπες ιδιαιτερως "οχι".
8)Μαλακισμένη μάνα ειναι παντα η δική του.
9)Μαλακισμένη μάνα ειναι εξ ορισμου ολες οσες έχουν αγορια άνω των 18 που δεν ξέρουν να φτιάχνουν το κρεβάτι τους.
10)Μαλακισμένη μάνα ειναι αυτή που αλλιώς μεγαλώνει την κόρη της και αλλιώς τον γιο της.
(πωωω εχω πολλά ακόμα)
To be continued.
Δεκα λόγοι για να μην γουσταρεις τα παιδιά
Θεμα ταμπού; Στα @@ μου. Καιρός να μιλήσουμε ανοιχτα και να πούμε ολα
αυτά που μας ενοχλούν στα παιδιά, να δικαιωθούν αυτοί που δεν θέλουν να
κάνουν χωρίς να τους φερονται σαν να ειναι ούφο, και να παρηγορηθούν
οσοι δεν μπορούν.
1)Βασικά, να ξεκινησουμε με το πιο εμφανες.
Δεν αναφερομαι σε παιδιά σαν αυτό.
Αλλά σαν αυτό.
Το δευτερο εμφανές ειναι οτι ειναι αλλονών.
Τα δικά σου τα τρως στην μάπα και δεν μπορείς να κάνεις και αλλιως, βλέπεις τι υπαρχει πίσω από την κρίση που το επιασε στην μέση του σουπερμαρκετ και καταλαβαίνεις. Των αλλων όμως; Στα παιδιά των άλλων δεν εισαι υποχρεωμένος να καταλάβεις, να δεις το μωρό πίσω από το αποβλακωμένο από την τηλεόραση βλεμμα, οπότε...ξεκινάμε.
1) Είναι ενοχλητικά. Δεν εχουν κλίση στην ζωγραφική, στις γλώσσες, δεν θα γινουν οι επόμενοι Αινσταιν, τρωνε τα κακάκια τους, τις μύξες τους, σε κοιτάνε με ηλίθιο βλέμμα, δεν σου μοιάζουν, θελουν συνέχεια την προσοχή σου σε βαθμό να μην μπορείς να χεσεις με την ησυχία σου, σου μιλάνε ενω μιλάς με το αφεντικό σου στο τηλέφωνο και αρρωασταίνουν την βραδιά που σου απονεμουν καποιο βραβείο (η που εκλεισες ραντεβου επιτέλους με τον κουκλο από τον 3ο στο γραφειο). Σε "δινουν" κανονικότατα ("οχι μαμα, δεν ειμαι 6 γιατι λες ψέμματα στον κύριο; οπου κύριος ο ταμίας στο γκισε).
2)Είναι ενοχλητικά. Οχι δεν με ενδιαφερει που το μικρό σου εχει περιεργεια και μιλάει σ'ολη την διαρκεια του Toy Story, δεν πλήρωσα ενα σκασμό λεφτα για να ακούσω αφήγηση ταυτόχρονα. Δεν φτανει που αναγκαστηκα να ερθω να το δω σε μεταγλώτισση (το δικό μου δεν εμαθε ακόμα Αγγλικά) και ο σινεματζής κάνει οικονομία στα ηχεία τα πλαινά, εχω και το βλασταρι σου να μας πρήζει τον ερωτα και σενα να περηφανευεσαι σαν διανος. Κι αλλοι εχυσαν μεσα μαλακα, δεν εκαναν ετσι.
3)Είναι ενοχλητικά. Θες να βρεθείς με την μαμά τους (ειτε γιατι ειναι χωρισμένη και κουκλάρα είτε γιατι ειστε κολλητες και εχεις να την δεις απο τοτε που γεννησε) και δεν μπορείς. Πρέπει να φτιάξεις το προγραμμά ΣΟΥ γύρω από τον Κωστακη. Γιατί; Τι σου ειναι ο Κωστακης; Τίποτα απολύτως.
4)Είναι ενοχλητικά. Εξ αιτίας τους δεν μπορείς πια να καπνισεις στον κολλητό σου και δεν μπορείς και να πεις τίποτα, θα πεσουν να σε φανε. Σε κανουν και υποκριτή από πάνω.
5)Ειναι πηγαδια χωρίς πάτο. Πρέπει να τους παρεις παιχνιδακια, μπιχλιμπίδια και διαφορες σκατούλες καθε φορα που πας να δεις τον κολλητό (ο οποιός σε γραφει πλέον από πανω) γιατί ειδαλλως το μούλικο θα σε αντιπαθήσει και η μάνα του θα το δει σαν σημάδι. Οτι τα παιδιά εχουν ένστικτο. Σιγά μαρη κλώσσα, που το βρήκε το ενστικτο το σκασμένο σου; Σίγουρα όχι από σενα. Πού ηταν το περιβόητο ενστικτό σου οταν καναμε μπουρδελοτσαρκα με τον αντρα σου στον 8ομήνα σου; Ξέρεις, τοτε που ησουν σαν μοσχαρω.
6)Είναι ενοχλητικά. Κλαινε την πιο ακαταλληλη στιγμή, κλάνουν, μυρίζουν σκατίλα (ποια μωρουδιστικη μυρωδια μου λες;) και αφαιρούν με σύριγγα την ομορφιά από την πιο μουναρα γυναίκα, ειναι γεγονός. Κανουν τα βυζιά της λάστιχο αλλα πρέπει να χαμογελάσεις στωικά και να προσποιηθείς οτι δεν σε πειράζει που το βλαμμένο πήρε το παιχνίδι σου. Και σε κοιταει και ειρωνικά την ωρα που θηλάζει και τα πασπατεύει αλλα ποιος να σε πιστεψει. Δε σε βαραγα μια μαλακία καλύτερα;
7) Είναι ενοχλητικά.Οταν μεγαλώσουν πρέπει να καλύψεις το σπίτι σου με σερβιετες να μην χτυπήσουν σε καμια γωνιά. Οταν μεγαλώσουν κι αλλο, πρέπει να κανεις τουμπες στην μαλάκω την δασκάλα μην βγάλει τα απωθημένα της πάνω του. Πρέπει να ελεγχεις τι λες, τι τρως, τι καπνίζεις. Πρέπει να σοβαρευτείς. Και ανοιγει μια πόρτα σε μια μερίδα ανθρωπων που δεν γνωρίζεις και που σε κρίνουν συνέχεια, και σου πρήζουν τ@@. Οι αλλοι γονεις. Η αυτοί που θα ήθελαν να ειναι γονεις.
8)Οι αλλοι γονεις. Τους ανεχεσαι γιατι η Αννούλα σου κανει παρεα με την Χριστίνα τους αλλα ειναι το στυλ των ανθρώπων που δεν θα εκανες παρέα ουτε για εμετό. Χαμογελάς, και ελπίζεις να το ξεπεράσουν γρήγορα και να γυρίσεις στον δικό σου κύκλο. Προσευχεσαι να μην ερωτευτεί η Αννουλα σου αργότερα τον αδερφό της Χριστίνας, ο οποίος τρωει τις μύξες του και μυρίζει τον κώλο της μάνας του και υπομένεις στωικά, για άλλη μια φορά.
9) Αφού εχεις ξενυχτήσει, ξυπνησει νωρίς, αυπνησει, ανεχτει του κόσμου τις μαλακίες, ερχεται η μέρα που το μούλικο σου λεει "Παρατα με, εσεις της γενιάς σου δεν καταλαβαινετε". Και σου ριχνει με μιας μια γροθιά μεγατόνων όπου καταλαβαινεις οτι περασαν τα καλύτερα σου χρόνια να μεγαλώνεις το σπέρμα του μαλάκα που εφυγε με την κολλητή σου, και ταυτόχρονα βλεπεις τον εαυτό σου στην ιδια ηλικία να λες την ιδια ατακα με αποτελεσμα να ψαχνεις ως άλλο ξεφρενο λαγωνικό το δωμάτιο του για ναρκωτικά. Για μαλάκες ψαχνεις;
10)Αφού περασες οτι περασες, ερχεται η μέρα που εχεις τα παιδιά σου γύρω από το τραπέζι, τα παιδιά τους να τρεχουν γύρω γύρω, χαμόγελα, χαρες, ολοι χαμογελαστοι, κι εσυ πιο πολύ απ'όλους γιατί απο σενα βγήκαν αυτά τα μικρά, και αυτή ειναι η αντοαμοιβή σου. Οτι τον υπόλοιπο χρόνο ειναι στα δικά τους σπιτια και εχεις επιτέλους την ησυχία σου να κάνεις ο,τι γουστάρεις.
1)Βασικά, να ξεκινησουμε με το πιο εμφανες.
Δεν αναφερομαι σε παιδιά σαν αυτό.
Αλλά σαν αυτό.
Τα δικά σου τα τρως στην μάπα και δεν μπορείς να κάνεις και αλλιως, βλέπεις τι υπαρχει πίσω από την κρίση που το επιασε στην μέση του σουπερμαρκετ και καταλαβαίνεις. Των αλλων όμως; Στα παιδιά των άλλων δεν εισαι υποχρεωμένος να καταλάβεις, να δεις το μωρό πίσω από το αποβλακωμένο από την τηλεόραση βλεμμα, οπότε...ξεκινάμε.
1) Είναι ενοχλητικά. Δεν εχουν κλίση στην ζωγραφική, στις γλώσσες, δεν θα γινουν οι επόμενοι Αινσταιν, τρωνε τα κακάκια τους, τις μύξες τους, σε κοιτάνε με ηλίθιο βλέμμα, δεν σου μοιάζουν, θελουν συνέχεια την προσοχή σου σε βαθμό να μην μπορείς να χεσεις με την ησυχία σου, σου μιλάνε ενω μιλάς με το αφεντικό σου στο τηλέφωνο και αρρωασταίνουν την βραδιά που σου απονεμουν καποιο βραβείο (η που εκλεισες ραντεβου επιτέλους με τον κουκλο από τον 3ο στο γραφειο). Σε "δινουν" κανονικότατα ("οχι μαμα, δεν ειμαι 6 γιατι λες ψέμματα στον κύριο; οπου κύριος ο ταμίας στο γκισε).
2)Είναι ενοχλητικά. Οχι δεν με ενδιαφερει που το μικρό σου εχει περιεργεια και μιλάει σ'ολη την διαρκεια του Toy Story, δεν πλήρωσα ενα σκασμό λεφτα για να ακούσω αφήγηση ταυτόχρονα. Δεν φτανει που αναγκαστηκα να ερθω να το δω σε μεταγλώτισση (το δικό μου δεν εμαθε ακόμα Αγγλικά) και ο σινεματζής κάνει οικονομία στα ηχεία τα πλαινά, εχω και το βλασταρι σου να μας πρήζει τον ερωτα και σενα να περηφανευεσαι σαν διανος. Κι αλλοι εχυσαν μεσα μαλακα, δεν εκαναν ετσι.
3)Είναι ενοχλητικά. Θες να βρεθείς με την μαμά τους (ειτε γιατι ειναι χωρισμένη και κουκλάρα είτε γιατι ειστε κολλητες και εχεις να την δεις απο τοτε που γεννησε) και δεν μπορείς. Πρέπει να φτιάξεις το προγραμμά ΣΟΥ γύρω από τον Κωστακη. Γιατί; Τι σου ειναι ο Κωστακης; Τίποτα απολύτως.
4)Είναι ενοχλητικά. Εξ αιτίας τους δεν μπορείς πια να καπνισεις στον κολλητό σου και δεν μπορείς και να πεις τίποτα, θα πεσουν να σε φανε. Σε κανουν και υποκριτή από πάνω.
5)Ειναι πηγαδια χωρίς πάτο. Πρέπει να τους παρεις παιχνιδακια, μπιχλιμπίδια και διαφορες σκατούλες καθε φορα που πας να δεις τον κολλητό (ο οποιός σε γραφει πλέον από πανω) γιατί ειδαλλως το μούλικο θα σε αντιπαθήσει και η μάνα του θα το δει σαν σημάδι. Οτι τα παιδιά εχουν ένστικτο. Σιγά μαρη κλώσσα, που το βρήκε το ενστικτο το σκασμένο σου; Σίγουρα όχι από σενα. Πού ηταν το περιβόητο ενστικτό σου οταν καναμε μπουρδελοτσαρκα με τον αντρα σου στον 8ομήνα σου; Ξέρεις, τοτε που ησουν σαν μοσχαρω.
6)Είναι ενοχλητικά. Κλαινε την πιο ακαταλληλη στιγμή, κλάνουν, μυρίζουν σκατίλα (ποια μωρουδιστικη μυρωδια μου λες;) και αφαιρούν με σύριγγα την ομορφιά από την πιο μουναρα γυναίκα, ειναι γεγονός. Κανουν τα βυζιά της λάστιχο αλλα πρέπει να χαμογελάσεις στωικά και να προσποιηθείς οτι δεν σε πειράζει που το βλαμμένο πήρε το παιχνίδι σου. Και σε κοιταει και ειρωνικά την ωρα που θηλάζει και τα πασπατεύει αλλα ποιος να σε πιστεψει. Δε σε βαραγα μια μαλακία καλύτερα;
7) Είναι ενοχλητικά.Οταν μεγαλώσουν πρέπει να καλύψεις το σπίτι σου με σερβιετες να μην χτυπήσουν σε καμια γωνιά. Οταν μεγαλώσουν κι αλλο, πρέπει να κανεις τουμπες στην μαλάκω την δασκάλα μην βγάλει τα απωθημένα της πάνω του. Πρέπει να ελεγχεις τι λες, τι τρως, τι καπνίζεις. Πρέπει να σοβαρευτείς. Και ανοιγει μια πόρτα σε μια μερίδα ανθρωπων που δεν γνωρίζεις και που σε κρίνουν συνέχεια, και σου πρήζουν τ@@. Οι αλλοι γονεις. Η αυτοί που θα ήθελαν να ειναι γονεις.
8)Οι αλλοι γονεις. Τους ανεχεσαι γιατι η Αννούλα σου κανει παρεα με την Χριστίνα τους αλλα ειναι το στυλ των ανθρώπων που δεν θα εκανες παρέα ουτε για εμετό. Χαμογελάς, και ελπίζεις να το ξεπεράσουν γρήγορα και να γυρίσεις στον δικό σου κύκλο. Προσευχεσαι να μην ερωτευτεί η Αννουλα σου αργότερα τον αδερφό της Χριστίνας, ο οποίος τρωει τις μύξες του και μυρίζει τον κώλο της μάνας του και υπομένεις στωικά, για άλλη μια φορά.
9) Αφού εχεις ξενυχτήσει, ξυπνησει νωρίς, αυπνησει, ανεχτει του κόσμου τις μαλακίες, ερχεται η μέρα που το μούλικο σου λεει "Παρατα με, εσεις της γενιάς σου δεν καταλαβαινετε". Και σου ριχνει με μιας μια γροθιά μεγατόνων όπου καταλαβαινεις οτι περασαν τα καλύτερα σου χρόνια να μεγαλώνεις το σπέρμα του μαλάκα που εφυγε με την κολλητή σου, και ταυτόχρονα βλεπεις τον εαυτό σου στην ιδια ηλικία να λες την ιδια ατακα με αποτελεσμα να ψαχνεις ως άλλο ξεφρενο λαγωνικό το δωμάτιο του για ναρκωτικά. Για μαλάκες ψαχνεις;
10)Αφού περασες οτι περασες, ερχεται η μέρα που εχεις τα παιδιά σου γύρω από το τραπέζι, τα παιδιά τους να τρεχουν γύρω γύρω, χαμόγελα, χαρες, ολοι χαμογελαστοι, κι εσυ πιο πολύ απ'όλους γιατί απο σενα βγήκαν αυτά τα μικρά, και αυτή ειναι η αντοαμοιβή σου. Οτι τον υπόλοιπο χρόνο ειναι στα δικά τους σπιτια και εχεις επιτέλους την ησυχία σου να κάνεις ο,τι γουστάρεις.
Tuesday, March 15, 2011
Ζωοφιλία του κώλου
Σε γενικές γραμμες θεωρώ τα φόρουμ στεκια αποτυχημένων και απροσαρμοστων. I should know, ήμουν σε αρκετά για αρκετά χρόνια.
Πρόσφατα λοιπόν ανακάλυψα ενα και ίσως εφταιγε η αποχή μου από τα φόρα, αλλα εμεινα με το στόμα ανοιχτό.
Υπήρξα πάντα ζωόφιλη όμως αυτό το φόρουμ με έκανε να θέλω να πνίξω τα ζωντανά μου μόνο και μόνο για να τους την σπάσω.
Ξεκινάει καποιος να γραψει μια απόρια του. Από το τι λουρί να πάρει, πώς να το ταίζει, τι να κάνει το αδεσποτο που βρήκε κλπ κλπ..
Ο άνθρωπος που μπαίνει μεσα στο φόρουμ αυτό, μπαίνει για να παρει μια συμβουλή, να νιωσει καλύτερα αν εκανε ενα λάθος, να βρει ομοιδεατες που αγαπούν τα ζώα. Δεν φτανει που τον αγριοκοιτάει ο γειτονας οταν ο Ρεξ δεν βγάζει τον σκασμό και δεν μπορει να τον βαλει στο σουπερμάρκετ να ψωνίσει και δεν του εχει μείνει παπούτσι ούτε για δειγμα. Δεν του φτανει που ξοδευει εναν μισθό να ταίσει τον μικρό του τυρρανοσαυρο και τον βγαζει με βροχή ή ήλιο να κάνει τα κακακια του, μπαινει στο φορουμ για υποστήριξη και ακούει τον εξαψαλμό του.
Γιατί αγόρασες από εκτροφείο; Δεν ήξερες τις συνθήκες; Γιατί δεν ρώταγες; Ευθύνεσαι για το μαρτύριο των ζώων (δεν κανω πλάκα).
Αν κάποιος οπως εγώ, γεννήσει η σκύλα του και δεν της εχει φτιάξει ειδική γεννήστρα και δεν εχει φερει μαιευτήρα και νοσοκόμα αποκλειστική, ακούει τα εξής.
"Γιατί δεν προετοιμάστηκες; Γιατί δεν το στείρωσες; Κακοποιείς το ζώο. Γιατί δεν εκανες ενεση εκτρωσης όταν ειδες οτι συνουσιάστηκε;'
Μπαινεις δηλαδή σε ενα φόρουμ να πεις το πρόβλημά σου και απαιτείται να δωσεις λογαριασμό για τα οικονομικά σου, τις συνθήκες ζωής σου, την σχεση σου με τον σκύλο σου και οι "συμβουλές" ειναι με το τσιγκέλι, και δοσμένες με έπαρση.
"Από την στιγμή που κάθομαστε να ασχοληθούμε να γράψουμε αφιλοκερδώς..."
Καποια στιγμή διαβασα ενα αρθρο για τον πνιχτη και ειχαν τρομοκρατησει την κοπελίτσα ως προς την πολυπλοκότητηα του μηχανισμού του, και οτι θελει ειδικό χειρισμό, και το χερι ετσι και αλλιώς αλλα πάντα με γενικότητες, ποτέ με συγκεκριμένες ωφέλιμες απαντήσεις... μονο τρομολαγνεία.
Και τελικά εκανα την ερώτηση.
Ποσοι απο εσάς ειστε επαγγελματίες εκπαιδευτές;
Σαν ανθρωπος που μοιράζομαι οτι ξέρω, εβρισκα την σταση ψωνισμένη, αγενή και πολύ "μυστικοπαθή". Σιγά, πνίχτης είναι,κ οχι η εξίσωση που θα λύσει το ενεργεικό πρόβλημα.
Απάντηση δεν πήρα. Εφαγα και ειρωνία, εστειλα κανα δυο στην λαχαναγορά να βρουν το μνι της μαμάς τους και εφαγα προειδοποιητικό μπαν.
Κάτι που σε αυτό το φόρουμ φαντάζομαι ισοδυναμεί με χτύπημα εφημερίδας στην μουσούδα μου.
Εφτιαξαν και ενα δεκάλογο ως προς το γιατί δεν πρέπει να ζευγαρώνουμε τα σκυλιά μας.
.....
Δηλαδή εκείνοι τα σκυλιά τους τα έφτιαξαν από πλάστελίνη.
Πάμε παρακάτω.
Ο σκύλος πρέπει να κοινωνικοποιηθεί, ειναι βασικό στην μικρή ηλικία, η πρωτη επαφή με σκύλο.... ααα! Ο σκύλος μου βγήκε πρωτη φορά εξω και ενα αδεσποτο τον έκλασε, τωρα τραυματίστηκε ψυχολογικά....
...(αν βλέπατε την φάτσα μου θα ήταν κάπως έτσι)
Μα ειμαστε σοβαροί;
Τι έγινε; Πριν εικοσι χρόνια εδινα μάχες να μην πεταμε τα σκυλιά στον δρόμο, να τα εκπαιδεύουμε, να τα αγαπάμε και μεσα σε μια εικοσαετία περάσαμε στις νευρώσεις όπου το σκυλί εχει αναπληρώσει την ανθρώπινη επαφή, το παιδί και τον φίλο που δεν εχουμε (οι επιδεξιοι κωλοι...) και εχουμε χασει τελειως την μπάλα;
Πρωτη επαφη με ελεγχο εργαστηριου; Ασε το ζωντανό να βγει έξω να αναμετρηθεί (ή οχι, ανάλογα τα @@ του) και αν σου βγει χεστης, δεξου το και αγαπα το όπως ειναι. Δεν γινεται ο Ρεξ και ο Εκτωρας του καθε μαλάκα κακογαμημένου να κουβαλάει ολες τις ελπίδες και τα απωθημένα του αφεντικού του. Δεν γίνεται να γίνει προέκταση του πέους σου ρε φίλε, ειναι αβάσταχτο το βάρος, αντιστρόφως ανάλογο αν με πιάνεις.
Εχεις χεστη σκύλο; Ε και; υπάρχουν και αυτοί στην φύση.
Και με τι μουτρα θα μου πεις γιατί δεν στειρωσα την σκύλα μου; Α ναι, ξέχασα, εσύ το πας σε εκθέσεις, τα μπάσταρδα ειναι "αχρηστα".
Και σταματα να μου ζαλίζεις τον ερωτα για τα ζωοφιλικά μου αισθήματα οσο μασας την μπριζολίτσα σου και ψαχνεις στην δερμάτινη τσαντα σου προφυλακτικό για να πάρεις πίπα στον μολοσσό σου.
Ζωόφιλοι σαν και σας ξυπνάνε μέσα μου το κτήνος.
Σαν την Μανωλίδου που εκρινε δημόσια μια μάνα τι θα κάνει το παιδί της. Τρελλαθηκαμε τελείως; Πότε γινατε κυρία προθυπουργού κα Μπουμπουκου και σας αφορά το τι κάνει ο κάθε πολίτης; Ετσι και ο κάθε "ζωόφιλος" κρίνει οτι ειναι ο καλύτερος και των αλλονών τα σκυλιά ειναι για τον πούτσο. Οι άλλοι ιδιοκτήτες για τον πούτσο, των αλλονών τα παιδιά για τον πούτσο.
Και η λέξη κλείδι ειναι φυσικά αυτή που επαναλαμβάνεται γιατί αν είχαν και το δουλέυανε (είτε πάνω τους ειτε μέσα τους), θα ξεχυνόταν η στριφνότητα, η υστερία και η κακογαμησιά, θα γλύκαιναν οι τόνοι, και η αγάπη θα εβρισκε απόδεκτες τον κόσμο όλο.
Ενώ τωρα το καυμένο ζωντανό τους, πόσους ρόλους να παίξει πια;
Υγ...Οταν βρέθηκε βιντεο τυπάκου να χτυπάει με σφυρί ενα λυκόσκυλο και να το κανει κιμά, μου σταθήκατε 10 σελίδες να λέτε "τι φριχτό, τι απάισιο, τι ανθρωποι, ααα, ωωωω..." και κάνατε μια παύση και νιωσατε ανώτεροι και καλύτεροι, αφού εσεις δεν κανατε τετοια πράγματα.
Μόνο που κανένας σας δεν ειδοποιησε και την διευθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Το έκανα εγώ, δεν πειράζει.Κερασμένο.
Βλήματα.
Πρόσφατα λοιπόν ανακάλυψα ενα και ίσως εφταιγε η αποχή μου από τα φόρα, αλλα εμεινα με το στόμα ανοιχτό.
Υπήρξα πάντα ζωόφιλη όμως αυτό το φόρουμ με έκανε να θέλω να πνίξω τα ζωντανά μου μόνο και μόνο για να τους την σπάσω.
Ξεκινάει καποιος να γραψει μια απόρια του. Από το τι λουρί να πάρει, πώς να το ταίζει, τι να κάνει το αδεσποτο που βρήκε κλπ κλπ..
Ο άνθρωπος που μπαίνει μεσα στο φόρουμ αυτό, μπαίνει για να παρει μια συμβουλή, να νιωσει καλύτερα αν εκανε ενα λάθος, να βρει ομοιδεατες που αγαπούν τα ζώα. Δεν φτανει που τον αγριοκοιτάει ο γειτονας οταν ο Ρεξ δεν βγάζει τον σκασμό και δεν μπορει να τον βαλει στο σουπερμάρκετ να ψωνίσει και δεν του εχει μείνει παπούτσι ούτε για δειγμα. Δεν του φτανει που ξοδευει εναν μισθό να ταίσει τον μικρό του τυρρανοσαυρο και τον βγαζει με βροχή ή ήλιο να κάνει τα κακακια του, μπαινει στο φορουμ για υποστήριξη και ακούει τον εξαψαλμό του.
Γιατί αγόρασες από εκτροφείο; Δεν ήξερες τις συνθήκες; Γιατί δεν ρώταγες; Ευθύνεσαι για το μαρτύριο των ζώων (δεν κανω πλάκα).
Αν κάποιος οπως εγώ, γεννήσει η σκύλα του και δεν της εχει φτιάξει ειδική γεννήστρα και δεν εχει φερει μαιευτήρα και νοσοκόμα αποκλειστική, ακούει τα εξής.
"Γιατί δεν προετοιμάστηκες; Γιατί δεν το στείρωσες; Κακοποιείς το ζώο. Γιατί δεν εκανες ενεση εκτρωσης όταν ειδες οτι συνουσιάστηκε;'
Μπαινεις δηλαδή σε ενα φόρουμ να πεις το πρόβλημά σου και απαιτείται να δωσεις λογαριασμό για τα οικονομικά σου, τις συνθήκες ζωής σου, την σχεση σου με τον σκύλο σου και οι "συμβουλές" ειναι με το τσιγκέλι, και δοσμένες με έπαρση.
"Από την στιγμή που κάθομαστε να ασχοληθούμε να γράψουμε αφιλοκερδώς..."
Καποια στιγμή διαβασα ενα αρθρο για τον πνιχτη και ειχαν τρομοκρατησει την κοπελίτσα ως προς την πολυπλοκότητηα του μηχανισμού του, και οτι θελει ειδικό χειρισμό, και το χερι ετσι και αλλιώς αλλα πάντα με γενικότητες, ποτέ με συγκεκριμένες ωφέλιμες απαντήσεις... μονο τρομολαγνεία.
Και τελικά εκανα την ερώτηση.
Ποσοι απο εσάς ειστε επαγγελματίες εκπαιδευτές;
Σαν ανθρωπος που μοιράζομαι οτι ξέρω, εβρισκα την σταση ψωνισμένη, αγενή και πολύ "μυστικοπαθή". Σιγά, πνίχτης είναι,κ οχι η εξίσωση που θα λύσει το ενεργεικό πρόβλημα.
Απάντηση δεν πήρα. Εφαγα και ειρωνία, εστειλα κανα δυο στην λαχαναγορά να βρουν το μνι της μαμάς τους και εφαγα προειδοποιητικό μπαν.
Κάτι που σε αυτό το φόρουμ φαντάζομαι ισοδυναμεί με χτύπημα εφημερίδας στην μουσούδα μου.
Εφτιαξαν και ενα δεκάλογο ως προς το γιατί δεν πρέπει να ζευγαρώνουμε τα σκυλιά μας.
.....
Δηλαδή εκείνοι τα σκυλιά τους τα έφτιαξαν από πλάστελίνη.
Πάμε παρακάτω.
Ο σκύλος πρέπει να κοινωνικοποιηθεί, ειναι βασικό στην μικρή ηλικία, η πρωτη επαφή με σκύλο.... ααα! Ο σκύλος μου βγήκε πρωτη φορά εξω και ενα αδεσποτο τον έκλασε, τωρα τραυματίστηκε ψυχολογικά....
...(αν βλέπατε την φάτσα μου θα ήταν κάπως έτσι)
Μα ειμαστε σοβαροί;
Τι έγινε; Πριν εικοσι χρόνια εδινα μάχες να μην πεταμε τα σκυλιά στον δρόμο, να τα εκπαιδεύουμε, να τα αγαπάμε και μεσα σε μια εικοσαετία περάσαμε στις νευρώσεις όπου το σκυλί εχει αναπληρώσει την ανθρώπινη επαφή, το παιδί και τον φίλο που δεν εχουμε (οι επιδεξιοι κωλοι...) και εχουμε χασει τελειως την μπάλα;
Πρωτη επαφη με ελεγχο εργαστηριου; Ασε το ζωντανό να βγει έξω να αναμετρηθεί (ή οχι, ανάλογα τα @@ του) και αν σου βγει χεστης, δεξου το και αγαπα το όπως ειναι. Δεν γινεται ο Ρεξ και ο Εκτωρας του καθε μαλάκα κακογαμημένου να κουβαλάει ολες τις ελπίδες και τα απωθημένα του αφεντικού του. Δεν γίνεται να γίνει προέκταση του πέους σου ρε φίλε, ειναι αβάσταχτο το βάρος, αντιστρόφως ανάλογο αν με πιάνεις.
Εχεις χεστη σκύλο; Ε και; υπάρχουν και αυτοί στην φύση.
Και με τι μουτρα θα μου πεις γιατί δεν στειρωσα την σκύλα μου; Α ναι, ξέχασα, εσύ το πας σε εκθέσεις, τα μπάσταρδα ειναι "αχρηστα".
Και σταματα να μου ζαλίζεις τον ερωτα για τα ζωοφιλικά μου αισθήματα οσο μασας την μπριζολίτσα σου και ψαχνεις στην δερμάτινη τσαντα σου προφυλακτικό για να πάρεις πίπα στον μολοσσό σου.
Ζωόφιλοι σαν και σας ξυπνάνε μέσα μου το κτήνος.
Σαν την Μανωλίδου που εκρινε δημόσια μια μάνα τι θα κάνει το παιδί της. Τρελλαθηκαμε τελείως; Πότε γινατε κυρία προθυπουργού κα Μπουμπουκου και σας αφορά το τι κάνει ο κάθε πολίτης; Ετσι και ο κάθε "ζωόφιλος" κρίνει οτι ειναι ο καλύτερος και των αλλονών τα σκυλιά ειναι για τον πούτσο. Οι άλλοι ιδιοκτήτες για τον πούτσο, των αλλονών τα παιδιά για τον πούτσο.
Και η λέξη κλείδι ειναι φυσικά αυτή που επαναλαμβάνεται γιατί αν είχαν και το δουλέυανε (είτε πάνω τους ειτε μέσα τους), θα ξεχυνόταν η στριφνότητα, η υστερία και η κακογαμησιά, θα γλύκαιναν οι τόνοι, και η αγάπη θα εβρισκε απόδεκτες τον κόσμο όλο.
Ενώ τωρα το καυμένο ζωντανό τους, πόσους ρόλους να παίξει πια;
Υγ...Οταν βρέθηκε βιντεο τυπάκου να χτυπάει με σφυρί ενα λυκόσκυλο και να το κανει κιμά, μου σταθήκατε 10 σελίδες να λέτε "τι φριχτό, τι απάισιο, τι ανθρωποι, ααα, ωωωω..." και κάνατε μια παύση και νιωσατε ανώτεροι και καλύτεροι, αφού εσεις δεν κανατε τετοια πράγματα.
Μόνο που κανένας σας δεν ειδοποιησε και την διευθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Το έκανα εγώ, δεν πειράζει.Κερασμένο.
Βλήματα.
Friday, March 11, 2011
This is a fictional and not funny story
Ξέρεις τι μου την δίνει πιο πολύ στην Ελλάδα; Το πόσο μαλάκες ειναι οι προιστάμενοι/αφεντικά σου.
Κι εξηγώ.
Πούλησε ο χασάπης ενα οικοπεδο που ειχε, αγόρασε δυο διαμερίσματα στην Κηφισιά τότε που ήταν αγροτοπος, πιάστηκε καλά την εποχή του 80 και άνοιξε 2-3 μαγαζιά.
Εστειλε τα πιαδιά του στα Λονδίνα να σπουδάσουν και αυτά του έμειναν εκεί καθώς και το μαράζι που δεν συνεχίζουν την οικογενειακή επιχείρηση. Η οποία μετα από καμια δεκαετία κλεψιας και κακης ποιότητας, τωρα πάει κατά διαολου.
Ο μαγαζατορας όμως βάζει μυαλό; Βλέπει οτι οι εποχές άλλαξαν και οφείλει να ειναι ευγενικός με τους πελάτες, να φέρεται με σεβασμό στους υπαλλήλους του για να αποδίδουν; Καταλαβαίνει οτι δεν κάνεις πάντα κόστος σε προιόντα κράχτες; Καταλαβαίνει τελος πάντων οτι τα μυαλά του τον οδηγούν σε αδιέξοδο;
Μπορει να μην έχει μαγαζί, μπορεί να εχει Μκο, μπορεί να ειναι οτιδήποτε.
Και ερχεσαι εσύ. Με ιδέες, με όρεξη να προσφέρεις, με γνώσεις βρε αδερφέ.
Και γι αυτό σε προσλαμβάνει. Είτε για να του οργανώσεις μια συναυλία -κράχτης για την σχολή του (ασχετως αν παιρνει επιχορήγησεις και διευκολύνσεις μεσα από την Μκο του), είτε για να του γυρίσεις το καφενε μεζεδοπωλείο με 2 μόνιμους πελάτες σε καφετέρια-τρεντυ κουτουκι με νεολαία και ζωή, είτε οτιδήποτε.
Και εκεί αρχίζει το παράλογο. Στην αφίσα να μην βάλουμε τον καλλιτεχνη κράχτη αλλα τον ίδιο με το αυτάρεσκο χαμόγελο. Δινεις μάχη. Είναι γελοίο. Εχεις υποχρεωσεις και δεσμεύσεις σε χορηγούς.
'Η προτεινεις ενα νέο προιον, κράχτη/διαφημιστικό και προτεινεις να πας ο ίδιος να το μοιράσεις, να βοηθήσεις την κατάσταση, να μαθευτεί το μαγαζί σαν καφετέρια το πρωι. Και θελει να βαρεσει την τιμή. Δεν βάζει εξαερισμό και απ'εξω το μαγαζι φαινεται σαν μέσα σε ομίχλη. Δινεις μάχες.
Αρχιζουν τα προσωπικά. Η πρωην γκομενά του σε ζηλευει και ο ιδιος σου την πεφτει, χωρις να τσεκαρει αν εχεις καποιον, λεγοντας σου οτι γι αυτό σε προσελαβε και οτι θα τα καταφερνε εξίσου καλά και ισως καλύτερα. Η η γυναίκα του ζηλευει την βραδυνη κοπέλα και από την πρώτη στιγμή σε βάζει στην μέση, και νιώθεις το ψυχοφθόριασμα να πλησιάζει.
Αρχίζουν οι μπηχτες, η γκρινια για την πληρωμή σου. Γιατί δεν εβαλες πλυντηριο;
"Γιατί αφησες το καζανάκι να τρεχει όλη νύχτα και γέμισε ο βοθρος και σφουγγαριζα όλο το πρωι την κουζίνα περιμένωντας να τον αδειασουν και να χρησιμοποιήσουμε πάλι το νερο".
Δεν το λες ομως γιατί ξερεις οτι το ξέρει.
Αντ'αυτου του λες.
"Οσο ελειπες πλάκωσαν 2 πελάτες και ήθελαν ομελέτα. Μαγείρευα."
"Εγω μαγειρεύω για 15 ατομα (ορίστε;Πότε μπήκαν εδω μέσα 15 άτομα;) και τα καταφερνω και συ πελάγωσες με 2;"
Ναι, μαλάκα μου, δεν ειμαι μαγειρισσα. Το κανα για να σε βοηθήσω γιατί ξέρω οτι πήγες για υπνο. Και θα εφευγε ο νέος πελάτης. Πού συμπτωματικά μετα τα ντελιβερι χτες που έκανα, ειναι ο 3ος που μπήκε στο μαγαζί σου. 3 νεοι πελάτες σε μια μέρα. Οπότε ναι, δεν ειμαι μαγείρισσα και μην με κράζεις που έβαλα 3 αυγα στην ομελέτα αντί για δύο. Ας καθόσουν να μου πεις τι να κάνω από πριν, και όχι δεν ειναι αυτονόητο.
Ούτε σερβιτόρα είμαι. Ούτε ντελίβερι. Κάνω απ'όλα για να βοηθήσω το μαγαζϊ σου που κάνει σεφτέ 10-20 ευρώ το πολύ.
Δεν μιλάω όμως γιατί αν το ανοίξω, θα το φτασω μέχρι τέλους.
Ειδικά οταν σε βλέπω μπροστά μου να μετράς το ταμείο με τα ψιλά να δεις αν σου έφαγα ενα ευρώ.
Ελειπαν 11 ευρώ. Με ρωτάς πού πήγαν.
Πλέον ειχα βραχυκυκλώσει. Βλέπεις το τραπέζι απέναντι.
"Αυτοί πλήρωσαν;"
"Οχι."
"Να τα 11, ούτε αυτό δεν εισαι ικανή να κάνεις;"
Σου πετάω την πατσαβούρα στο κεφάλι;
Ημουν όμως ικανή να σου πω να καθαρίσεις τα ψυγεία σου γιατί εχουν μούχλα, να σου επισημάνω οτι θες διαφορετική σφουγγαρίστρα για την τουαλέτα, να κάθομαι εξτρα ώρες και να μην ζητάω να πληρωθώ, να φτιαχνω φαγητα σε κουτακι και να τα μοιράζω στην περιοχή πριν μου κρυώσουν, να σου επισημάνω οτι 3 κομματακια τυριού και 2 αγγουρια δεν ειναι σωστός μεζες και σίγουρα δεν αξίζει 4 ευρώ αφού θες να πίνουν ουσιαστικά.
Ναι, δεν εχω κάνει καθαρίστρια/ μαγείρισσα και δεν με προσελαβες γι αυτό. Οποτε γιατι με μειωνεις;
Η...
"Γιατί να δώσουμε 25 προσκλήσεις στο μαγαζί που μας φιλοξενεί;"
"Τόσες ζήτησαν, (αν διαφωνούσες ας μην υπέγραφες το συμβόλαιο).
ή ακόμα...
"Η συνέντευξη που μου έκλεισες με το περιοδικό αυτό... κουτσομπολίστικο δεν ειναι; (τυπου Hello)
Εγω μπορούσα καλύτερα. Δεν εισαι τελικά και πολύ καλή δημοσιογραφος."
ή ακόμα...
Δώσε μου τα ονόματα και τα τηλέφωνα αυτών στους οποίους θα δώσεις προσκλήσεις" (και μετά μου εκλεψες και την ατζέντα και μπηκες στο προσωπικό μου μαιλ)
ή το κορυφαίο...
"Δεν θα στελνεις τίποτα αν δεν ειναι σε μορφή Pdf, γιατί θα μας κλέψουν την σφραγίδα, οπότε ό,τι θες να στείλεις θα περνάει πρώτα από μενα. Κιας κανω 2 μέρες να απαντήσω, δεν αντεχω τους ρυθμούς σου"
Μόνο που εχω 20 μέρες να διοργανώσω μια συναυλία 1000 ατόμων, μαρκετινγκ, Πι-Αρ, και μεσολαβεί Αυγουστος, με δουλεύεις;
..............
Αλλα ξαναγυρνώ στην κλοπή της σφραγίδας.
Η Eurobank στην οποια ζηταμε οικονομική ενισχυση θέλει την σφραγίδα μας;
Και δεν υπάρχουν ειδικά προγράμματα να κάνω το pdf, doc?
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε πού το πάω μ'αυτα. Βαρέθηκα το γύφτο "επιχειρηματία¨ που τελικά δεν ξέρει ούτε να ειναι επιχειρηματίας, ούτε αφεντικό, ούτε έξυπνος. Θα κλέψει ως κουτοπόνηρος την ιδέα και θα διώξει αυτόν που την σκέφτηκε αντί να τον κρατήσει ως ατού. Θα παει να βγαλει τα έξοδά του από μαλακίες, θα μειώσει και θα βγάλει τα κόμπλεξ του σε υπαλλήλους που μετα κάνουν αγγαρεία. θα σε βρίσει γιατι δεν εισαι στο μυαλό του, θα στην πεσει, θα, θα, θα.... και αυτά πριν την κρίση.
Αν χαιρομαι για την κατάσταση στην Ελλάδα τώρα; Εν μέρη ναι. Θα ειναι ισως πιο απροσωπο με ξένες εταιρείες, όμως ίσως ετσι ησυχάσουμε από τα άλλα τα παρατραγουδα, τα προσωπικά του καθενός.
Και μάθουμε να δουλεύουμε σωστα, χωρίς κούραση πέρισση, χωρίς σαδισμό, προσβολές, και την γκλίτσα του καθε τσοπαναρέα που την είδε "πολιτισμένος" και "επιχειρηματίας" με δάνεια και χορηγήσεις.
Τα πρόσωπα που περιγραφω εδώ ειναι φανταστικά.
Για σένα.
Μαλάκα.
Κι εξηγώ.
Πούλησε ο χασάπης ενα οικοπεδο που ειχε, αγόρασε δυο διαμερίσματα στην Κηφισιά τότε που ήταν αγροτοπος, πιάστηκε καλά την εποχή του 80 και άνοιξε 2-3 μαγαζιά.
Εστειλε τα πιαδιά του στα Λονδίνα να σπουδάσουν και αυτά του έμειναν εκεί καθώς και το μαράζι που δεν συνεχίζουν την οικογενειακή επιχείρηση. Η οποία μετα από καμια δεκαετία κλεψιας και κακης ποιότητας, τωρα πάει κατά διαολου.
Ο μαγαζατορας όμως βάζει μυαλό; Βλέπει οτι οι εποχές άλλαξαν και οφείλει να ειναι ευγενικός με τους πελάτες, να φέρεται με σεβασμό στους υπαλλήλους του για να αποδίδουν; Καταλαβαίνει οτι δεν κάνεις πάντα κόστος σε προιόντα κράχτες; Καταλαβαίνει τελος πάντων οτι τα μυαλά του τον οδηγούν σε αδιέξοδο;
Μπορει να μην έχει μαγαζί, μπορεί να εχει Μκο, μπορεί να ειναι οτιδήποτε.
Και ερχεσαι εσύ. Με ιδέες, με όρεξη να προσφέρεις, με γνώσεις βρε αδερφέ.
Και γι αυτό σε προσλαμβάνει. Είτε για να του οργανώσεις μια συναυλία -κράχτης για την σχολή του (ασχετως αν παιρνει επιχορήγησεις και διευκολύνσεις μεσα από την Μκο του), είτε για να του γυρίσεις το καφενε μεζεδοπωλείο με 2 μόνιμους πελάτες σε καφετέρια-τρεντυ κουτουκι με νεολαία και ζωή, είτε οτιδήποτε.
Και εκεί αρχίζει το παράλογο. Στην αφίσα να μην βάλουμε τον καλλιτεχνη κράχτη αλλα τον ίδιο με το αυτάρεσκο χαμόγελο. Δινεις μάχη. Είναι γελοίο. Εχεις υποχρεωσεις και δεσμεύσεις σε χορηγούς.
'Η προτεινεις ενα νέο προιον, κράχτη/διαφημιστικό και προτεινεις να πας ο ίδιος να το μοιράσεις, να βοηθήσεις την κατάσταση, να μαθευτεί το μαγαζί σαν καφετέρια το πρωι. Και θελει να βαρεσει την τιμή. Δεν βάζει εξαερισμό και απ'εξω το μαγαζι φαινεται σαν μέσα σε ομίχλη. Δινεις μάχες.
Αρχιζουν τα προσωπικά. Η πρωην γκομενά του σε ζηλευει και ο ιδιος σου την πεφτει, χωρις να τσεκαρει αν εχεις καποιον, λεγοντας σου οτι γι αυτό σε προσελαβε και οτι θα τα καταφερνε εξίσου καλά και ισως καλύτερα. Η η γυναίκα του ζηλευει την βραδυνη κοπέλα και από την πρώτη στιγμή σε βάζει στην μέση, και νιώθεις το ψυχοφθόριασμα να πλησιάζει.
Αρχίζουν οι μπηχτες, η γκρινια για την πληρωμή σου. Γιατί δεν εβαλες πλυντηριο;
"Γιατί αφησες το καζανάκι να τρεχει όλη νύχτα και γέμισε ο βοθρος και σφουγγαριζα όλο το πρωι την κουζίνα περιμένωντας να τον αδειασουν και να χρησιμοποιήσουμε πάλι το νερο".
Δεν το λες ομως γιατί ξερεις οτι το ξέρει.
Αντ'αυτου του λες.
"Οσο ελειπες πλάκωσαν 2 πελάτες και ήθελαν ομελέτα. Μαγείρευα."
"Εγω μαγειρεύω για 15 ατομα (ορίστε;Πότε μπήκαν εδω μέσα 15 άτομα;) και τα καταφερνω και συ πελάγωσες με 2;"
Ναι, μαλάκα μου, δεν ειμαι μαγειρισσα. Το κανα για να σε βοηθήσω γιατί ξέρω οτι πήγες για υπνο. Και θα εφευγε ο νέος πελάτης. Πού συμπτωματικά μετα τα ντελιβερι χτες που έκανα, ειναι ο 3ος που μπήκε στο μαγαζί σου. 3 νεοι πελάτες σε μια μέρα. Οπότε ναι, δεν ειμαι μαγείρισσα και μην με κράζεις που έβαλα 3 αυγα στην ομελέτα αντί για δύο. Ας καθόσουν να μου πεις τι να κάνω από πριν, και όχι δεν ειναι αυτονόητο.
Ούτε σερβιτόρα είμαι. Ούτε ντελίβερι. Κάνω απ'όλα για να βοηθήσω το μαγαζϊ σου που κάνει σεφτέ 10-20 ευρώ το πολύ.
Δεν μιλάω όμως γιατί αν το ανοίξω, θα το φτασω μέχρι τέλους.
Ειδικά οταν σε βλέπω μπροστά μου να μετράς το ταμείο με τα ψιλά να δεις αν σου έφαγα ενα ευρώ.
Ελειπαν 11 ευρώ. Με ρωτάς πού πήγαν.
Πλέον ειχα βραχυκυκλώσει. Βλέπεις το τραπέζι απέναντι.
"Αυτοί πλήρωσαν;"
"Οχι."
"Να τα 11, ούτε αυτό δεν εισαι ικανή να κάνεις;"
Σου πετάω την πατσαβούρα στο κεφάλι;
Ημουν όμως ικανή να σου πω να καθαρίσεις τα ψυγεία σου γιατί εχουν μούχλα, να σου επισημάνω οτι θες διαφορετική σφουγγαρίστρα για την τουαλέτα, να κάθομαι εξτρα ώρες και να μην ζητάω να πληρωθώ, να φτιαχνω φαγητα σε κουτακι και να τα μοιράζω στην περιοχή πριν μου κρυώσουν, να σου επισημάνω οτι 3 κομματακια τυριού και 2 αγγουρια δεν ειναι σωστός μεζες και σίγουρα δεν αξίζει 4 ευρώ αφού θες να πίνουν ουσιαστικά.
Ναι, δεν εχω κάνει καθαρίστρια/ μαγείρισσα και δεν με προσελαβες γι αυτό. Οποτε γιατι με μειωνεις;
Η...
"Γιατί να δώσουμε 25 προσκλήσεις στο μαγαζί που μας φιλοξενεί;"
"Τόσες ζήτησαν, (αν διαφωνούσες ας μην υπέγραφες το συμβόλαιο).
ή ακόμα...
"Η συνέντευξη που μου έκλεισες με το περιοδικό αυτό... κουτσομπολίστικο δεν ειναι; (τυπου Hello)
Εγω μπορούσα καλύτερα. Δεν εισαι τελικά και πολύ καλή δημοσιογραφος."
ή ακόμα...
Δώσε μου τα ονόματα και τα τηλέφωνα αυτών στους οποίους θα δώσεις προσκλήσεις" (και μετά μου εκλεψες και την ατζέντα και μπηκες στο προσωπικό μου μαιλ)
ή το κορυφαίο...
"Δεν θα στελνεις τίποτα αν δεν ειναι σε μορφή Pdf, γιατί θα μας κλέψουν την σφραγίδα, οπότε ό,τι θες να στείλεις θα περνάει πρώτα από μενα. Κιας κανω 2 μέρες να απαντήσω, δεν αντεχω τους ρυθμούς σου"
Μόνο που εχω 20 μέρες να διοργανώσω μια συναυλία 1000 ατόμων, μαρκετινγκ, Πι-Αρ, και μεσολαβεί Αυγουστος, με δουλεύεις;
..............
Αλλα ξαναγυρνώ στην κλοπή της σφραγίδας.
Η Eurobank στην οποια ζηταμε οικονομική ενισχυση θέλει την σφραγίδα μας;
Και δεν υπάρχουν ειδικά προγράμματα να κάνω το pdf, doc?
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε πού το πάω μ'αυτα. Βαρέθηκα το γύφτο "επιχειρηματία¨ που τελικά δεν ξέρει ούτε να ειναι επιχειρηματίας, ούτε αφεντικό, ούτε έξυπνος. Θα κλέψει ως κουτοπόνηρος την ιδέα και θα διώξει αυτόν που την σκέφτηκε αντί να τον κρατήσει ως ατού. Θα παει να βγαλει τα έξοδά του από μαλακίες, θα μειώσει και θα βγάλει τα κόμπλεξ του σε υπαλλήλους που μετα κάνουν αγγαρεία. θα σε βρίσει γιατι δεν εισαι στο μυαλό του, θα στην πεσει, θα, θα, θα.... και αυτά πριν την κρίση.
Αν χαιρομαι για την κατάσταση στην Ελλάδα τώρα; Εν μέρη ναι. Θα ειναι ισως πιο απροσωπο με ξένες εταιρείες, όμως ίσως ετσι ησυχάσουμε από τα άλλα τα παρατραγουδα, τα προσωπικά του καθενός.
Και μάθουμε να δουλεύουμε σωστα, χωρίς κούραση πέρισση, χωρίς σαδισμό, προσβολές, και την γκλίτσα του καθε τσοπαναρέα που την είδε "πολιτισμένος" και "επιχειρηματίας" με δάνεια και χορηγήσεις.
Τα πρόσωπα που περιγραφω εδώ ειναι φανταστικά.
Για σένα.
Μαλάκα.
Sunday, March 06, 2011
Κωδικοποιημένα...
Σκάσε μαλακισμένη.
Επειδη στα φόρεσε ο άντρας σου και εγινε πανελληνίως γνωστό, έπεισες τον εαυτό σου οτι σε αυτή την παρανομη σχέση ήσουν εσύ το επίκεντρο, οτι από μίσος προς εσένα εγινε, οτι Εσύ είσαι το Α και το Ω. Δεν αντεχει ο εγωισμός σου οτι δεν υπήρχες και δεν πρωτοστατούσες οταν ήταν αγκαλιά οι δυο τους.
Ελα σκάσε πια, το παραχεσατε και σύ και ο ο λαπάς σου.
Σεβάσου τον εαυτό σου και αν δεν μπορείς, σεβάσου τα παιδια. Τα δικά σας, τα δικά τους.
Φτάνει.
Επειδη στα φόρεσε ο άντρας σου και εγινε πανελληνίως γνωστό, έπεισες τον εαυτό σου οτι σε αυτή την παρανομη σχέση ήσουν εσύ το επίκεντρο, οτι από μίσος προς εσένα εγινε, οτι Εσύ είσαι το Α και το Ω. Δεν αντεχει ο εγωισμός σου οτι δεν υπήρχες και δεν πρωτοστατούσες οταν ήταν αγκαλιά οι δυο τους.
Ελα σκάσε πια, το παραχεσατε και σύ και ο ο λαπάς σου.
Σεβάσου τον εαυτό σου και αν δεν μπορείς, σεβάσου τα παιδια. Τα δικά σας, τα δικά τους.
Φτάνει.
Thursday, March 03, 2011
Χαριτωμένοι διάλογοι.
Ακούω συχνά τώρα τελευταία την καινούργια καραμέλλα.
"Βαρεθηκα να ακούω για τους Ελληνες, να μας κράζουν."
Η καινούργια δικαιολογία για να βγεις από πανω.
Οχι, δεν βαρεθηκες, φοβήθηκες. Γιατί βλεπεις τελικά ποσα σου καταλογίζουν και εχεις μολις αρχισει να αντιλαμβάνεσαι οτι στον κόσμο των "μεγάλων", τα χτυπήματα στο στήθος απλώς αντιμετωπίζονται παγερά και αδιάφορα.
Οταν παρουμε τις ευθύνες μας ως άτομα, απέναντι στις υποχρεώσεις μας και στον δίπλα, τοτε θα εχουμε στρωσει, τοτε θα σταματήσει το κράξιμο.
Δεν εχω καμία αμφιβολία οτι όλα ήταν πολιτικές σκοπιμότητες αλλα αν δεν ήμασταν λαός "αιώνιων επαναστατημένων εφήβων" και κουραδόμαγκες, δεν θα μας σερνανε από την μύτη. Την ημέρα που υπογραψαμε με το ΔΝΤ μόνο λίγοι μορφωμένοι και καλλιεργημένοι άνθρωποι κατάλαβαν τι ακριβώς σημαινε αυτό. Οι υπόλοιποι χορεύαμε στους ρύθμους της Γιουροβίζιον (αν δεν με απατά η μνήμη μου).
Σήμερα ειχε ενα δυο πολύ καλά παραδειγματα της μαλακίας μας.
Μεσογείων, λίγο πριν την Ερτ όπως κατεβαίνουμε. Σταση και περίπτερο.
-Καλημέρα σας, πουλάτε εισιτήρια; 4 παρακαλώ.
Μου δίνει δύο.
-Δεν εχω πολλά, να εξυπηρετήσουμε κανέναν άλλον.
Κοντοστέκομαι.
-Χρειάζομαι 4, εκεί που πάω δεν θα μπορώ να πάρω άλλα.
-Πού πας;
Χαμογελάω αμήχανα για να μην του γαμήσω το σπίτι και επαναλαμβάνω.
-Δώστε μου άλλα δύο σας παρακαλώ.
-Οχι.
-... οκ, δωστε μου τα ρέστα μου.
Βιάζομαι να φύγω γιατί εχω αρχίσει να εκνευρίζομαι και βλέπω και το λεοφωρείο να ερχεται.
-Θα στα δώσω, είπα εγώ δεν θα στα δώσω;
Την ωρα που απλώνει το γερικο χερι του, μου λέει.:
-Χάρη σου κάνω.
-Είναι η δουλειά σας του λέω με όση περιφρόνηση αντέχει το βλέμμα μου. Και φευγω.
Στην δίαδρομή αναρωτιόμουν. Αραγε πραγματικά ήθελε να βοηθάει πολλούς; Με κόστος να "στεναχωρεί" άλλους; Ηταν τοσο στερημένος από ζωτικά πράγματα όπως προσοχή που ειχε ανάγκη να το παιξει "Θεός" με τα εισιτήρια;
Δεν ασχολήθηκα παραπάνω. Δεν φανταζομαι να ειχε περισσότερο οικονομικό όφελος αν τα εδινε αλλού, ομως η φραση "σου κάνω χάρη" με στοιχείωνε.
Πόσο βαθιά νυχτωμένος είναι κάποιος οταν θεωρεί οτι ο πελάτης του ειναι υπόχρεος, πόση λόξα και καλάμι η βαθιά ελλειψη αυτοπεποίθησης κρύβει αυτή του η ανάγκη να ειναι "από πάνω";
"Σου κάνω χάρη".
Και αυτος ο ενικός. Σίχαμα.
Περιστατικό δεύτερο, στο ταξί. εχω παραλάβει τον σκύλο που η μάνα μου δεν μπορει τελικά να κρατήσει και λέω στον ταξιτζή οτι θα κάνουμε δυο στασεις (μήπως και το παρει κανας γείτονας).
Φτανουμε, μετα από δυο 2 λεπτες στασεις, το ταξίμετρο λέει 14,81.
Από συνήθειο ρωτάω, "τι σας χρωστάω;"
"15 ευρώ" μου λέει, "και αν θέλετε αφήνετε και κάτι παραπάνω".
Και σβήνει το ρολόι.
Χαμογελάω, πάλι αμήχανα.
"Μακάρι να ειχα να σας δώσω". Οντως δανείστηκα 10 ευρώ για τον γυρισμό γιατί ειχα το σκυλί.
"Ομως γιατί παραπάνω;" ρωτάω η αφελής "αφού το ταξίμετρο λέει 14, 81"
Τσατίζεται.
"και θα μου δωσεις ακριβως 14,81 τώρα;"
Τον κοιτάω. Με δουλεύει;
"Γιατί ζητάτε πάνω από 15;" ρωταω και συνέχιζα να ψάχνω τα ψιλά μου να μαζέψω τα λεφτά.
'Γιατι φτασαμε κοντα στον Υμητό" μου λέει, με νεύρα.
"Είναι η δουλεία σας." του απαντω παγερά και βγαίνω.
Θα του ζήταγα το 20 ρικάκι για σπάσιμο αλλα βαριόμουν. Ούτε απόδειξη του ζήτησα, και κακώς δεν το σκεφτηκα. Ηθελα όμως να βγω.
Σιχαίνομαι.
Αυτο το απαιτητικό , το καλάμι. Από πού και ως που ρε φιλε να σου δώσω εξτρα χρήματα; Για ποιο λόγο; Γιατί μου σπας τ@@ εσύ και ο φίλος σου ο περιπτεράς;
Να μην μπορείς να κάνεις βήμα πια, να μιλήσεις, να αγοράσεις εισιτήριο, ο καθε πικραμένος στην κοσμάρα του τσατίζεται που τον ξυπνας με την παρουσία σου και μόνο.
Εγινες δούλος από την μαλακία σου και μόνο και γιατι δεν ξέρεις να εισαι λειτουργικός σύζυγος/φίλος/ πατέρας/ επαγγελματίας.
Φαε αυτό τωρα, μαλάκα.
Φταιω εγώ μετα που δεν βγαίνω καθόλου πια από το σπίτι μου;
Πλεον ο Ελληνας δεν με ενοχλεί, δεν με θυμώνει όπως παλιά. Με κουράζει.
"Βαρεθηκα να ακούω για τους Ελληνες, να μας κράζουν."
Η καινούργια δικαιολογία για να βγεις από πανω.
Οχι, δεν βαρεθηκες, φοβήθηκες. Γιατί βλεπεις τελικά ποσα σου καταλογίζουν και εχεις μολις αρχισει να αντιλαμβάνεσαι οτι στον κόσμο των "μεγάλων", τα χτυπήματα στο στήθος απλώς αντιμετωπίζονται παγερά και αδιάφορα.
Οταν παρουμε τις ευθύνες μας ως άτομα, απέναντι στις υποχρεώσεις μας και στον δίπλα, τοτε θα εχουμε στρωσει, τοτε θα σταματήσει το κράξιμο.
Δεν εχω καμία αμφιβολία οτι όλα ήταν πολιτικές σκοπιμότητες αλλα αν δεν ήμασταν λαός "αιώνιων επαναστατημένων εφήβων" και κουραδόμαγκες, δεν θα μας σερνανε από την μύτη. Την ημέρα που υπογραψαμε με το ΔΝΤ μόνο λίγοι μορφωμένοι και καλλιεργημένοι άνθρωποι κατάλαβαν τι ακριβώς σημαινε αυτό. Οι υπόλοιποι χορεύαμε στους ρύθμους της Γιουροβίζιον (αν δεν με απατά η μνήμη μου).
Σήμερα ειχε ενα δυο πολύ καλά παραδειγματα της μαλακίας μας.
Μεσογείων, λίγο πριν την Ερτ όπως κατεβαίνουμε. Σταση και περίπτερο.
-Καλημέρα σας, πουλάτε εισιτήρια; 4 παρακαλώ.
Μου δίνει δύο.
-Δεν εχω πολλά, να εξυπηρετήσουμε κανέναν άλλον.
Κοντοστέκομαι.
-Χρειάζομαι 4, εκεί που πάω δεν θα μπορώ να πάρω άλλα.
-Πού πας;
Χαμογελάω αμήχανα για να μην του γαμήσω το σπίτι και επαναλαμβάνω.
-Δώστε μου άλλα δύο σας παρακαλώ.
-Οχι.
-... οκ, δωστε μου τα ρέστα μου.
Βιάζομαι να φύγω γιατί εχω αρχίσει να εκνευρίζομαι και βλέπω και το λεοφωρείο να ερχεται.
-Θα στα δώσω, είπα εγώ δεν θα στα δώσω;
Την ωρα που απλώνει το γερικο χερι του, μου λέει.:
-Χάρη σου κάνω.
-Είναι η δουλειά σας του λέω με όση περιφρόνηση αντέχει το βλέμμα μου. Και φευγω.
Στην δίαδρομή αναρωτιόμουν. Αραγε πραγματικά ήθελε να βοηθάει πολλούς; Με κόστος να "στεναχωρεί" άλλους; Ηταν τοσο στερημένος από ζωτικά πράγματα όπως προσοχή που ειχε ανάγκη να το παιξει "Θεός" με τα εισιτήρια;
Δεν ασχολήθηκα παραπάνω. Δεν φανταζομαι να ειχε περισσότερο οικονομικό όφελος αν τα εδινε αλλού, ομως η φραση "σου κάνω χάρη" με στοιχείωνε.
Πόσο βαθιά νυχτωμένος είναι κάποιος οταν θεωρεί οτι ο πελάτης του ειναι υπόχρεος, πόση λόξα και καλάμι η βαθιά ελλειψη αυτοπεποίθησης κρύβει αυτή του η ανάγκη να ειναι "από πάνω";
"Σου κάνω χάρη".
Και αυτος ο ενικός. Σίχαμα.
Περιστατικό δεύτερο, στο ταξί. εχω παραλάβει τον σκύλο που η μάνα μου δεν μπορει τελικά να κρατήσει και λέω στον ταξιτζή οτι θα κάνουμε δυο στασεις (μήπως και το παρει κανας γείτονας).
Φτανουμε, μετα από δυο 2 λεπτες στασεις, το ταξίμετρο λέει 14,81.
Από συνήθειο ρωτάω, "τι σας χρωστάω;"
"15 ευρώ" μου λέει, "και αν θέλετε αφήνετε και κάτι παραπάνω".
Και σβήνει το ρολόι.
Χαμογελάω, πάλι αμήχανα.
"Μακάρι να ειχα να σας δώσω". Οντως δανείστηκα 10 ευρώ για τον γυρισμό γιατί ειχα το σκυλί.
"Ομως γιατί παραπάνω;" ρωτάω η αφελής "αφού το ταξίμετρο λέει 14, 81"
Τσατίζεται.
"και θα μου δωσεις ακριβως 14,81 τώρα;"
Τον κοιτάω. Με δουλεύει;
"Γιατί ζητάτε πάνω από 15;" ρωταω και συνέχιζα να ψάχνω τα ψιλά μου να μαζέψω τα λεφτά.
'Γιατι φτασαμε κοντα στον Υμητό" μου λέει, με νεύρα.
"Είναι η δουλεία σας." του απαντω παγερά και βγαίνω.
Θα του ζήταγα το 20 ρικάκι για σπάσιμο αλλα βαριόμουν. Ούτε απόδειξη του ζήτησα, και κακώς δεν το σκεφτηκα. Ηθελα όμως να βγω.
Σιχαίνομαι.
Αυτο το απαιτητικό , το καλάμι. Από πού και ως που ρε φιλε να σου δώσω εξτρα χρήματα; Για ποιο λόγο; Γιατί μου σπας τ@@ εσύ και ο φίλος σου ο περιπτεράς;
Να μην μπορείς να κάνεις βήμα πια, να μιλήσεις, να αγοράσεις εισιτήριο, ο καθε πικραμένος στην κοσμάρα του τσατίζεται που τον ξυπνας με την παρουσία σου και μόνο.
Εγινες δούλος από την μαλακία σου και μόνο και γιατι δεν ξέρεις να εισαι λειτουργικός σύζυγος/φίλος/ πατέρας/ επαγγελματίας.
Φαε αυτό τωρα, μαλάκα.
Φταιω εγώ μετα που δεν βγαίνω καθόλου πια από το σπίτι μου;
Πλεον ο Ελληνας δεν με ενοχλεί, δεν με θυμώνει όπως παλιά. Με κουράζει.
Wednesday, March 02, 2011
Remember these?
Κάτσε, γίνεται καλύτερο.
Η μελαχροινή του γκρουπ τελικά εγινε γκομενα αυτουνού.
Τι σου θυμίζει, τι σου θυμίζει...
Ναι, ρε Τζωρτζ, σε νιώθω. Ποιος να μας το έλεγε οτι θα γερνούσαμε, και μάλιστα τόσο άσχημα, τόσο γρήγορα, τόσο άχαρα.
Monday, February 14, 2011
Μια μικρή διευκρίνηση-τελευταία.
Δεν γίνεται...
Αν και χαιρομαι που τα τελευταία 3 χρόνια υπήρξαν κοντα 100 άνθρωποι να με συντροφεψουν στην μιζέρια και στα προβλήματά μου, ήρθε ο καιρός για αλλαγή. Ναι μεν απέκτησα ταυτότητα με το μπλογκ αυτό, αλλα το εβγαλα και το εβαλα στο πλάι με τον αριθμό 2. Αυτό σημαίνει οτι δεν επιθυμώ αλλό κλάψα, άλλο αυτοβιογραφικά. Δεν μου πολυάρεσε οταν το εγραφα, αλλα ήταν η χωματερή μου.
Στο μπλογκ αυτό επιθυμώ να εκφραστώ με αλλο στύλ, με άλλο σκεπτικό χωρίς απαραίτητα να εχω νέυρα οταν γραφω ενα κείμενο όπως το προηγούμενο. Υπήρξα συντάκτρια για χρόνια, είναι η δουλειά μου-αν και περιστασιακά- μην το ξεχνάμε. Τουλάχιστον όσοι απορούν και πιθανόν δεν τους αρεσει αυτό που κάνω τώρα.
Υπάρχει ακόμα το μπλογκ 2, φαντάζομαι θα γραψω και εκεί όταν θα νιώσω την ανάγκη. Εδώ όμως είναι ΑΛΛΟ μπλογκ. Ιδια ονομασία (περίπου), αλλα τρίτη φάση και καταλήγω από κεί που ξεκίνησα.
Σαρκασμός, μην προσωπικές αποκαλύψεις, και "νεύρα..πολλά νεύρα"... όπως έλεγε το αρχικό μπλογκ (και το καλύτερο κατα την γνώμη μου) οταν το ξεκίνησα 7-8 χρόνια πριν.
Το να νομίζετε οτι μου συμβαίνει κάτι επειδή γραφω κάτι ΕΔΩ, σημαίνει οτι ακόμα δεν εγινε κατανοητή η διαφορά. Αν γραψω ΕΚΕΙ, θα μιλάω προσωπικά.
Αν και χαιρομαι που τα τελευταία 3 χρόνια υπήρξαν κοντα 100 άνθρωποι να με συντροφεψουν στην μιζέρια και στα προβλήματά μου, ήρθε ο καιρός για αλλαγή. Ναι μεν απέκτησα ταυτότητα με το μπλογκ αυτό, αλλα το εβγαλα και το εβαλα στο πλάι με τον αριθμό 2. Αυτό σημαίνει οτι δεν επιθυμώ αλλό κλάψα, άλλο αυτοβιογραφικά. Δεν μου πολυάρεσε οταν το εγραφα, αλλα ήταν η χωματερή μου.
Στο μπλογκ αυτό επιθυμώ να εκφραστώ με αλλο στύλ, με άλλο σκεπτικό χωρίς απαραίτητα να εχω νέυρα οταν γραφω ενα κείμενο όπως το προηγούμενο. Υπήρξα συντάκτρια για χρόνια, είναι η δουλειά μου-αν και περιστασιακά- μην το ξεχνάμε. Τουλάχιστον όσοι απορούν και πιθανόν δεν τους αρεσει αυτό που κάνω τώρα.
Υπάρχει ακόμα το μπλογκ 2, φαντάζομαι θα γραψω και εκεί όταν θα νιώσω την ανάγκη. Εδώ όμως είναι ΑΛΛΟ μπλογκ. Ιδια ονομασία (περίπου), αλλα τρίτη φάση και καταλήγω από κεί που ξεκίνησα.
Σαρκασμός, μην προσωπικές αποκαλύψεις, και "νεύρα..πολλά νεύρα"... όπως έλεγε το αρχικό μπλογκ (και το καλύτερο κατα την γνώμη μου) οταν το ξεκίνησα 7-8 χρόνια πριν.
Το να νομίζετε οτι μου συμβαίνει κάτι επειδή γραφω κάτι ΕΔΩ, σημαίνει οτι ακόμα δεν εγινε κατανοητή η διαφορά. Αν γραψω ΕΚΕΙ, θα μιλάω προσωπικά.
Stupid people on facebook (ektos apo to #3)
Πολλοί φίλοι θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους εδώ, αυτοί δεν ειναι στιούπιντ, κάνουν στιούπιντ πράγματα, οπως κι εγω αλλωστε, ειμαι μέσα στην λίστα που παραθετω.
1) Κάθεσαι και μου γραφεις στο στατους σου ένα κειμενάκι για τον καρκίνο και ζητάς να το κάνω κοπι πειστ. Γιατί; Ετσι θα σταματήσουν να ψοφολογούν όσοι ειναι στο νοσοκομείο αυτή τη στιγμή ή θα βιαστούν οι απιστήμονες να βγαλουν το φάρμακο τώρα που η Πόπη η Κούλα και η Σουλα ευαιστητοποιήθηκαν και κοπιαραν την πολιτικαλι κορέκτ χλεμπόνα. Χλεμπόνα γιατί ουσιαστικά το κάνουμε για να δείξουμε οτι /νοιαζόμαστε.
Αν νοιαζόμαστε, να πάμε στην πτερυγα με τα παιδιά (οι γεροι ειναι τρομακτικοί σας το φέρνω λάου λάου), να χαιδέψουμε καραφλίτσες και να φερουμε ανακούφιση σε μαναδες και παιδιά με όποιο τρόπο μπορούμε. Από το φέις μπουκ ειναι ευκολο, όμως, κάνουμε και μόστρα.
2)Αυτοί που στην πρώτη ευκαιρία κατηγορούν τους γονεις οτι ειναι ανεύθυνοι, εγωιστές που εφεραν τα παιδιά στον κόσμο κλπ κλπ.
Οι μισοί απ αυτούς ντύνονται ακόμα με δερμάτινα και καβαλάνε μηχανές σαν αιώνια τζοβενα που κυνηγάνε μια εφηβεία που προπολλού τα εχει κακκαρώσει. Είναι παρτακιδες και ποτέ δεν μπόρεσαν να δεσμευτούν πάνω από 3 δευτερόλεπτα, και γενικώς ειναι για τον π*, αφού ειναι ανίκανοι να ξενυχτήσουν πάνω από ενα παιδί που κάνει εμετό όλη νύχτα και να πάνε για δουλειά το πρωί, σερί. Τα πολλά ξύδια και η καλοπέραση βλέπεις.
Ομως ειναι επιλογή τους. Οπως επιλογή μου ειναι να αμολήσω ενα μωρό από την μήτρα μου και να το κατσικωθώ όλη μου την ζωή είτε ειναι σίριαλ κίλερ, είτε με σύνδρομο ντάουν, με τα αγχη και το στρες που επιφέρει η επιλογή μου αυτή. Μην μου λές όμως οτι ηταν από εγωισμό, μαλάκα. Το ίδιο είμαστε;
3)Αυτούς που το παίζουν άνετοι με τους γκέι, αλλα πλακώνουν στα χαστούκια το γκομενάκι που παει να τους βάλει δάχτυλο. Στον Μητσάρα,ρε;
4)Αυτοί που στην πρώτη αψιμαχία σου λένε να πας να πλύνεις κανα πιατο. Είναι οι ίδιοι που θάβουν κάθε σαββατοκύριακο την μάνα τους κάτω από ενα βουνό άπλυτα σωβρακα και τρεμουν στην ιδέα η γυναίκα τους να προσποιείται στο κρεβάτι. Ετσι κι αλλώς "όλες πουτάνες είναι". Εκτός από την μάμα. (Κυρίως η μαμά θα έλεγα εγώ, αλλα ποιος μ ακούει;)
5)Αυτούς που ωρύονται για τις "ξένες δυνάμεις που μας εχουν κάνει δούλους". Αν δεν κοιταζαμε την πάρτη μας στην πρώτη μαλακία θα ημασταν ενωμένοι, και δεν θα είχε γινει το σημερινό μπουρδέλο. Divide and conquer σου λέει τίποτα; Οχι; Τραβα μάθε Αγγλικά, επιτέλους, θες να λέγεσαι και Ευρωπαίος. Ουπς, τωρα δεν σου περισσεύουν, too late.
6) Αυτούς που ζητάνε την άδεια στο φειςμπουκ να "παρουν" ενα βιντεακι που ηταν αστείο/ ενδιαφέρον/ χρήσιμο. Πού καταντήσαμε. Να φοβόμαστε μην μας την πει ο άλλος που του κλέψαμε την "δόξα" ενός βίντεο που δεν ειναι κάν δικό του!
Τόσο συνηθισμένοι στην μαλακία του καθένα ειμαστε;
7) Τα σχόλια (παραμένω στο φέιςμπουκ) κάτω από αναπηρους, καθυστερημένους, σκυλάκια κλπ. Αααα, Ωωωω, Ρισπέκτ, τι δύναμη, σε κάνει να σκέφτεσαι, τι σου ειναι ο άνθρωπος.
Σκάσε.
Τράβα στην ντουλάπα σου, μάζεψε ρούχα, παιχνίδια, ενα παιδικό παραμύθι, και τραβα στο παιδων που ειναι παρατημένα και μεγαλώνουν "ελλατωματικά" παιδιά γιατί δεν εχουν πού να τα βάλουν μετα που τα παράτησε η μάνα τους.
Τράβα στους σεισμόπληκτους που ακόμα ζουνε σε λαμαρινόσπιτα. Βοήθησε ενα πιτσιρίκι που εκδίδεται στην Κουμουνδούρου, τουλάχιστον ΣΗΜΕΡΑ να φαει εναν π*υτσο λιγότερο.
Σκάσε. Ενέργησε. Σε βαρέθηκα.
(συνεχίζεται)
1) Κάθεσαι και μου γραφεις στο στατους σου ένα κειμενάκι για τον καρκίνο και ζητάς να το κάνω κοπι πειστ. Γιατί; Ετσι θα σταματήσουν να ψοφολογούν όσοι ειναι στο νοσοκομείο αυτή τη στιγμή ή θα βιαστούν οι απιστήμονες να βγαλουν το φάρμακο τώρα που η Πόπη η Κούλα και η Σουλα ευαιστητοποιήθηκαν και κοπιαραν την πολιτικαλι κορέκτ χλεμπόνα. Χλεμπόνα γιατί ουσιαστικά το κάνουμε για να δείξουμε οτι /νοιαζόμαστε.
Αν νοιαζόμαστε, να πάμε στην πτερυγα με τα παιδιά (οι γεροι ειναι τρομακτικοί σας το φέρνω λάου λάου), να χαιδέψουμε καραφλίτσες και να φερουμε ανακούφιση σε μαναδες και παιδιά με όποιο τρόπο μπορούμε. Από το φέις μπουκ ειναι ευκολο, όμως, κάνουμε και μόστρα.
2)Αυτοί που στην πρώτη ευκαιρία κατηγορούν τους γονεις οτι ειναι ανεύθυνοι, εγωιστές που εφεραν τα παιδιά στον κόσμο κλπ κλπ.
Οι μισοί απ αυτούς ντύνονται ακόμα με δερμάτινα και καβαλάνε μηχανές σαν αιώνια τζοβενα που κυνηγάνε μια εφηβεία που προπολλού τα εχει κακκαρώσει. Είναι παρτακιδες και ποτέ δεν μπόρεσαν να δεσμευτούν πάνω από 3 δευτερόλεπτα, και γενικώς ειναι για τον π*, αφού ειναι ανίκανοι να ξενυχτήσουν πάνω από ενα παιδί που κάνει εμετό όλη νύχτα και να πάνε για δουλειά το πρωί, σερί. Τα πολλά ξύδια και η καλοπέραση βλέπεις.
Ομως ειναι επιλογή τους. Οπως επιλογή μου ειναι να αμολήσω ενα μωρό από την μήτρα μου και να το κατσικωθώ όλη μου την ζωή είτε ειναι σίριαλ κίλερ, είτε με σύνδρομο ντάουν, με τα αγχη και το στρες που επιφέρει η επιλογή μου αυτή. Μην μου λές όμως οτι ηταν από εγωισμό, μαλάκα. Το ίδιο είμαστε;
3)Αυτούς που το παίζουν άνετοι με τους γκέι, αλλα πλακώνουν στα χαστούκια το γκομενάκι που παει να τους βάλει δάχτυλο. Στον Μητσάρα,ρε;
4)Αυτοί που στην πρώτη αψιμαχία σου λένε να πας να πλύνεις κανα πιατο. Είναι οι ίδιοι που θάβουν κάθε σαββατοκύριακο την μάνα τους κάτω από ενα βουνό άπλυτα σωβρακα και τρεμουν στην ιδέα η γυναίκα τους να προσποιείται στο κρεβάτι. Ετσι κι αλλώς "όλες πουτάνες είναι". Εκτός από την μάμα. (Κυρίως η μαμά θα έλεγα εγώ, αλλα ποιος μ ακούει;)
5)Αυτούς που ωρύονται για τις "ξένες δυνάμεις που μας εχουν κάνει δούλους". Αν δεν κοιταζαμε την πάρτη μας στην πρώτη μαλακία θα ημασταν ενωμένοι, και δεν θα είχε γινει το σημερινό μπουρδέλο. Divide and conquer σου λέει τίποτα; Οχι; Τραβα μάθε Αγγλικά, επιτέλους, θες να λέγεσαι και Ευρωπαίος. Ουπς, τωρα δεν σου περισσεύουν, too late.
6) Αυτούς που ζητάνε την άδεια στο φειςμπουκ να "παρουν" ενα βιντεακι που ηταν αστείο/ ενδιαφέρον/ χρήσιμο. Πού καταντήσαμε. Να φοβόμαστε μην μας την πει ο άλλος που του κλέψαμε την "δόξα" ενός βίντεο που δεν ειναι κάν δικό του!
Τόσο συνηθισμένοι στην μαλακία του καθένα ειμαστε;
7) Τα σχόλια (παραμένω στο φέιςμπουκ) κάτω από αναπηρους, καθυστερημένους, σκυλάκια κλπ. Αααα, Ωωωω, Ρισπέκτ, τι δύναμη, σε κάνει να σκέφτεσαι, τι σου ειναι ο άνθρωπος.
Σκάσε.
Τράβα στην ντουλάπα σου, μάζεψε ρούχα, παιχνίδια, ενα παιδικό παραμύθι, και τραβα στο παιδων που ειναι παρατημένα και μεγαλώνουν "ελλατωματικά" παιδιά γιατί δεν εχουν πού να τα βάλουν μετα που τα παράτησε η μάνα τους.
Τράβα στους σεισμόπληκτους που ακόμα ζουνε σε λαμαρινόσπιτα. Βοήθησε ενα πιτσιρίκι που εκδίδεται στην Κουμουνδούρου, τουλάχιστον ΣΗΜΕΡΑ να φαει εναν π*υτσο λιγότερο.
Σκάσε. Ενέργησε. Σε βαρέθηκα.
(συνεχίζεται)
Tuesday, February 08, 2011
Της Ελλάδος τα παιδιά....
Γνωστή και καλή τραγουδίστρια που εχουν κολλησει στον τοιχο, -αλλα δεν μασάει- λέει οτι δεν γουσταρει να της λεει ο επιχειρηματίας να πηγαίνει να κάθεται στα τραπεζια και να κάνει κοσομασιόν.
Πεταγεται αχώνευτος δήθεν ξινός με απροσδιόριστη ταυτότητα και προσωπικότητα και της λέει .
"Είναι πολύ σοβαρές καταγγελίες αυτές που κάνεις".
Η νεαρά δεν πτοείται.
"Ναι, ειναι πολύ σοβαρές καταγγελίες αυτές που κάνω".
Ο δήθεν δεν εγινε κατανοητος νομίζει και επιμένει.
"Και θα πρέπει να υποστείς τις συνέπειες."
Ποσοστά παιρνει;
Ρε που τους βρήκαμε όλους αυτους που μπήκαν ξωφαλτσα μπροστα από ενα μικρόφωνο και μια κάμερα και θαρρούν οτι ορίζουν τον κόσμο;
Οσο πιο ατάλαντος ο άνθρωπος, τοσο πιο εμφυτη και διαχυτη η ξινίλα, γιατι κατα βάθος ξέρει οτι δεν αξίζει τιποτα.
Και η νεαρα συνεχίζει αφου την εχουν πρήξει στην ανάκριση "Είναι αλήθεια ότι...είναι αλήθεια ότι;"
Μονο οι άντρες εντωμεταξύ. Με εμφανέστατα τα κομπλεξικά συμπλέγματα τους να βγαίνουν με κάθε ερώτηση και το ύφος που εχουν διαλέξει. Αναπαραγωγή φημών, αυστηρότητα και κατηγορώ.
"Ο επιχειρηματίας λέει οτι εχω μεροκάματο μόνο 70 ευρώ, αν θέλετε να ξέρετε".
Χειροκρότησα την τόλμη της και το οτι δεν μασάει μία.
Και οι δυο φημοσιογραφοι τι απαντούν;
Ε; Ε; Τι απαντούν;
Ποια είναι η εμπνευσμένη ανταπόκριση στο λαυράκι;
"Και πόσα παίρνεις;" με προκλητικό ύφος.
Αντικειμενικότητα, πάνω απ'όλα.
Σιχαινομαι.
Πεταγεται αχώνευτος δήθεν ξινός με απροσδιόριστη ταυτότητα και προσωπικότητα και της λέει .
"Είναι πολύ σοβαρές καταγγελίες αυτές που κάνεις".
Η νεαρά δεν πτοείται.
"Ναι, ειναι πολύ σοβαρές καταγγελίες αυτές που κάνω".
Ο δήθεν δεν εγινε κατανοητος νομίζει και επιμένει.
"Και θα πρέπει να υποστείς τις συνέπειες."
Ποσοστά παιρνει;
Ρε που τους βρήκαμε όλους αυτους που μπήκαν ξωφαλτσα μπροστα από ενα μικρόφωνο και μια κάμερα και θαρρούν οτι ορίζουν τον κόσμο;
Οσο πιο ατάλαντος ο άνθρωπος, τοσο πιο εμφυτη και διαχυτη η ξινίλα, γιατι κατα βάθος ξέρει οτι δεν αξίζει τιποτα.
Και η νεαρα συνεχίζει αφου την εχουν πρήξει στην ανάκριση "Είναι αλήθεια ότι...είναι αλήθεια ότι;"
Μονο οι άντρες εντωμεταξύ. Με εμφανέστατα τα κομπλεξικά συμπλέγματα τους να βγαίνουν με κάθε ερώτηση και το ύφος που εχουν διαλέξει. Αναπαραγωγή φημών, αυστηρότητα και κατηγορώ.
"Ο επιχειρηματίας λέει οτι εχω μεροκάματο μόνο 70 ευρώ, αν θέλετε να ξέρετε".
Χειροκρότησα την τόλμη της και το οτι δεν μασάει μία.
Και οι δυο φημοσιογραφοι τι απαντούν;
Ε; Ε; Τι απαντούν;
Ποια είναι η εμπνευσμένη ανταπόκριση στο λαυράκι;
"Και πόσα παίρνεις;" με προκλητικό ύφος.
Αντικειμενικότητα, πάνω απ'όλα.
Σιχαινομαι.
Monday, February 07, 2011
Little people #1
Ο καθένας από εμάς έχει μια Νέμεσις. Ενα είδος ανθρώπου που σιχάινεται και ειναι εκφοβιστικός/εξωργιστικός ή και φτυστός καθρέφτης μας. Δεν θα μιλήσω γι'αυτό εδώ αλλα για τους άλλους. Το είδος του ανθρώπου που σιχαινόμαστε, δεν θέλουμε ούτε να ασχοληθούμε, το ειδος του ανθρώπου που ουτε καν νιώθουμε ανώτεροι γιατί ειναι σαν να κάθεσαι δίπλα σε μια ντάνα με σκατούλες και να λες "Είμαι καλύτερος".
Σώπα ρε μεγάλε! You think?
Αυτό το είδος διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλα ειναι το ειδος που προσωπικά σε ξενερώνει και γενικώς κάνεις μεταβολή να φύγεις ακόμα και αν εισαι στην μέση μιας φρασης η οποία τους απευθυνόταν. Αφού εκείνη την ώρα το κατάλβες, τι θα κάνεις; Θα κάτσεις να τελειώσεις την φραση σου;
Εδώ θα μιλήσω για τον δικό μου είδος.Αυτό που εμένα με ενοχλεί γιατί δεν ξέρω πώς να τον αντιμετωπίσω, τουλάχιστον την περίοδο που δεν ειμαι σίγουρη ακόμα, δηλαδή τις δύο πρώτες μέρες.
Ο μυθομανής
Ο μυθόμανής δεν λέει ψεμματα για να κερδίσει κάτι συγκεκριμένο (να μπει στο βρακί ή στο πορτοφόλι σου) όπως κάνουν οι συνηθισμένοι γλοιώδεις τύποι. Λέει ψέμματα γιατί νιώθει μειονεκτικά σε σημείο να θέλει να βγει από τις σάρκες του. Τουλάχιστον εγώ ετσι το βλέπω.
Δεν άντεχει να μην είναι ο πιο πλούσιος/ ο πιο όμορφος/ η ψυχή του πάρτυ. Δεν άντεχει να μην ειναι καποιος, κάτι. Και επειδή ειναι πιο αγευστος και άχρωμός κι από το ίδιο σου το σάλιο, σκαρφίζεται διάφορα. Και τελικά καταφέρνει αυτό που ήθελε. Να ασχοληθείς μαζί του. Αν ειναι προιστάμενός σου θα σου κλεψει την ιδέα, αν ειναι γκόμενος θα σου πει οτι τα ειχε με μοντέλο πριν από σενα και αν χωρισαν ειναι γιατί εκείνη δεν ήθελε να τον κρεμάσει γιατί εχει λευχαιμία.
Ο τύπος δεν την παλεύει.
Μοντέλο, πράκτορας την Κυπ, ηθοποιός, με σοβαρή ασθένεια, η μόνη αλήθεια είναι οτι έιναι Λέων(Συνήθως).
Και πάσχει μόνο από την γαμημένη ανάγκη του Ζωδίου του, να πρωτοστατεί. Τι γίνεται όμως αν δεν το"χει"; Καλλιεργεί κάτι; Μαθαίνει να ζει πιο σεμνά; 'Οοοοοοχι.
Λέων χωρίς αρχίδια, χωρίς χαιτη, χωρίς βασίλειο, ανοιγει το στόμα του και βγαινουν κλεμμένες ιστορίες, δανεικές εκφράσεις, όλα επιτρέπονται για να κάνει εντύπωση με κάθε τρόπο.
Δεν ειναι ιδιαιτερα εξυπνος, φυσικά, αφού αργά η γρήγορα τα ψέμματά του αποκαλύπτονται. Πόσους πράκτορες της Κυπ γνωρίζετε εσείς;
Πώς γίνεται η νέα φιλέναδα σου να πεθαίνει από Καρκίνο και να μην σου το είπε;
Το ίντερνετ έφερε την χαρά στα σκελια τους και πάω στοιχημα οτι αν ειχαν τα απαίτητα εφόδια θα τον έπαιζαν από την χαρά τους. Και μην ακούσω οτι τσουβαλιάζω, όποιος καλογαμεί δεν ασχολείται με τετοιες μαλακίες.
Ο μέσος μαλάκας μες στο ιντερνετ εγινε ψηλός γεροδεμένος και πλούσιος, πετυχημένος. Πόσο μάλλον η γλίτσα που βρήκε εύφορο εδαφος να διαβάσει ξένες ιστορίες και να το παίξει τεκνό για λίγο.
Γιατί η κατάρα του μυθομανή ειναι οτι δεν μπορεί να κατασκευάσει καλό σενάριο. Μπάζει από παντού.
Πέρα της ασχήμιας και της αταλαντοσύνης του, δεν εχει καν φαντασία.
Και γι' αυτό μας ζαλίζει τον π*υτσο.
Γιατί είναι βαρετός και το ξέρει.
Σώπα ρε μεγάλε! You think?
Αυτό το είδος διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλα ειναι το ειδος που προσωπικά σε ξενερώνει και γενικώς κάνεις μεταβολή να φύγεις ακόμα και αν εισαι στην μέση μιας φρασης η οποία τους απευθυνόταν. Αφού εκείνη την ώρα το κατάλβες, τι θα κάνεις; Θα κάτσεις να τελειώσεις την φραση σου;
Εδώ θα μιλήσω για τον δικό μου είδος.Αυτό που εμένα με ενοχλεί γιατί δεν ξέρω πώς να τον αντιμετωπίσω, τουλάχιστον την περίοδο που δεν ειμαι σίγουρη ακόμα, δηλαδή τις δύο πρώτες μέρες.
Ο μυθομανής
Ο μυθόμανής δεν λέει ψεμματα για να κερδίσει κάτι συγκεκριμένο (να μπει στο βρακί ή στο πορτοφόλι σου) όπως κάνουν οι συνηθισμένοι γλοιώδεις τύποι. Λέει ψέμματα γιατί νιώθει μειονεκτικά σε σημείο να θέλει να βγει από τις σάρκες του. Τουλάχιστον εγώ ετσι το βλέπω.
Δεν άντεχει να μην είναι ο πιο πλούσιος/ ο πιο όμορφος/ η ψυχή του πάρτυ. Δεν άντεχει να μην ειναι καποιος, κάτι. Και επειδή ειναι πιο αγευστος και άχρωμός κι από το ίδιο σου το σάλιο, σκαρφίζεται διάφορα. Και τελικά καταφέρνει αυτό που ήθελε. Να ασχοληθείς μαζί του. Αν ειναι προιστάμενός σου θα σου κλεψει την ιδέα, αν ειναι γκόμενος θα σου πει οτι τα ειχε με μοντέλο πριν από σενα και αν χωρισαν ειναι γιατί εκείνη δεν ήθελε να τον κρεμάσει γιατί εχει λευχαιμία.
Ο τύπος δεν την παλεύει.
Μοντέλο, πράκτορας την Κυπ, ηθοποιός, με σοβαρή ασθένεια, η μόνη αλήθεια είναι οτι έιναι Λέων(Συνήθως).
Και πάσχει μόνο από την γαμημένη ανάγκη του Ζωδίου του, να πρωτοστατεί. Τι γίνεται όμως αν δεν το"χει"; Καλλιεργεί κάτι; Μαθαίνει να ζει πιο σεμνά; 'Οοοοοοχι.
Λέων χωρίς αρχίδια, χωρίς χαιτη, χωρίς βασίλειο, ανοιγει το στόμα του και βγαινουν κλεμμένες ιστορίες, δανεικές εκφράσεις, όλα επιτρέπονται για να κάνει εντύπωση με κάθε τρόπο.
Δεν ειναι ιδιαιτερα εξυπνος, φυσικά, αφού αργά η γρήγορα τα ψέμματά του αποκαλύπτονται. Πόσους πράκτορες της Κυπ γνωρίζετε εσείς;
Πώς γίνεται η νέα φιλέναδα σου να πεθαίνει από Καρκίνο και να μην σου το είπε;
Το ίντερνετ έφερε την χαρά στα σκελια τους και πάω στοιχημα οτι αν ειχαν τα απαίτητα εφόδια θα τον έπαιζαν από την χαρά τους. Και μην ακούσω οτι τσουβαλιάζω, όποιος καλογαμεί δεν ασχολείται με τετοιες μαλακίες.
Ο μέσος μαλάκας μες στο ιντερνετ εγινε ψηλός γεροδεμένος και πλούσιος, πετυχημένος. Πόσο μάλλον η γλίτσα που βρήκε εύφορο εδαφος να διαβάσει ξένες ιστορίες και να το παίξει τεκνό για λίγο.
Γιατί η κατάρα του μυθομανή ειναι οτι δεν μπορεί να κατασκευάσει καλό σενάριο. Μπάζει από παντού.
Πέρα της ασχήμιας και της αταλαντοσύνης του, δεν εχει καν φαντασία.
Και γι' αυτό μας ζαλίζει τον π*υτσο.
Γιατί είναι βαρετός και το ξέρει.
Saturday, February 05, 2011
Μου την δίνουν οι Βιγκαν
Υπήρξα Βετζετεριαν οσοι δεν το ξέρετε, για χρόνια, και το ιδιο και το παιδί μου. Για όσους δεν ξερετε την διαφορά, ο Βετζετεριαν (χορτοφάγος) αποφεύγει να φαει κρέας. Αυγο και τυρί τρωει, μερικές φορές και ψαρι. Μερικοί το πήγαν πιο μακρυά λέγοντας οτι και το κοτόπουλο δεν ειναι κρέας (αναστεναγμός).
ΟΙ Βιγκαν όμως ειναι αλλο πραγμα.
Και ιδού γιατί μου τη δίνουν.
1) Δεν μπορείς να τους ταίσεις. Μπορει εγω να εχω φαγόπυρο και κεχρι στο σπίτι αλλα διάθεση να το μουλιάσω και να στο πλάσω ΣΑΝ μπισκότο μαζί με φύτρα από τον κώλο της μαιμούς δεν έχω. Φαντάσου την πεθερά που εχει την υποφήφια νήφη βέγκαν για τραπέζι.
2)Βρωμάνε οι κλανίες σου. Ναι, σε σενα μιλάω. Αν μολις φας μια διαφορετική τροφή (παλι ωμή δεν το συζητω) σε πιάνει φούσκωμα και κλάνεις σαν κομπρεσέρ καταδικάζοντας σε να μασουλάς φύλλα άνηθου για το υπόλοιπο της ζωής σου, μην το βλέπεις σαν δειγμα οτι η τροφή δεν "σου πάει", αλλα οτι γαμησες το έντερό σου και γι αυτό βρωμάει σαν να σκαρφάλωσε κατι μέσα και να ψόφησε. Get a clue.
3) Είναι όλοι τους χλωμοί, υπερβολικά αδύνατοι και σεληνεμένοι. Αλλα η έπαρση έπαρση (αντε όχι όλοι, θέλει ενεργεια να θρεφεις εγωισμό)
4)Ισχυρίζονται οτι ειναι ζωοφιλοι. Τα παπουτσάκια σου μανδαμ, ειναι από κωλόχαρτο; Η τσαντούλα που βαζεις τις βιταμίνες σου μην σε παρει ο αερας, από τι ειναι; Φύλλα μπανανιάς; Χμμ..μπορεί και να ειναι οπότε άκυρο.
5) Ολα τους βρωμάνε.
6) Φτιαχνουν "γάλα" από αμυγδαλα με ζαχαρη. "Τυρί" από σογια. Ε,οχι. αν θες να τρως παρασκευάσματα -που δεν υπάρχουν στην φύση θα ήθελα να σου τονίσω- και να τα ονομάσεις γαλα και τυρί, εγώ ενισταμαι στην προσκόλησή σου στις ονομασίες. Υποκριτή. Τοφου λέγεται και καμία σχέση με τυρί, αν και νόστιμο.
7)Ντύνουν τα παιδιά τους με ρούχα που δεν εχουν δεχτει επεξεργασία και τα μαθαίνουν να αγκαλιάζουν δέντρα.
Παρ'του ενα σκυλί του παιδιού! Εκτός φοβασαι μην το καταβροχθίσει από την πείνα.
8) Σου κάνουν κύρηγμα για την ανακύκλωση. Μανταμ, στην Κινα αυτή τη στιγμή παρασκευάζονται εκατομμύρια αυτοκίνητα σε εργοστάσια που εχουν βάψει τον ουρανό με σαπίλα και εσύ νομίζεις οτι με το να πετάξω το γύαλινο μπουκαλάκι μου στον κάδο, θα αλλάξει κάτι; Θινκ, γαμώτο. Φάε μια μπριζόλα να παρει μπρος το ρημάδι.
9)Κοιτάνε αφ'υψηλού τους βετζετεριαν λες και είναι οι αδυναμοι της υπόθεσης, οι ζαβολιάριδες. Χρησιμοποιούν εκφράσεις όωπς "ο,τι εχει πρόσωπο, δεν το ακουμπάω. Καμία ζωική πρωτεινη".
Από κει καταλαβαίνεις τι σκατά πίπες παιρνουν.
Υγ (καταβάθος ειμαι κι εγω treehugger και ψιλό- βετζετεριαν από άποψη, χωρίς να επιβάλλω όμως στους άλλους τις απόψεις μου.)
ΟΙ Βιγκαν όμως ειναι αλλο πραγμα.
Και ιδού γιατί μου τη δίνουν.
1) Δεν μπορείς να τους ταίσεις. Μπορει εγω να εχω φαγόπυρο και κεχρι στο σπίτι αλλα διάθεση να το μουλιάσω και να στο πλάσω ΣΑΝ μπισκότο μαζί με φύτρα από τον κώλο της μαιμούς δεν έχω. Φαντάσου την πεθερά που εχει την υποφήφια νήφη βέγκαν για τραπέζι.
2)Βρωμάνε οι κλανίες σου. Ναι, σε σενα μιλάω. Αν μολις φας μια διαφορετική τροφή (παλι ωμή δεν το συζητω) σε πιάνει φούσκωμα και κλάνεις σαν κομπρεσέρ καταδικάζοντας σε να μασουλάς φύλλα άνηθου για το υπόλοιπο της ζωής σου, μην το βλέπεις σαν δειγμα οτι η τροφή δεν "σου πάει", αλλα οτι γαμησες το έντερό σου και γι αυτό βρωμάει σαν να σκαρφάλωσε κατι μέσα και να ψόφησε. Get a clue.
3) Είναι όλοι τους χλωμοί, υπερβολικά αδύνατοι και σεληνεμένοι. Αλλα η έπαρση έπαρση (αντε όχι όλοι, θέλει ενεργεια να θρεφεις εγωισμό)
4)Ισχυρίζονται οτι ειναι ζωοφιλοι. Τα παπουτσάκια σου μανδαμ, ειναι από κωλόχαρτο; Η τσαντούλα που βαζεις τις βιταμίνες σου μην σε παρει ο αερας, από τι ειναι; Φύλλα μπανανιάς; Χμμ..μπορεί και να ειναι οπότε άκυρο.
5) Ολα τους βρωμάνε.
6) Φτιαχνουν "γάλα" από αμυγδαλα με ζαχαρη. "Τυρί" από σογια. Ε,οχι. αν θες να τρως παρασκευάσματα -που δεν υπάρχουν στην φύση θα ήθελα να σου τονίσω- και να τα ονομάσεις γαλα και τυρί, εγώ ενισταμαι στην προσκόλησή σου στις ονομασίες. Υποκριτή. Τοφου λέγεται και καμία σχέση με τυρί, αν και νόστιμο.
7)Ντύνουν τα παιδιά τους με ρούχα που δεν εχουν δεχτει επεξεργασία και τα μαθαίνουν να αγκαλιάζουν δέντρα.
Παρ'του ενα σκυλί του παιδιού! Εκτός φοβασαι μην το καταβροχθίσει από την πείνα.
8) Σου κάνουν κύρηγμα για την ανακύκλωση. Μανταμ, στην Κινα αυτή τη στιγμή παρασκευάζονται εκατομμύρια αυτοκίνητα σε εργοστάσια που εχουν βάψει τον ουρανό με σαπίλα και εσύ νομίζεις οτι με το να πετάξω το γύαλινο μπουκαλάκι μου στον κάδο, θα αλλάξει κάτι; Θινκ, γαμώτο. Φάε μια μπριζόλα να παρει μπρος το ρημάδι.
9)Κοιτάνε αφ'υψηλού τους βετζετεριαν λες και είναι οι αδυναμοι της υπόθεσης, οι ζαβολιάριδες. Χρησιμοποιούν εκφράσεις όωπς "ο,τι εχει πρόσωπο, δεν το ακουμπάω. Καμία ζωική πρωτεινη".
Από κει καταλαβαίνεις τι σκατά πίπες παιρνουν.
Υγ (καταβάθος ειμαι κι εγω treehugger και ψιλό- βετζετεριαν από άποψη, χωρίς να επιβάλλω όμως στους άλλους τις απόψεις μου.)
Wednesday, February 02, 2011
Τον ήπιαμε και γέρνει...
Θυμάστε τοτε με το τσουνάμι που καποια δελτία είπαν οτι μετατοπίστηκε ο άξονας της γης;
Από κουβέντες πού εχω κάνει με διαφορους, πρέφα δεν πήραν, σε σημέιο να αναρωτιέμαι αν ήταν μούφα. Ομως το κράταγα στο μυαλό μου γιατι του πούστη, κοτζαμ αξονας μετατοπίστηκε δεν ριξαμε το βάζο της διπλανής. Να μην εχει επιπτώσεις;
Μούγκα όμως παντού, όσο και να έψαχνα.
Και σήμερα επεσα σε αυτό το άρθρο.
Διαβάστε το και μετα σας γραφω περεταίρω.
Από κουβέντες πού εχω κάνει με διαφορους, πρέφα δεν πήραν, σε σημέιο να αναρωτιέμαι αν ήταν μούφα. Ομως το κράταγα στο μυαλό μου γιατι του πούστη, κοτζαμ αξονας μετατοπίστηκε δεν ριξαμε το βάζο της διπλανής. Να μην εχει επιπτώσεις;
Μούγκα όμως παντού, όσο και να έψαχνα.
Και σήμερα επεσα σε αυτό το άρθρο.
Διαβάστε το και μετα σας γραφω περεταίρω.
Θέλω να σε σκωτώσω όταν...
συναντώ Γκουρού και Πυγολαμπίδες (φωτισμένους απ'τον κώλο)
...εκεί που μιλάμε και λέω κάτι προσωπικό, το χρησιμοποιείς για να μου πεις οτι εγώ φταίω που δεν δουλευω τον εαυτό μου, οτι ψάχνω φταιχτες γύρω μου, οτι το Εγώ μου ειναι το πρόβλημα (ενώ το δικό σου που μου κάνεις τον ψυχολόγο το εχεις υπο έλεγχο) και ολα αυτά δημόσια. Χωρίς να με ξέρεις.
Αν θιχτω, ειχες δίκιο, το Εγώ μου ειναι διογκωμένο. Αν σου πω οτι εισαι μαλάκας, θα μου πεις οτι πρεπει να ψαξω μέσα μου να βρω γιατί πειράχτηκα. Εχεις δίκιο, ακόμα υπολογίζω τους γύρω μου και τι μου λένε. (Φερτε μου ενα σφυρί να του λύσω τα υπάρξιακά του)
μαλώνουμε επειδή σε έπιασα να μου λες ψέμματα
...και μου απαντας : "Σου είπα ψέμματα γιατί ήξερα οτι θα υστεριαστείς. Βλέπεις;"
Ρε μαλακα, ρε αποτυχ-υ-μένη μαλακία, υστεριαζομαι γιατι λες ψέμματα, και τωρα το ρίχνεις και επάνω μου. Αφρίζω. Φύγε, κινδυνεύεις.
Στην ιδια κατηγορία πεφτει το "σε απάτησα γιατι παχυνες". "Σε απάτησα αλλα σκεφτόμουν εσένα" κλπ κλπ
ακούω για ενα 28χρονο παιδοβούβαλο από αυτα που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια ασχετου μεγεθους και κοινωνικού στρωματος που δεν εχουν μυρίσει μνι ούτε από απόσταση, οτι "επαθε ψυχολογικό distress από την πίεση στη δουλειά". Την διαγνωση εκανε φυσικά η μαμά του.
Χαχαχα!οκ, εδω δεν θέλω να σε σκωτώσω απλα να σου ρίξω δυο τρεις ξεγυρισμένες κλωτσιές στον μαλακό και παπαριασμένο κώλο σου από το πολύ καθισιό. Grow the fuck up.
με ρωτάς κάτι, με ακούς αφήρημένα και μετα με ξαναρωτας να τα επαναλάβω. Κάθε φορα.
οποτε μπαινεις σπιτι μου ριχνεις βαζα, παιρνεις το χαρτί της τουαλέτας και το τελειωνεις(μην τυχόν και ακουμπήσει το χεράκι σου δερμα, θα παθεις υστερία), κατουράς έξω από την λεκάνη και δεν κατεβάζεις το καπάκι, ακουμπας μετα βίας το φαγητό που εφτιαξα και το χαραμίζεις-μην τυχον και το φαει άλλος, δεν εχεις αισθηση του ογκου σου, και της υπόστασής σου και την πληρώνω εγώ. Σαν υπερφυσικός πριγκιπενιος μπέμπης/μπέμπα.
μπαινω στο κατάστημα που δουλεύεις και με κοιτάς υποτιμητικά από πάνω μέχρι κάτω. Πωλήτρια εισαι, σύνελθε. Δουλειά σου ειναι να εξυπηρετεις. Αν σου πεφτει η μύτη, πήγαινε γίνε διευθύντρια. Α, ναι σωστα, δεν μπορείς. Η αντιθέτως, με ακολουθείς σε κάθε βήμα. Είτε για να μην κλέψω κατι, είτε για να μου κανεις βουντού και να αγορασω ολο το μαγαζι για να βγάλεις τον σκασμό.
οταν δεν μου δινεις τα 3-4-5 λεπτά ρέστα βασιζόμενος οτι θα ντραπώ να τα ζητήσω. Κουμάντο στην τσέπη μου θα κάνεις; Φέρ'τα δω!
οταν κοπανας τα αβοκάντο οπως τα χτυπας από το ταμείο. Φρούτο ειναι, μαυρίζει, γαμώ το κερατό μου και σαπίζει από μέσα. Και μουτρωνεις οταν σε παρακαλω ευγενικά να μην το κάνεις. Συγγνώμη. Και αντε γαμήσου.
με διακόπτεις και μιλάς πιο δυνατα για να καλύψεις την φωνή μου.
μου συμπεριφέρεσαι σαν να ειμαι ηλίθια, κουραστική και παράλογη μόνο και μόνο για να ενδυναμώσεις την ανάγκη που εχεις να πιστεύεις οτι εισαι ανώτερη/ος και special. Παράσιτο.
μου στελενεις περίπλοκους λογαριασμούς με τελη, και προπληρωμένες υπηρεσίες και κρυφά γραμματα για το πότε αρχισαν οι υπηρεσίες και όταν σε παιρνω να παραπονεθώ ακούω σονάτα του Βιβάλντι οση ώρα μαγειρεύω, πλενω τα πιάτα, διαβάζω το παιδι, ξεντύνομαι και ετοιμάζομαι να πεσω για ύπνο. Το επόμενο πρωινο αφού το σηκώσεις, με παρεπέμπεις σε συνάδελφό σου και η γραμμή "πεφτει".
οταν με παιρνεις να μου "υπενθυμίσεις" την οφειλή μου προς την τραπεζα πανω από μια φορά την ημέρα και απαιτείς να μάθεις πότε θα πληρώσω, πόσα θα πληρώσω και μου κάνεις και κύρηγμα."Οταν υπογραψατε την σύμβαση...." Κλείνω για να μην ερθω να σου υπογραψω την μήτρα αφου στην ξερριζώσω. Βλαμμένη.
(συνεχίζεται)
...εκεί που μιλάμε και λέω κάτι προσωπικό, το χρησιμοποιείς για να μου πεις οτι εγώ φταίω που δεν δουλευω τον εαυτό μου, οτι ψάχνω φταιχτες γύρω μου, οτι το Εγώ μου ειναι το πρόβλημα (ενώ το δικό σου που μου κάνεις τον ψυχολόγο το εχεις υπο έλεγχο) και ολα αυτά δημόσια. Χωρίς να με ξέρεις.
Αν θιχτω, ειχες δίκιο, το Εγώ μου ειναι διογκωμένο. Αν σου πω οτι εισαι μαλάκας, θα μου πεις οτι πρεπει να ψαξω μέσα μου να βρω γιατί πειράχτηκα. Εχεις δίκιο, ακόμα υπολογίζω τους γύρω μου και τι μου λένε. (Φερτε μου ενα σφυρί να του λύσω τα υπάρξιακά του)
μαλώνουμε επειδή σε έπιασα να μου λες ψέμματα
...και μου απαντας : "Σου είπα ψέμματα γιατί ήξερα οτι θα υστεριαστείς. Βλέπεις;"
Ρε μαλακα, ρε αποτυχ-υ-μένη μαλακία, υστεριαζομαι γιατι λες ψέμματα, και τωρα το ρίχνεις και επάνω μου. Αφρίζω. Φύγε, κινδυνεύεις.
Στην ιδια κατηγορία πεφτει το "σε απάτησα γιατι παχυνες". "Σε απάτησα αλλα σκεφτόμουν εσένα" κλπ κλπ
ακούω για ενα 28χρονο παιδοβούβαλο από αυτα που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια ασχετου μεγεθους και κοινωνικού στρωματος που δεν εχουν μυρίσει μνι ούτε από απόσταση, οτι "επαθε ψυχολογικό distress από την πίεση στη δουλειά". Την διαγνωση εκανε φυσικά η μαμά του.
Χαχαχα!οκ, εδω δεν θέλω να σε σκωτώσω απλα να σου ρίξω δυο τρεις ξεγυρισμένες κλωτσιές στον μαλακό και παπαριασμένο κώλο σου από το πολύ καθισιό. Grow the fuck up.
με ρωτάς κάτι, με ακούς αφήρημένα και μετα με ξαναρωτας να τα επαναλάβω. Κάθε φορα.
οποτε μπαινεις σπιτι μου ριχνεις βαζα, παιρνεις το χαρτί της τουαλέτας και το τελειωνεις(μην τυχόν και ακουμπήσει το χεράκι σου δερμα, θα παθεις υστερία), κατουράς έξω από την λεκάνη και δεν κατεβάζεις το καπάκι, ακουμπας μετα βίας το φαγητό που εφτιαξα και το χαραμίζεις-μην τυχον και το φαει άλλος, δεν εχεις αισθηση του ογκου σου, και της υπόστασής σου και την πληρώνω εγώ. Σαν υπερφυσικός πριγκιπενιος μπέμπης/μπέμπα.
μπαινω στο κατάστημα που δουλεύεις και με κοιτάς υποτιμητικά από πάνω μέχρι κάτω. Πωλήτρια εισαι, σύνελθε. Δουλειά σου ειναι να εξυπηρετεις. Αν σου πεφτει η μύτη, πήγαινε γίνε διευθύντρια. Α, ναι σωστα, δεν μπορείς. Η αντιθέτως, με ακολουθείς σε κάθε βήμα. Είτε για να μην κλέψω κατι, είτε για να μου κανεις βουντού και να αγορασω ολο το μαγαζι για να βγάλεις τον σκασμό.
οταν δεν μου δινεις τα 3-4-5 λεπτά ρέστα βασιζόμενος οτι θα ντραπώ να τα ζητήσω. Κουμάντο στην τσέπη μου θα κάνεις; Φέρ'τα δω!
οταν κοπανας τα αβοκάντο οπως τα χτυπας από το ταμείο. Φρούτο ειναι, μαυρίζει, γαμώ το κερατό μου και σαπίζει από μέσα. Και μουτρωνεις οταν σε παρακαλω ευγενικά να μην το κάνεις. Συγγνώμη. Και αντε γαμήσου.
με διακόπτεις και μιλάς πιο δυνατα για να καλύψεις την φωνή μου.
μου συμπεριφέρεσαι σαν να ειμαι ηλίθια, κουραστική και παράλογη μόνο και μόνο για να ενδυναμώσεις την ανάγκη που εχεις να πιστεύεις οτι εισαι ανώτερη/ος και special. Παράσιτο.
μου στελενεις περίπλοκους λογαριασμούς με τελη, και προπληρωμένες υπηρεσίες και κρυφά γραμματα για το πότε αρχισαν οι υπηρεσίες και όταν σε παιρνω να παραπονεθώ ακούω σονάτα του Βιβάλντι οση ώρα μαγειρεύω, πλενω τα πιάτα, διαβάζω το παιδι, ξεντύνομαι και ετοιμάζομαι να πεσω για ύπνο. Το επόμενο πρωινο αφού το σηκώσεις, με παρεπέμπεις σε συνάδελφό σου και η γραμμή "πεφτει".
οταν με παιρνεις να μου "υπενθυμίσεις" την οφειλή μου προς την τραπεζα πανω από μια φορά την ημέρα και απαιτείς να μάθεις πότε θα πληρώσω, πόσα θα πληρώσω και μου κάνεις και κύρηγμα."Οταν υπογραψατε την σύμβαση...." Κλείνω για να μην ερθω να σου υπογραψω την μήτρα αφου στην ξερριζώσω. Βλαμμένη.
(συνεχίζεται)
Tuesday, February 01, 2011
Πραγματα που δεν παραδεχομαστε ποτέ δημόσια
1) Οτι δειραμε το παιδί μας.
2)(πριν γεννήσουμε) αναρατιώμασταν αν θα το αγαπάμε, αν θα το συμπαθήσουμε, αν θα μας αγαπάει.
3)Οτι φαντασιωνόμαστε παρτούζες/ βιασμούς/αλλαξοκωλιές με την κότα του γείτονα και τον γείτονα μαζί.
4) Οταν κανει κρύο και βαρίομαστε, δεν κάνουμε μπάνιο.
5)Εχουμε δοκιμάσει το κερί από το αυτί μας και μυρίσει τα δαχτυλά μας αφού ξύσαμε τα αρχιδια μας.
6)Καθαρίσαμε το ανάμεσα των ποδιών μας με το δάχτυλο.
7) Σκαλίζουμε την μύτη μας.
8) Τραβήξαμε μαλακία για το διπλανό πιπίνι/τεκνό στο γραφείο.
9) Δοκιμάζουμε το φαγητό και ξαναβάζουμε την ίδια κουτάλα στην κατσαρόλα.
10)Καταπίνουμε τα φλέματα μας (γυναίκες).
11) Κλάνουμε (γυναίκες)
12)Χεζουμε (γυναικες)
13) Τον παιζουμε για την φίλη σας (αντρες).
14)Οτι ζηλεύουμε τα αδερφια μας.
15) προσπαθησαμε να πνιξουμε το αδερφακι μας στην τουαλέτα/κούνια.
16)Οτι η μάνα μας ειναι καργιόλα (άντρες)
17) Οτι μοιασαμε στην μάνα μας (γυναίκες)
18)Οτι πήγαμε με μικρότερη/ μεγαλύτερο.
19) Οτι γουσταρουμε την αδερφή της γκόμενας μας.
20)Οτι κλάιγαμε βλέποντας το μικρο σπίτι στο λιβάδι.
21)Οτι καμια φορά τρωμε μωρουδιακές μπισκοτόκρεμες.
22)Οτι ειμαστε ρατσιστες.
23)Οτι μισούμε αυτές που θήλασαν περισσότερο από μας (βλαμμένες χίπισσες).
24) Οτι περιφρονούμε αυτες που θήλασαν λιγότερο από μας (Εγωκεντρικές αγελάδες)
25)Ψηφίσαμε ή θα ψηφίσουμε Λαος.
26)Πήραμε εστω και μια φορα τηλέφωνο στα 090, είτε για δωρακια που δεν ειδαμε ποτέ, είτε για να ακουσουμε μια βαριεστημένη ηχογραφημένη φωνή από την άλλη μερια του ακουστικού να μας περιγραφει τα βυζιά της.
27) Μιλάμε στον εαυτό μας.
28)Βγάζουμε χνούδια από τον αφαλό μας και για ενα δευτερόλεπτο δισταζουμε στο αν θα μυρίσουμε το δαχτυλό μας, γιατι το κάναμε και ξέρουμε οτι βρωμάει. Και το κάνουμε.
29) Ξυριζουμε τα απαυτά μας για άλλον/αλλη και μετα το συνηθίζουμε, σε βαθμό που αν δούμε τριχα κάνουμε εμετο.
30) Δεν παντρευτήκαμε αυτόν που θέλαμε εξαρχης. Αυτοί που το έκαναν, χωρισαν. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά.
2)(πριν γεννήσουμε) αναρατιώμασταν αν θα το αγαπάμε, αν θα το συμπαθήσουμε, αν θα μας αγαπάει.
3)Οτι φαντασιωνόμαστε παρτούζες/ βιασμούς/αλλαξοκωλιές με την κότα του γείτονα και τον γείτονα μαζί.
4) Οταν κανει κρύο και βαρίομαστε, δεν κάνουμε μπάνιο.
5)Εχουμε δοκιμάσει το κερί από το αυτί μας και μυρίσει τα δαχτυλά μας αφού ξύσαμε τα αρχιδια μας.
6)Καθαρίσαμε το ανάμεσα των ποδιών μας με το δάχτυλο.
7) Σκαλίζουμε την μύτη μας.
8) Τραβήξαμε μαλακία για το διπλανό πιπίνι/τεκνό στο γραφείο.
9) Δοκιμάζουμε το φαγητό και ξαναβάζουμε την ίδια κουτάλα στην κατσαρόλα.
10)Καταπίνουμε τα φλέματα μας (γυναίκες).
11) Κλάνουμε (γυναίκες)
12)Χεζουμε (γυναικες)
13) Τον παιζουμε για την φίλη σας (αντρες).
14)Οτι ζηλεύουμε τα αδερφια μας.
15) προσπαθησαμε να πνιξουμε το αδερφακι μας στην τουαλέτα/κούνια.
16)Οτι η μάνα μας ειναι καργιόλα (άντρες)
17) Οτι μοιασαμε στην μάνα μας (γυναίκες)
18)Οτι πήγαμε με μικρότερη/ μεγαλύτερο.
19) Οτι γουσταρουμε την αδερφή της γκόμενας μας.
20)Οτι κλάιγαμε βλέποντας το μικρο σπίτι στο λιβάδι.
21)Οτι καμια φορά τρωμε μωρουδιακές μπισκοτόκρεμες.
22)Οτι ειμαστε ρατσιστες.
23)Οτι μισούμε αυτές που θήλασαν περισσότερο από μας (βλαμμένες χίπισσες).
24) Οτι περιφρονούμε αυτες που θήλασαν λιγότερο από μας (Εγωκεντρικές αγελάδες)
25)Ψηφίσαμε ή θα ψηφίσουμε Λαος.
26)Πήραμε εστω και μια φορα τηλέφωνο στα 090, είτε για δωρακια που δεν ειδαμε ποτέ, είτε για να ακουσουμε μια βαριεστημένη ηχογραφημένη φωνή από την άλλη μερια του ακουστικού να μας περιγραφει τα βυζιά της.
27) Μιλάμε στον εαυτό μας.
28)Βγάζουμε χνούδια από τον αφαλό μας και για ενα δευτερόλεπτο δισταζουμε στο αν θα μυρίσουμε το δαχτυλό μας, γιατι το κάναμε και ξέρουμε οτι βρωμάει. Και το κάνουμε.
29) Ξυριζουμε τα απαυτά μας για άλλον/αλλη και μετα το συνηθίζουμε, σε βαθμό που αν δούμε τριχα κάνουμε εμετο.
30) Δεν παντρευτήκαμε αυτόν που θέλαμε εξαρχης. Αυτοί που το έκαναν, χωρισαν. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά.
Γυναίκες
Υπάρχουν μερικές φρασεις που κυκλοφορούν αναμεσα μας και μου την σπάνε. Καταλαβαίνω οτι ως όντα αχουμε ανάγκη να πιστεψουμε οτι υπάρχει πχ μια Θεία δίκη η οποία κοιτάει εμάς εκείνη τη στιγμή και όχι το μικρό που βιάζουν στην Ταυλάνδη αλλα κάπου το παρατραβάμε. Φράσεις που ειναι ηλίθιες, κακές. Που δειχνουν πολλά. Κυρίως την μαλακία που μας δέρνει. Και που με ενοχλούν όσο όταν βλέπω γυναικα δυο μέτρα να μπεμπεκίζει, η να πηγαίνει στο χίονι/βουνό με τακούνια.
1)"Ρόδα ειναι και γυρίζει". Σ'εφτυσε ο γκομενος και 6 χρόνια μετα τον πατάει αμάξι. Και το ευχαριστιέσαι, λες και το οτι εχει πολλαπλά κατάγματα καπως αναπληρώνει το γεγονός οτι βαρέθηκε να σε πηδάει. ΠΩΣ;
Πρώτον για να το κρατας εισαι ενα εγωκεντρικό βλήμα. Δευτερον, αν πιστεύεις οτι ο Θεός τον τσακισε γιατί σε πλήγωσε το αναίσθητο καθίκι, πες μου α) πού ήταν τα τελευταία 6 χρόνια β) αφού εισαι το χαιδεμένο του, γιατί δεν απέτρεψε τον χωρισμό σας-πανταχού ειναι, ό,τι θέλει κάνει.
Δεν υπάρχει σύστημα όπου ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει, ρώτα και τον Χριστούλη πάνω στον σταυρό.Και μην ακούω οτι το εκανε για τις αμαρτίες μας, υπάρχουν άτομα σήμερα που πεθαίνουν με φριχτούς θανάτους και τζαμπέ, χωρίς αντίκρυσμα. Χωρίς να εχουν κάνει τίποτα. Μωρά.
Πάρ'το κι αλλιώς. Μια γαζέλα περπαταέι αμέριμνη στην φουντωτή σαβάνα. Δεν κοιτάει γύρω της γιατί σήμερα πήγε εκκλησία, έκανε μπιντέ και γενικώς, δεν της αξίζει να φαγωθεί. Μαντέυεις πώς τελειωνει η ιστορία; Βλέπεις νοερά την αντιλόπη να σκεφτεται οτι "ρόδα ειναι και γυρίζει" ενω της τρωει τα έντερα το λιοντάρι.Λογικότατο.
2) "Μα να παει με αυτό το τσόλι; Να ήταν εστω ωραία!"
Εεεε... οκ. Πάμε πάλι, μπας και το εμπεδώσεις.Το 'τσολι" μεταφραζεται σε φτηνό, βρώμικο σεξ που τον ξετρελλαίνει. Μπορεί με τα δικά σου γούστα να ειναι για τα "μπάζα", όμως για να πήγε μαζί της, θα πει οτι εχει κάτι. Βυζια, πρόστυχο βλεμμα, ευλυγισία στην λεκάνη, στραπ ον, ούτε εσυ μπορεις να το καταλάβεις γιατι εχεις μπλεξει τις βουρτσες με τις Π*υτσες. Λιτεραλι. Γυναικα, αντρας= σεξ. Ολα τα υπόλοιπα ειναι τα αναγκαστικά, τα κοινωνικά, τα καθωςπρεπει. Ναι, εσυ εχεις διπλώματα,είσαι σοβαρή, θα γίνεις σωστή συζυγος και καλή μάνα, οι φίλοι του θα τον θαυμάζουν και θα τον ζηλέυουν, η μάνα του θα σπαστεί (η θα φτιαχτεί αναλογα την σχεση τους και ειναι μπόνους) και εισαι μια χαρά βιτρίνα. Κυρίως για τον εαυτό του. Είναι δύσκολο να παραδεχτεις στον εαυτό σου οτι σε φτιαχνει η τσιγγάνα με τα βρώμικα πόδια ή η ηλιθια κομμώτρια με το απλανές βλέμμα που όλο χασκογελάει μέσα από τα παχουλά μάγουλά της. Ομως αυτό γουστάρει. Τον φτιαχνει , τον καβλώνει, τον ηρεμεί, ειναι ο εαυτός του.
Την επόμενη φορα πες του να σου την φέρει για έγκριση. "Αυτή ναι , μωρό μου, το καταλαβαίνω και το δικαιολογω, μπορείς να της χ*σεις άφοβα το πρόσωπο, εχω κατανόηση". Γαμημένες πρωκτικές γυναικες.
3)"Εχει καλή θεση, ειναι καλός, σοβαρός κλπ κλπ"
Ρε δουλευόμαστε; Αφού ετσι κι αλλιως ολα αυτα δεν μετρανε μία. Και το εχεις αποδείξει για τα 6 χρόνια που πέρασες με τον Τασο ο οποιος πήδηξε όλες τις φίλες σου, τα 4 χρόνια με τον Γιάννη που σε εφτυνε για το wow, τον Ηλία που του άρεσε να σε ελέγχει και η λίστα ειναι ατελείωτη. Γιατί;
Οχι γιατι εισαι θύμα, γιατί παιζουν ενα από τα εξής. Τελείωνες όπως δεν εχεις τελειώσει με κανέναν (βλέπε παραπάνω), πλησίαζες τα 28 και κατέβασες τα στάνταρ σου αφού μέχρι τώρα κανεις δεν θέλησε να σε φορτωθεί και πότε-θα-γίνεις-μάνα-εσύ.
4) "Αν τον πετύχω με άλλη θα του σπάσω το κεφάλι" .
Θα του κλάσεις μια μάντρα. 8 στις δεκα περιπτώσεις γουσταρει την άλλη πιο πολύ-γι αυτο και δεν σε πηδάει (get a clue)- και κάθεται είτε γιατι εισαι η καλή βιτρίνα και δεν εχει τα @@ να κάνει επανάσταση, είτε γιατί δεν θέλει να σε πληγώσει. Με το να πας σαν μαινόμενος ταυρος το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του δωσεις το άλλοθι να φύγει, γιατί εισαι και "στρίγγλα".
Αραια και που μπορεί να κλαψομουνίσει για να τον συγχωρέσεις γιατί δεν του αρεσει η εικόνα του κακού. Αν μασήσεις, βάλε και μια κουδούνα στο λαιμό σου και τραβα σε λιβάδι να βοσκήσεις.
5)Σταμάτησα τον χορό/ μπόουλινγκ/ να βγαίνω με τις φίλες μου/να βλέπω τον κολλητό μου/ να τρωω γιατί δεν άρεσε στον Μπούλη.
Δηλαδή για 25 χρόνια ήσουν αιωρούμενη, χωρίς δικά σου θέλω και σκέψη μεχρι που βρέθηκε ο Μπουλης και σε εσωσε, σε εστρωσε και σου είπε πως να τρως, ποιους να βλεπεις και πως να φερεσαι βασει των δικών του πιστεύω του πως πρέπει να ειναι μια σχεση. Κι εχεις τα μούτρα να μου το λες, για να μου δικαιολογηθεις που χάθηκες μετα από 10 χρόνια φιλιας. Ποσο καλός γαμιάς να ειναι αυτός ο Μπούλης; Με βάζεις σε πειρασμό. Ηλίθια.
6) Γεννησες στο σπίτι/θήλασες περα των 3 λεπτών/ δεν του δινεις γλυκάκι του παιδιού;
Ναι, εισαι η μάνα της χρονιάς, εγώ ειμαι κέρβερος, στριγγλα που φωνάζει και την καταπιέζει αλλα οταν τα δυο μουλικά μας παιζουν διπλα δίπλα μόνο το δικό σου ακούγεται και εισπράττει αρνητικά βλέμματα από τους γύρω ενώ το δικό μου ξερει οτι δεν ανατέλλει ο ήλιος με την παρτη του. Λεγεται σεβασμός. Κάτι που εμφανέστατα δεν γνωρίζεις αφού θεωρείς οκ να κρίνεις την γονεική μου γραμμή. Μπούκωσε τωρα το 4χρονο ελεφαντακι σου παγωτα και βάλ'το στο καρότσι μην κουραστεί και αναπτύξει μυική μάζα, για να νιωθεις εσύ οτι ειναι ακόμα "μωρό" και δεν γερνάς.
7)" Εμένα ο γιος μου..."
Στοπ. Ο γιος σου εχει περασει τα 40, ασχολήσου με κάτι άλλο. Το οτι δεν θα χωνέψεις την γυναίκα του ειναι δεδομένο ακόμα και αν ειναι η μητέρα Τερεζα. Αν ειναι τσόλι, δεν την θες, αν ειναι καλή, νιωθεις μειονεκτικά για τον γιο σου και τον εαυτό σου. Την θες άχρωμη, δουλική, και αξεσουάρ στην σχεση που εχει εσύ με το σπλάχνο σου. Να κανει ουσιαστικά αυτό που δεν μπορείς-ενεκα οι κοινωνίες βλέπεις. Να ειναι απλά μια χ*σοσακκούλα, χωρίς μιλιά και υπηρετρια των εγγονιών σου.
Πάρε ενα ρολο χαρτί και πήγαινε να του καθαρίσεις το πωπουδάκι τώρα. Να ειναι καθαρό όταν θα του το φιλάς. Μπλιαχ.
8) Διάβασα στο κοσμο/πινκ/ζολι/κλπ...
Αν δεν εισαι 14-18 και αντλείς πληροφορίες από περιοδικά που αριστεύουν στο "πως να γινεις ανορεξική για να χ*υνει ανάμεσα στα κόκκαλα των πλευρών σου και να σχηματίζονται λιμνούλες" ή "Μου ειπε οτι του αρεσουν οι χ*σολιμνούλες, θα τον χάσω;" "Μάθε πώς να παιρνεις πίπα με τα σιδερακια" εχεις πρόβλημα. Και δεν ασχολούμαι καν μαζί σου.
9) Πήγα να μου βάλουν εξτε/εφτιαξα το στήθος μου/χειλη/κάτω χείλη κλπ
Ξανα, αν δεν εισαι 40 κουρασμένη με το στήθος στο πατωμα από τους θηλασμούς και δεν το κάνεις για σένα, είσαι κατα πάσα πιθανότητα 20-30 με καμμένο μαλλι-το μισό δικό σου, ψεύτικα νύχια, χρωματιστούς φακούς επαφής, κάκιστο δέρμα, και διαθεση Τζενγκις Χαν οταν κόλλησε βλενορροια και πήγαινε για κατούρημα. Δεν εχω κατι να σου πω γιατί πολύ απλά σε θεωρω άλιεν. Κανένα σημείο επαφής. (στον εγκέφαλό σου).
10)Θελω να γίνω μοντέλο.
Πέφτω σε κώμα. Αν ειχες ό,τι χρειάζεται, θα ήσουν ήδη. Τραστ μι, οι ελληνίδες μπορει να ειναι αδύνατες λόγω εσωτερικής υστερίας που μεταφράζεται σε κολλήτιδες, και μονίμως προσεγμένες-μην τους φάνε τον άντρα- αλλα ωραίες, δεν ειναι. Αυτές που ειναι, δουλεύουν ήδη ως μοντελα/τραγουδίστριες/ηθοποιοι. Η παντρεύονται και χανουν την ομορφιά τους σε χρόνο ντε τε.
Πηγαινε κατευθείαν στα γραφεία της Σειρήνας (ναι ναι με την Τζουλια), τι τους θες τους μεσάζωντες;
(Μην αρχισετε μαλακίες τωρα, ως λαός ειμαστε για τα μπάζα, φέις ιτ. Κακομούτσουνοι.)
Ειδική κατηγορία
Σουφρωμένα χείλη και μπικίνι στο φέισμπουκ.
Αν το γουσταρεις και το υποστηρίζεις και χαιρεσαι την σεξουαλικότητά σου με αυτόν τον τρόπο σου βγαζω το καπέλο. Για την ειλικρίνεια και την ψυχραιμία σου οταν δεις την φωτό σου στο youporn.
Μην μου παραπονιεσαι όμως οτι οι άντρες είναι γουρουνια και δεν σε αγαπούν για τον εσωτερικό σου κόσμο. Αν είχες εσωτερικό κόσμο δεν θα εκανες φρεντ όποιον λιγούρη σε βλεπει να τα πετάς όλα εξω, μονο και μόνο για να σου γραψει οτι "εισαι θεα!", καθώς πεταει το γεννητικό (ή γεννετήσιο;) του υλικό στο ψηφιακό μουτρακι σου.
Αντε, βούρλο. (με εκανε ανφρεντ και μπλοκ :P)
1)"Ρόδα ειναι και γυρίζει". Σ'εφτυσε ο γκομενος και 6 χρόνια μετα τον πατάει αμάξι. Και το ευχαριστιέσαι, λες και το οτι εχει πολλαπλά κατάγματα καπως αναπληρώνει το γεγονός οτι βαρέθηκε να σε πηδάει. ΠΩΣ;
Πρώτον για να το κρατας εισαι ενα εγωκεντρικό βλήμα. Δευτερον, αν πιστεύεις οτι ο Θεός τον τσακισε γιατί σε πλήγωσε το αναίσθητο καθίκι, πες μου α) πού ήταν τα τελευταία 6 χρόνια β) αφού εισαι το χαιδεμένο του, γιατί δεν απέτρεψε τον χωρισμό σας-πανταχού ειναι, ό,τι θέλει κάνει.
Δεν υπάρχει σύστημα όπου ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει, ρώτα και τον Χριστούλη πάνω στον σταυρό.Και μην ακούω οτι το εκανε για τις αμαρτίες μας, υπάρχουν άτομα σήμερα που πεθαίνουν με φριχτούς θανάτους και τζαμπέ, χωρίς αντίκρυσμα. Χωρίς να εχουν κάνει τίποτα. Μωρά.
Πάρ'το κι αλλιώς. Μια γαζέλα περπαταέι αμέριμνη στην φουντωτή σαβάνα. Δεν κοιτάει γύρω της γιατί σήμερα πήγε εκκλησία, έκανε μπιντέ και γενικώς, δεν της αξίζει να φαγωθεί. Μαντέυεις πώς τελειωνει η ιστορία; Βλέπεις νοερά την αντιλόπη να σκεφτεται οτι "ρόδα ειναι και γυρίζει" ενω της τρωει τα έντερα το λιοντάρι.Λογικότατο.
2) "Μα να παει με αυτό το τσόλι; Να ήταν εστω ωραία!"
Εεεε... οκ. Πάμε πάλι, μπας και το εμπεδώσεις.Το 'τσολι" μεταφραζεται σε φτηνό, βρώμικο σεξ που τον ξετρελλαίνει. Μπορεί με τα δικά σου γούστα να ειναι για τα "μπάζα", όμως για να πήγε μαζί της, θα πει οτι εχει κάτι. Βυζια, πρόστυχο βλεμμα, ευλυγισία στην λεκάνη, στραπ ον, ούτε εσυ μπορεις να το καταλάβεις γιατι εχεις μπλεξει τις βουρτσες με τις Π*υτσες. Λιτεραλι. Γυναικα, αντρας= σεξ. Ολα τα υπόλοιπα ειναι τα αναγκαστικά, τα κοινωνικά, τα καθωςπρεπει. Ναι, εσυ εχεις διπλώματα,είσαι σοβαρή, θα γίνεις σωστή συζυγος και καλή μάνα, οι φίλοι του θα τον θαυμάζουν και θα τον ζηλέυουν, η μάνα του θα σπαστεί (η θα φτιαχτεί αναλογα την σχεση τους και ειναι μπόνους) και εισαι μια χαρά βιτρίνα. Κυρίως για τον εαυτό του. Είναι δύσκολο να παραδεχτεις στον εαυτό σου οτι σε φτιαχνει η τσιγγάνα με τα βρώμικα πόδια ή η ηλιθια κομμώτρια με το απλανές βλέμμα που όλο χασκογελάει μέσα από τα παχουλά μάγουλά της. Ομως αυτό γουστάρει. Τον φτιαχνει , τον καβλώνει, τον ηρεμεί, ειναι ο εαυτός του.
Την επόμενη φορα πες του να σου την φέρει για έγκριση. "Αυτή ναι , μωρό μου, το καταλαβαίνω και το δικαιολογω, μπορείς να της χ*σεις άφοβα το πρόσωπο, εχω κατανόηση". Γαμημένες πρωκτικές γυναικες.
3)"Εχει καλή θεση, ειναι καλός, σοβαρός κλπ κλπ"
Ρε δουλευόμαστε; Αφού ετσι κι αλλιως ολα αυτα δεν μετρανε μία. Και το εχεις αποδείξει για τα 6 χρόνια που πέρασες με τον Τασο ο οποιος πήδηξε όλες τις φίλες σου, τα 4 χρόνια με τον Γιάννη που σε εφτυνε για το wow, τον Ηλία που του άρεσε να σε ελέγχει και η λίστα ειναι ατελείωτη. Γιατί;
Οχι γιατι εισαι θύμα, γιατί παιζουν ενα από τα εξής. Τελείωνες όπως δεν εχεις τελειώσει με κανέναν (βλέπε παραπάνω), πλησίαζες τα 28 και κατέβασες τα στάνταρ σου αφού μέχρι τώρα κανεις δεν θέλησε να σε φορτωθεί και πότε-θα-γίνεις-μάνα-εσύ.
4) "Αν τον πετύχω με άλλη θα του σπάσω το κεφάλι" .
Θα του κλάσεις μια μάντρα. 8 στις δεκα περιπτώσεις γουσταρει την άλλη πιο πολύ-γι αυτο και δεν σε πηδάει (get a clue)- και κάθεται είτε γιατι εισαι η καλή βιτρίνα και δεν εχει τα @@ να κάνει επανάσταση, είτε γιατί δεν θέλει να σε πληγώσει. Με το να πας σαν μαινόμενος ταυρος το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του δωσεις το άλλοθι να φύγει, γιατί εισαι και "στρίγγλα".
Αραια και που μπορεί να κλαψομουνίσει για να τον συγχωρέσεις γιατί δεν του αρεσει η εικόνα του κακού. Αν μασήσεις, βάλε και μια κουδούνα στο λαιμό σου και τραβα σε λιβάδι να βοσκήσεις.
5)Σταμάτησα τον χορό/ μπόουλινγκ/ να βγαίνω με τις φίλες μου/να βλέπω τον κολλητό μου/ να τρωω γιατί δεν άρεσε στον Μπούλη.
Δηλαδή για 25 χρόνια ήσουν αιωρούμενη, χωρίς δικά σου θέλω και σκέψη μεχρι που βρέθηκε ο Μπουλης και σε εσωσε, σε εστρωσε και σου είπε πως να τρως, ποιους να βλεπεις και πως να φερεσαι βασει των δικών του πιστεύω του πως πρέπει να ειναι μια σχεση. Κι εχεις τα μούτρα να μου το λες, για να μου δικαιολογηθεις που χάθηκες μετα από 10 χρόνια φιλιας. Ποσο καλός γαμιάς να ειναι αυτός ο Μπούλης; Με βάζεις σε πειρασμό. Ηλίθια.
6) Γεννησες στο σπίτι/θήλασες περα των 3 λεπτών/ δεν του δινεις γλυκάκι του παιδιού;
Ναι, εισαι η μάνα της χρονιάς, εγώ ειμαι κέρβερος, στριγγλα που φωνάζει και την καταπιέζει αλλα οταν τα δυο μουλικά μας παιζουν διπλα δίπλα μόνο το δικό σου ακούγεται και εισπράττει αρνητικά βλέμματα από τους γύρω ενώ το δικό μου ξερει οτι δεν ανατέλλει ο ήλιος με την παρτη του. Λεγεται σεβασμός. Κάτι που εμφανέστατα δεν γνωρίζεις αφού θεωρείς οκ να κρίνεις την γονεική μου γραμμή. Μπούκωσε τωρα το 4χρονο ελεφαντακι σου παγωτα και βάλ'το στο καρότσι μην κουραστεί και αναπτύξει μυική μάζα, για να νιωθεις εσύ οτι ειναι ακόμα "μωρό" και δεν γερνάς.
7)" Εμένα ο γιος μου..."
Στοπ. Ο γιος σου εχει περασει τα 40, ασχολήσου με κάτι άλλο. Το οτι δεν θα χωνέψεις την γυναίκα του ειναι δεδομένο ακόμα και αν ειναι η μητέρα Τερεζα. Αν ειναι τσόλι, δεν την θες, αν ειναι καλή, νιωθεις μειονεκτικά για τον γιο σου και τον εαυτό σου. Την θες άχρωμη, δουλική, και αξεσουάρ στην σχεση που εχει εσύ με το σπλάχνο σου. Να κανει ουσιαστικά αυτό που δεν μπορείς-ενεκα οι κοινωνίες βλέπεις. Να ειναι απλά μια χ*σοσακκούλα, χωρίς μιλιά και υπηρετρια των εγγονιών σου.
Πάρε ενα ρολο χαρτί και πήγαινε να του καθαρίσεις το πωπουδάκι τώρα. Να ειναι καθαρό όταν θα του το φιλάς. Μπλιαχ.
8) Διάβασα στο κοσμο/πινκ/ζολι/κλπ...
Αν δεν εισαι 14-18 και αντλείς πληροφορίες από περιοδικά που αριστεύουν στο "πως να γινεις ανορεξική για να χ*υνει ανάμεσα στα κόκκαλα των πλευρών σου και να σχηματίζονται λιμνούλες" ή "Μου ειπε οτι του αρεσουν οι χ*σολιμνούλες, θα τον χάσω;" "Μάθε πώς να παιρνεις πίπα με τα σιδερακια" εχεις πρόβλημα. Και δεν ασχολούμαι καν μαζί σου.
9) Πήγα να μου βάλουν εξτε/εφτιαξα το στήθος μου/χειλη/κάτω χείλη κλπ
Ξανα, αν δεν εισαι 40 κουρασμένη με το στήθος στο πατωμα από τους θηλασμούς και δεν το κάνεις για σένα, είσαι κατα πάσα πιθανότητα 20-30 με καμμένο μαλλι-το μισό δικό σου, ψεύτικα νύχια, χρωματιστούς φακούς επαφής, κάκιστο δέρμα, και διαθεση Τζενγκις Χαν οταν κόλλησε βλενορροια και πήγαινε για κατούρημα. Δεν εχω κατι να σου πω γιατί πολύ απλά σε θεωρω άλιεν. Κανένα σημείο επαφής. (στον εγκέφαλό σου).
10)Θελω να γίνω μοντέλο.
Πέφτω σε κώμα. Αν ειχες ό,τι χρειάζεται, θα ήσουν ήδη. Τραστ μι, οι ελληνίδες μπορει να ειναι αδύνατες λόγω εσωτερικής υστερίας που μεταφράζεται σε κολλήτιδες, και μονίμως προσεγμένες-μην τους φάνε τον άντρα- αλλα ωραίες, δεν ειναι. Αυτές που ειναι, δουλεύουν ήδη ως μοντελα/τραγουδίστριες/ηθοποιοι. Η παντρεύονται και χανουν την ομορφιά τους σε χρόνο ντε τε.
Πηγαινε κατευθείαν στα γραφεία της Σειρήνας (ναι ναι με την Τζουλια), τι τους θες τους μεσάζωντες;
(Μην αρχισετε μαλακίες τωρα, ως λαός ειμαστε για τα μπάζα, φέις ιτ. Κακομούτσουνοι.)
Ειδική κατηγορία
Σουφρωμένα χείλη και μπικίνι στο φέισμπουκ.
Αν το γουσταρεις και το υποστηρίζεις και χαιρεσαι την σεξουαλικότητά σου με αυτόν τον τρόπο σου βγαζω το καπέλο. Για την ειλικρίνεια και την ψυχραιμία σου οταν δεις την φωτό σου στο youporn.
Μην μου παραπονιεσαι όμως οτι οι άντρες είναι γουρουνια και δεν σε αγαπούν για τον εσωτερικό σου κόσμο. Αν είχες εσωτερικό κόσμο δεν θα εκανες φρεντ όποιον λιγούρη σε βλεπει να τα πετάς όλα εξω, μονο και μόνο για να σου γραψει οτι "εισαι θεα!", καθώς πεταει το γεννητικό (ή γεννετήσιο;) του υλικό στο ψηφιακό μουτρακι σου.
Αντε, βούρλο. (με εκανε ανφρεντ και μπλοκ :P)
Monday, January 31, 2011
Τι εκπληξη...
Υπάρχει ακόμα;
Πρέπει να βάλω και τρακερ ρε γαμώτο (αχετα αν το μηδενίζω με κάθε αλλαγη, μου αρεσει πού και πού να βλέπω από ποια εφήμερίδα/ομιλο μπαινουν και τι διαβάζουν :P )
Πρέπει να βάλω και τρακερ ρε γαμώτο (αχετα αν το μηδενίζω με κάθε αλλαγη, μου αρεσει πού και πού να βλέπω από ποια εφήμερίδα/ομιλο μπαινουν και τι διαβάζουν :P )
Οι πιο ηλίθιες ατάκες σε καμάκι
1)Ποια ειναι η αγαπημένη σου μουσική;
Σε μπαράκι με λάιβ -15 ευρώ η είσοδος-όπου ξεσκίστηκα στο χορό υπό τους ρυθμούς της Ντίσκο. Χμμμ....
2) Η αγαπημένη μου ταινία ειναι ο Τιτανικός.
Ακόμα και αν ήταν αλήθεια, δεν θα το παραδεχόσουν άρα διαβασες καποιον παπαρομαλάκα να λεει οτι οι γυναίκες θέλουν ευαίσθητους και πας να μου πλασαριστείς για χαβιάρι ενώ εισαι μπάμιας. Επίσης οταν βγήκε ο Τιτανικός είχα ήδη δει αρκετές ταινίες για να ξεχωρίσω το πόσο μάπα ήταν, άρα είσαι και πιτσιρίκι.Νεξτ.
3)Να σε κεράσω ενα ποτό;
Υπάρχει περίπτωση να πω όχι ακόμα και ο πιο ελλεινός τύπος να ήσουν; Κι αν νομίζεις οτι αγοραζοντας ένα ποτό "αγοράζεις" όλον μου το χρόνο για το υπόλοιπο της βραδιάς, θινκ αγκαίν.Εχεις 5 λεπτα να μου κινήσεις το ενδιαφέρον, εκμεταλλεύσου το.
4)Φράσεις που ξεκινάνε με "οι γυναίκες ειναι...".
Χελόου; Πρώτα απ'ολά αυτό δειχνει σύμπλεγμα με την μάνα σου και οτι δεν γαμάς και πολύ και σου βγαίνει χολή. Δεύτερον πόσο έξυπνο νοομίζεις οτι ειναι να χεσεις εκεί που θες να φας; Και ναι, δεν το λέω μεταφορικά. Το "φας" τουλάχιστον. Μαλάκα.
5)Εχεις πολύ ωραία φωνή.
Με είδες επί σκηνής του καραόκε να χτυπιέμαι, ενώ φοράω το wonderba και εχω βαφτεί σαν πουτανάκι, ο γκει φίλος μου μου εχει πάρει εικονική πίπα ενώ κάθεται στα γόνατα, και το μαγαζί ειναι γεμάτο 22 αχρονες. Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα; Grow a pair.
6)Εχεις πάει ποτε με γυναίκα;
Πρώτον μην με κοιτάς στα βυζιά και μην ξερογλύφεσαι όταν με ρωτας κάτι το τόσο αγενές. Δεύτερον δεν σημαίνει επειδη κάνω χαβαλε με τους φίλους μου οτι αυτόματα προσκαλώ τον καθε γύφτο στο κρεβάτι μου.Τρίτον, αλλο χαβαλές, αλλο παρτουζώνομαι, αλλα για σενα που εχεις δει γυναίκα μόνο σε τσοντα και το κοντινοτερο που ήρθες κοντα σε μνι ήταν την μέρα που σε πέταξε η μάνα σου, είναι το ενα και το αυτό. Τέταρτον,ψόφα.
7) "Ησουν πιο ωραία μικρή" με παραλλαγή το "χασε λίγα κιλά". Η περίπτωσή σου ειναι κλaσσική. Body Builder, ξυριζεις και τα δάχτυλα των ποδιών σου, βάζεις κρεμόυλες, κλπ
Δεν παραδεχεσαι το τι εισαι και βολέυεσαι με το μπουκάλι λακ στον πατο σου οταν τον παιζεις, ή παθαίνεις συχνά πυκνα κανα "ατύχημα (πχ πιωμένος του κερατα πήγες σε dark room να "δεις πώς ειναι" και επεσες κατα λάθος σε 3 π*υτσες. Με τον κώλο.) Ομως επειδη στο μυαλό σου εισαι στρειτ, την πεφτεις σε γκόμενες που μισείς κατα βάθος γιατί εχουν μεγαλύτερα βυζιά από τα δικά σου.
8)Είμαι πολύ πληγωμένος.
Να πας σε νοσοκομείο. Δεν υπάρχει πιο αρρωστημένο μυαλό απ'αυτό του γκόμενου που γουσταρει το pity fuck.Τι με πέρασες; Για την Φλόρενς φάκιν Νατινγκειλ;
9) Είμαι παντρεμένος τύπικά μόνο.
Οκ, σε πιστεύω, αλλα κι εγω τυπικά θα σε πηδήξω. Κι όχι όπως θες ή το φανταζεσαι και χωρίς σάλιο. Ετσι για να δεις τι καριόλες κυκλοφορούν εκεί έξω και να εκτιμήσεις τι εχεις στο σπίτι σου, βλήμα.
10) Σ'εχω ερωτευτεί εδώ και καιρο.
Ε, τωρα τραβα και σκουπίσου. Αν δεν εχεις την δεουσα υπομονή και μου δίνεσαι στο πιατο μπας και φτασουμε στο "ζητούμενο" μια ώρα αρχίτερα, τι να σε κάνω; Κοκόρι και στο κρεβάτι θα είσαι. Ασε που μου έκλεψες όλη την "διαδρομή" ως εκεί. Βαρετος, απειρος, εχω ήδη ξεχασει την υπαρξή σου.
11) Δεν πληρώνω ποτέ. Οκ, εσύ και η χόυφτα σου να περάσετε ενα όμορφο βράδυ γιατί θα χρειαστώ τα λεφτα μου -αφού πληρώσω την κοκα κόλα μου- για ταξί.
12) Καμία γυναίκα δεν προσποιήθηκε μαζί μου. Και τα γουρούνια πετάνε..Να ένα. Μόλις το έχασες, γαμώτο.
13) Το θέμα του μεγέθους ειναι μύθος.
Είπε ο άντρας στην γυναίκα. Επανελαβε το για να εμπεδώσεις. Ξανά.
14)Οποιοδήποτε άλλο γυναικείο όνομα εκτός του δικού μου πάνω από 2 φορές μεσα στην συζήτηση.
Αν θες σε καποιον να τα πεις επειδή σε παράτησε η Κούλα μην μου το παίζεις εραστής και μην μου χαλάς την βραδιά. Εχω κι εγω εναν Κουλο πίσω μου και θέλω να βρω αντικαταστάτη. Κουράστηκε το χέρι μου, πως το λεν;
15)Καίγεσαι αυτόματα με την αναφορα αυτών των λέξεων. Raid. Μαμά.Πούστρακια.
(συνεχίζεται...κάποια στιγμή)
Σε μπαράκι με λάιβ -15 ευρώ η είσοδος-όπου ξεσκίστηκα στο χορό υπό τους ρυθμούς της Ντίσκο. Χμμμ....
2) Η αγαπημένη μου ταινία ειναι ο Τιτανικός.
Ακόμα και αν ήταν αλήθεια, δεν θα το παραδεχόσουν άρα διαβασες καποιον παπαρομαλάκα να λεει οτι οι γυναίκες θέλουν ευαίσθητους και πας να μου πλασαριστείς για χαβιάρι ενώ εισαι μπάμιας. Επίσης οταν βγήκε ο Τιτανικός είχα ήδη δει αρκετές ταινίες για να ξεχωρίσω το πόσο μάπα ήταν, άρα είσαι και πιτσιρίκι.Νεξτ.
3)Να σε κεράσω ενα ποτό;
Υπάρχει περίπτωση να πω όχι ακόμα και ο πιο ελλεινός τύπος να ήσουν; Κι αν νομίζεις οτι αγοραζοντας ένα ποτό "αγοράζεις" όλον μου το χρόνο για το υπόλοιπο της βραδιάς, θινκ αγκαίν.Εχεις 5 λεπτα να μου κινήσεις το ενδιαφέρον, εκμεταλλεύσου το.
4)Φράσεις που ξεκινάνε με "οι γυναίκες ειναι...".
Χελόου; Πρώτα απ'ολά αυτό δειχνει σύμπλεγμα με την μάνα σου και οτι δεν γαμάς και πολύ και σου βγαίνει χολή. Δεύτερον πόσο έξυπνο νοομίζεις οτι ειναι να χεσεις εκεί που θες να φας; Και ναι, δεν το λέω μεταφορικά. Το "φας" τουλάχιστον. Μαλάκα.
5)Εχεις πολύ ωραία φωνή.
Με είδες επί σκηνής του καραόκε να χτυπιέμαι, ενώ φοράω το wonderba και εχω βαφτεί σαν πουτανάκι, ο γκει φίλος μου μου εχει πάρει εικονική πίπα ενώ κάθεται στα γόνατα, και το μαγαζί ειναι γεμάτο 22 αχρονες. Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα; Grow a pair.
6)Εχεις πάει ποτε με γυναίκα;
Πρώτον μην με κοιτάς στα βυζιά και μην ξερογλύφεσαι όταν με ρωτας κάτι το τόσο αγενές. Δεύτερον δεν σημαίνει επειδη κάνω χαβαλε με τους φίλους μου οτι αυτόματα προσκαλώ τον καθε γύφτο στο κρεβάτι μου.Τρίτον, αλλο χαβαλές, αλλο παρτουζώνομαι, αλλα για σενα που εχεις δει γυναίκα μόνο σε τσοντα και το κοντινοτερο που ήρθες κοντα σε μνι ήταν την μέρα που σε πέταξε η μάνα σου, είναι το ενα και το αυτό. Τέταρτον,ψόφα.
7) "Ησουν πιο ωραία μικρή" με παραλλαγή το "χασε λίγα κιλά". Η περίπτωσή σου ειναι κλaσσική. Body Builder, ξυριζεις και τα δάχτυλα των ποδιών σου, βάζεις κρεμόυλες, κλπ
Δεν παραδεχεσαι το τι εισαι και βολέυεσαι με το μπουκάλι λακ στον πατο σου οταν τον παιζεις, ή παθαίνεις συχνά πυκνα κανα "ατύχημα (πχ πιωμένος του κερατα πήγες σε dark room να "δεις πώς ειναι" και επεσες κατα λάθος σε 3 π*υτσες. Με τον κώλο.) Ομως επειδη στο μυαλό σου εισαι στρειτ, την πεφτεις σε γκόμενες που μισείς κατα βάθος γιατί εχουν μεγαλύτερα βυζιά από τα δικά σου.
8)Είμαι πολύ πληγωμένος.
Να πας σε νοσοκομείο. Δεν υπάρχει πιο αρρωστημένο μυαλό απ'αυτό του γκόμενου που γουσταρει το pity fuck.Τι με πέρασες; Για την Φλόρενς φάκιν Νατινγκειλ;
9) Είμαι παντρεμένος τύπικά μόνο.
Οκ, σε πιστεύω, αλλα κι εγω τυπικά θα σε πηδήξω. Κι όχι όπως θες ή το φανταζεσαι και χωρίς σάλιο. Ετσι για να δεις τι καριόλες κυκλοφορούν εκεί έξω και να εκτιμήσεις τι εχεις στο σπίτι σου, βλήμα.
10) Σ'εχω ερωτευτεί εδώ και καιρο.
Ε, τωρα τραβα και σκουπίσου. Αν δεν εχεις την δεουσα υπομονή και μου δίνεσαι στο πιατο μπας και φτασουμε στο "ζητούμενο" μια ώρα αρχίτερα, τι να σε κάνω; Κοκόρι και στο κρεβάτι θα είσαι. Ασε που μου έκλεψες όλη την "διαδρομή" ως εκεί. Βαρετος, απειρος, εχω ήδη ξεχασει την υπαρξή σου.
11) Δεν πληρώνω ποτέ. Οκ, εσύ και η χόυφτα σου να περάσετε ενα όμορφο βράδυ γιατί θα χρειαστώ τα λεφτα μου -αφού πληρώσω την κοκα κόλα μου- για ταξί.
12) Καμία γυναίκα δεν προσποιήθηκε μαζί μου. Και τα γουρούνια πετάνε..Να ένα. Μόλις το έχασες, γαμώτο.
13) Το θέμα του μεγέθους ειναι μύθος.
Είπε ο άντρας στην γυναίκα. Επανελαβε το για να εμπεδώσεις. Ξανά.
14)Οποιοδήποτε άλλο γυναικείο όνομα εκτός του δικού μου πάνω από 2 φορές μεσα στην συζήτηση.
Αν θες σε καποιον να τα πεις επειδή σε παράτησε η Κούλα μην μου το παίζεις εραστής και μην μου χαλάς την βραδιά. Εχω κι εγω εναν Κουλο πίσω μου και θέλω να βρω αντικαταστάτη. Κουράστηκε το χέρι μου, πως το λεν;
15)Καίγεσαι αυτόματα με την αναφορα αυτών των λέξεων. Raid. Μαμά.Πούστρακια.
(συνεχίζεται...κάποια στιγμή)
Sunday, January 30, 2011
Εγώ ειμαι παιδί στην ψυχή
Μωρε τι μας λες;
Στην εφηβεία ειχαμε μια μικρή απαξίωση προς τους μεγάλους και το πόσο σκατά εκαναν τον πλανήτη, την ζωή τους. Βλέπαμε πως ήταν ρατσιστες (στην εποχή μου ο πατερας μου ετρωγε φρίκη μην παντρευτω Αλγερινό, ο αντιστοιχος Αλ-Μπάνο εδώ) και τα ιδανικά μας και η μη εμπειρία μας ηταν σημαία αλλα και μαντηλι στα ματια μας.
Δεν μπορούσαμε να πάθουμε τίποτα, εμείς θα αλλάζαμε τον πλανήτη, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά οταν θα μεγαλώναμε εμείς, live fast kai if you die young you leave a nice looking corpse και αλλες τετοιες μαλακίες.
Και μεγαλώσαμε. Και καναμε τις ίδιες μαλακίες.
Και φτανω στο ζητούμενο.
Βλέπω εξηντάρηδες με πέτσινο και μαλλούρα να εχουν ξεχασει οτι τους εχει φτύσει η ζωή και τους περιμένει ο Χάρος στην γωνία. Τώρα και με το Βιαγκρα, ου ου, ποιος το πιάνει το τεκνό.
Βλέπω 40δες να ντύνονται οπως οταν πηγαιναν για κατάληψη. Και να φερονται ανάλογα.
"Είμαι παιδί και μου αρεσει" λένε τα βλήματα, υποννοόντας οτι εχουν ακόμα "αθωοτητα".
Και οπως όλα τα παιδιά δεν παιρνουν καμία ευθύνη για τις πράξεις τους.
Αν εμεινε εγκυος η γυναίκα τους ενώ χωριζαν, αυτή φταιει και τους ξεγέλασε. Αν δε, ειχαν ερωμενη εκεινη την περίοδο, ως άλλα παιδιά, δεν αναγνωνρίζουν τον καρπό της πράξης τους. Αν δεν δουλεύουν, φταινε τα κόμματα και οι διασυνδέσεις τους, αν δεν πηδάνε, φταινε οι γυναίκες που ειναι καριόλες και κοιτάνε το χρήμα.
Δεν το καταλαβα αυτό ποτέ. "Είμαι ακόμα παιδί". Ε, αμα εισαι ακόμα παιδι και το απιδεικνύεις με το να πηγαινεις στην 80χρονη μανα σου να φας και να σε πλύνει, τι σκατα μου την πεφτεις ρε μπεμπη; Ψάχνεις για θετή οικογένεια; Βάλε ταλκ στο πουλάκι σου και νάνι.
Η το άλλο που λένε με μια αυταρέσκεια λες και ειναι κατι καλό ."Εγω ειμαι εγωιστής".
Δηλαδή μου λες οτι δεν εχεις την ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσεις τα λάθη σου και βγαίνεις από πάνω ειδαλλως θα καταρρευσεις, και οτι θες ολα να γινονται οπως τα θες, οταν τα θες. Και το θεωρείς καλό.
Και αδύναμος και με IQ αμοιβάδας. Σπίτι σου κι εσυ.
Δεν την κατάλαβα αυτή την προσκόλληση στο νηπιακό σταδιο. Η και στο εφηβικό. "Εγω ειμαι φίλος με τα παιδιά μου." Ωραίος γονίος να σου πετύχει.
Σου αρεσει να το παιζεις επαναστάτης; Βγες στους δρόμους παπάρα και παλεψε για αυτα που συμβαίνουν στην χωρα. Το να παρατας καρκινοπαθή γυναικα με δύο παιδιά δεν ειναι επανάσταση, ειναι καφρίλα. Ο εφηβος εχει ορμονικές διαταραχες και σχηματίζεται ακόμα γι αυτό και εχει αυτήν την συμπεριφορα. Εσύ τι εχεις πέρα από ζαχαρο και συχνοουρία;
Η Ελλάδα ειναι μια χωρα που οι περισσότεροι πολίτες της θεωρούν εξυπνάδα την κλεψιά, μαγκιά τον τσαμπουκά, και προσόν την αναπηρία και την ανικανότητα να φροντίσει καποιος τον εαυτό του. Ολοι ειναι "ροκ" και τ@@ μας κουνιούνται.
This is Sparta;
This is Parta.
Στην εφηβεία ειχαμε μια μικρή απαξίωση προς τους μεγάλους και το πόσο σκατά εκαναν τον πλανήτη, την ζωή τους. Βλέπαμε πως ήταν ρατσιστες (στην εποχή μου ο πατερας μου ετρωγε φρίκη μην παντρευτω Αλγερινό, ο αντιστοιχος Αλ-Μπάνο εδώ) και τα ιδανικά μας και η μη εμπειρία μας ηταν σημαία αλλα και μαντηλι στα ματια μας.
Δεν μπορούσαμε να πάθουμε τίποτα, εμείς θα αλλάζαμε τον πλανήτη, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά οταν θα μεγαλώναμε εμείς, live fast kai if you die young you leave a nice looking corpse και αλλες τετοιες μαλακίες.
Και μεγαλώσαμε. Και καναμε τις ίδιες μαλακίες.
Και φτανω στο ζητούμενο.
Βλέπω εξηντάρηδες με πέτσινο και μαλλούρα να εχουν ξεχασει οτι τους εχει φτύσει η ζωή και τους περιμένει ο Χάρος στην γωνία. Τώρα και με το Βιαγκρα, ου ου, ποιος το πιάνει το τεκνό.
Βλέπω 40δες να ντύνονται οπως οταν πηγαιναν για κατάληψη. Και να φερονται ανάλογα.
"Είμαι παιδί και μου αρεσει" λένε τα βλήματα, υποννοόντας οτι εχουν ακόμα "αθωοτητα".
Και οπως όλα τα παιδιά δεν παιρνουν καμία ευθύνη για τις πράξεις τους.
Αν εμεινε εγκυος η γυναίκα τους ενώ χωριζαν, αυτή φταιει και τους ξεγέλασε. Αν δε, ειχαν ερωμενη εκεινη την περίοδο, ως άλλα παιδιά, δεν αναγνωνρίζουν τον καρπό της πράξης τους. Αν δεν δουλεύουν, φταινε τα κόμματα και οι διασυνδέσεις τους, αν δεν πηδάνε, φταινε οι γυναίκες που ειναι καριόλες και κοιτάνε το χρήμα.
Δεν το καταλαβα αυτό ποτέ. "Είμαι ακόμα παιδί". Ε, αμα εισαι ακόμα παιδι και το απιδεικνύεις με το να πηγαινεις στην 80χρονη μανα σου να φας και να σε πλύνει, τι σκατα μου την πεφτεις ρε μπεμπη; Ψάχνεις για θετή οικογένεια; Βάλε ταλκ στο πουλάκι σου και νάνι.
Η το άλλο που λένε με μια αυταρέσκεια λες και ειναι κατι καλό ."Εγω ειμαι εγωιστής".
Δηλαδή μου λες οτι δεν εχεις την ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσεις τα λάθη σου και βγαίνεις από πάνω ειδαλλως θα καταρρευσεις, και οτι θες ολα να γινονται οπως τα θες, οταν τα θες. Και το θεωρείς καλό.
Και αδύναμος και με IQ αμοιβάδας. Σπίτι σου κι εσυ.
Δεν την κατάλαβα αυτή την προσκόλληση στο νηπιακό σταδιο. Η και στο εφηβικό. "Εγω ειμαι φίλος με τα παιδιά μου." Ωραίος γονίος να σου πετύχει.
Σου αρεσει να το παιζεις επαναστάτης; Βγες στους δρόμους παπάρα και παλεψε για αυτα που συμβαίνουν στην χωρα. Το να παρατας καρκινοπαθή γυναικα με δύο παιδιά δεν ειναι επανάσταση, ειναι καφρίλα. Ο εφηβος εχει ορμονικές διαταραχες και σχηματίζεται ακόμα γι αυτό και εχει αυτήν την συμπεριφορα. Εσύ τι εχεις πέρα από ζαχαρο και συχνοουρία;
Η Ελλάδα ειναι μια χωρα που οι περισσότεροι πολίτες της θεωρούν εξυπνάδα την κλεψιά, μαγκιά τον τσαμπουκά, και προσόν την αναπηρία και την ανικανότητα να φροντίσει καποιος τον εαυτό του. Ολοι ειναι "ροκ" και τ@@ μας κουνιούνται.
This is Sparta;
This is Parta.
Saturday, January 29, 2011
Πατέρα
Σε σένα απευθύνομαι και ας είμαι μόλις μηνών, δύο χρονών, τριών. Στα λέω τώρα γιατί αργοτερα θα φοβάμαι να μην σε δυσαρεστήσω και να μην χάσω την αγάπη σου που ξέρω οτι δεν είναι ανευ όρων. Αν ήταν δεν θα άντεχες να με αφήσεις, όσο και να μην γούσταρες την μάνα μου. Ναι, ξέρω είναι στριγγλα, πονηρή κακιά βλαμμένη και υπεύθυνη για τιν οικονομική κρίση.
Αυτά δεν τα ειχες δει πριν με κάνετε;
Εκτός αν ήταν μανούλα στο ψέμα και εκδιδόταν παράλληλα, δεν εχεις δικαιολογία, όπως εστρωσες πρέπει να κοιμηθείς γιατι χωρίζοντας την, χωρίζεις εμένα.
Πώς αντεξες να μην με βλέπεις κάθε μέρα; Εμένα μου λείπεις, σε ψάχνω και το σπίτι μοιαζει άδειο. Συνηθίζω, ναι, οκ, αλλα αλλο συνηθίζω στον πόνο και άλλο ζω ευτυχισμένα και νιώθω πλήρης. Και σε σενα τα λέω μανα που νομίζεις οτι επειδη εχεις την επιμέλεια μπορεις να φύγεις. Με ποιο δικαιωμα με παιρνεις από τον άλλο μου γονιό; Δε σε γαμάει; Βρες αλλον, ξέρω γω, εγώ τι δουλειά εχω σε όλα αυτά; Γιατί να τα ξέρω;
Πιο πολύ σε σένα απευθύνομαι πατερα γιατί εισαι αυτός που συνήθως σηκώνεται και φεύγει και νομίζει οτι δίνοντας καποια χρήματα, κάνεις το χρεός σου.
Χρέος είμαι; Βάρος;
Οταν ακυρώνεις το ραντεβού μας μερικές φορές χωρίς καν να μου το πεις και σε περιμένω όλο λαχτάρα στην πόρτα και δεν ερχεσαι, ενώ το στομάχι μου σφιγγεται μην δω την μαμά να κλέινει το τηλέφωνο με εκείνο το ύφος που δείχνει οτι πονάει. Το μισώ αυτό το ύφος. Αυτή πονάει ή εγω;
Τι νομίζεις οτι μου λες έτσι, μπαμπά;
Οτι δεν με υπολογίζεις, οτι δεν αξίζω, οτι ειμαι ενα τίποτα που ούτε καν υπάρχει στην στρατοσφαιρά σου. Αξεσουάρ για να το παίζεις πατέρας στους τρίτους καποια σάββατα.
Επί της ουσίας όμως δεν εχω χώρο στην ζωή σου.
Και αν κάνεις άλλη οικογένεια και δω διαφορά εκεί στην συμπεριφορά, νιώθω οτι θα πεθάνω. Αρα, μπορείς να εισαι καλός μπαμπάς. Αρα εμένα δεν ήθελες. Η φταιει η μαμά. Αυτή σε έδιωξε, αυτήν δεν θες κι επειδή ειμαι κομμάτι της, μισείς κι εμένα. Την μισώ.
Και οταν μπω στην εφηβεία και η αλλη μου σφίγγει τα λουριά, εσύ εισαι πιο κουλ, με συμφέρει να ακούω εσένα. Εχεις και πιο πολλά χρήματα, άλλωστε δεν χρειάστηκε ποτε να μην δουλέψεις για να με κρατήσεις. Μου αγοράζεις πιο ωραία ρούχα. Και ήσουν παντα αυτός που με άφησε. Σε χρειάζομαι, χρειάζομαι να δω οτι θα παρατούσες τα πάντα για μένα. Ξέρω οτι κατα βάθος ούτε την βολή σου δεν θα παραταγες αλλα δεν μπορώ να το αντιμέτωπίσω γιατί τοτε η μάνα μου είχε δίκιο. Και ο μόνος γονιός που έχω ειναι αυτή. Που φωνάζει, που με πιέζει.
Σκέφτηκες ποτε, μαλάκα, φευγοντας να διευκολύνεις οχι την ζωή μου, αλλα την δική της; Να ειναι ήρεμος ο ενήλικας που με φροντίζει; Να μην με σπάει στο ξύλο; Η, αν δεν με έσπαγε στο ξύλο, να ήταν η προσοχή του σε μένα, συγκεντρωμένος, παρά να ανησυχει και να τρεχει στα δικαστήρια ειτε για να σου κάνει ασφαλιστικά μέτρα, είτε για να σε αναγκάσει να δωσεις τα λιγοστά χρήματα για το μεγάλωμά μου; Μου έκλεψες και την μάνα μου.
Γλύτωσες από γκρίνιες, μαθήματα, φωνές, χρέη, όλα όσα καθιστούν μια οικογένεια. Ναι, ξέρω, δεν ήταν τελικά όπως τις ταινίες. Χεστηκα, μαλάκα. Την ημέρα που με πήρες αγκαλια, ενα ζεστό και μαλακό πραγματακι που με μια ζουπιά θα άφηνε την τελευταία του πνοή, είδες μπροστά σου τις συνέπειες των επιλογών σου και την γραμμή που ειχες τραβήξει στην ζωή σου.
Το να λοξοδρομείς στην μέση γιατί "τελικά ουπς, δεν ήταν όπως τα φαντάστηκες" η γιατι το καβλί σου δεν ειχε ησυχία ισοδυναμούσε με απότομο τραβηγμα που η θα μου ξερίζωνε το χερι εκεί που εσύ κι εγω ενωνόμασταν, ωστε να πάρεις χωριστό δρόμο από μένα και την μάνα μου, η να τραβολογάς εμένα και την μαμά στο καπρίτσιο σου και να την βαράς να σ'αφήσει, μη καταλαβαίνοντας οτι δεν σε κράταγε εκεινη, αλλα εγω.
Γιατί εγώ, μπαμπά, σ'αγαπάω.
Ο,τι και να είσαι, όπως και να είσαι, δεν ειμαι περήφανος/η γι αυτό.
Σ'αγαπάω και ο πονος που νιώθω θα με ακολουθεί για πάντα. Δεν φεύγει. Ούτε με ναρκωτικά, ούτε πηδώντας όλη την ομάδα ποδοσφαίρου, ούτε με το να απαρνηθώ την μάνα μου και να σε κάνω Θεό μου. Είναι εκεί, κάνοντας με να νιώθω ξένος/η στο ίδιο το πετσί μου.
Ξέρω οτι δεν το κάνεις επίτηδες, εμαθες από την μάνα σου και την κοινωνία να βαζεις τον εαυτό σου πρώτο, να μην χαλιέσαι, να ζεις την ζωή σου. Μακάρι να το έκανες χωρίς να λιανίσεις την δική μου. Χωρις να πληρώσω εγώ για τα λάθη σου.
Δεν λέω οτι μου χρωστας.
Σου λέω εδω όλα οσα δεν θα τολμήσω ποτέ να δω κατάματα, όσα δεν θα μπορέσω ποτε να σου πω.
Γιατί δεν μ'αγάπησες, μπαμπά;
Τι εχω;
Αυτά δεν τα ειχες δει πριν με κάνετε;
Εκτός αν ήταν μανούλα στο ψέμα και εκδιδόταν παράλληλα, δεν εχεις δικαιολογία, όπως εστρωσες πρέπει να κοιμηθείς γιατι χωρίζοντας την, χωρίζεις εμένα.
Πώς αντεξες να μην με βλέπεις κάθε μέρα; Εμένα μου λείπεις, σε ψάχνω και το σπίτι μοιαζει άδειο. Συνηθίζω, ναι, οκ, αλλα αλλο συνηθίζω στον πόνο και άλλο ζω ευτυχισμένα και νιώθω πλήρης. Και σε σενα τα λέω μανα που νομίζεις οτι επειδη εχεις την επιμέλεια μπορεις να φύγεις. Με ποιο δικαιωμα με παιρνεις από τον άλλο μου γονιό; Δε σε γαμάει; Βρες αλλον, ξέρω γω, εγώ τι δουλειά εχω σε όλα αυτά; Γιατί να τα ξέρω;
Πιο πολύ σε σένα απευθύνομαι πατερα γιατί εισαι αυτός που συνήθως σηκώνεται και φεύγει και νομίζει οτι δίνοντας καποια χρήματα, κάνεις το χρεός σου.
Χρέος είμαι; Βάρος;
Οταν ακυρώνεις το ραντεβού μας μερικές φορές χωρίς καν να μου το πεις και σε περιμένω όλο λαχτάρα στην πόρτα και δεν ερχεσαι, ενώ το στομάχι μου σφιγγεται μην δω την μαμά να κλέινει το τηλέφωνο με εκείνο το ύφος που δείχνει οτι πονάει. Το μισώ αυτό το ύφος. Αυτή πονάει ή εγω;
Τι νομίζεις οτι μου λες έτσι, μπαμπά;
Οτι δεν με υπολογίζεις, οτι δεν αξίζω, οτι ειμαι ενα τίποτα που ούτε καν υπάρχει στην στρατοσφαιρά σου. Αξεσουάρ για να το παίζεις πατέρας στους τρίτους καποια σάββατα.
Επί της ουσίας όμως δεν εχω χώρο στην ζωή σου.
Και αν κάνεις άλλη οικογένεια και δω διαφορά εκεί στην συμπεριφορά, νιώθω οτι θα πεθάνω. Αρα, μπορείς να εισαι καλός μπαμπάς. Αρα εμένα δεν ήθελες. Η φταιει η μαμά. Αυτή σε έδιωξε, αυτήν δεν θες κι επειδή ειμαι κομμάτι της, μισείς κι εμένα. Την μισώ.
Και οταν μπω στην εφηβεία και η αλλη μου σφίγγει τα λουριά, εσύ εισαι πιο κουλ, με συμφέρει να ακούω εσένα. Εχεις και πιο πολλά χρήματα, άλλωστε δεν χρειάστηκε ποτε να μην δουλέψεις για να με κρατήσεις. Μου αγοράζεις πιο ωραία ρούχα. Και ήσουν παντα αυτός που με άφησε. Σε χρειάζομαι, χρειάζομαι να δω οτι θα παρατούσες τα πάντα για μένα. Ξέρω οτι κατα βάθος ούτε την βολή σου δεν θα παραταγες αλλα δεν μπορώ να το αντιμέτωπίσω γιατί τοτε η μάνα μου είχε δίκιο. Και ο μόνος γονιός που έχω ειναι αυτή. Που φωνάζει, που με πιέζει.
Σκέφτηκες ποτε, μαλάκα, φευγοντας να διευκολύνεις οχι την ζωή μου, αλλα την δική της; Να ειναι ήρεμος ο ενήλικας που με φροντίζει; Να μην με σπάει στο ξύλο; Η, αν δεν με έσπαγε στο ξύλο, να ήταν η προσοχή του σε μένα, συγκεντρωμένος, παρά να ανησυχει και να τρεχει στα δικαστήρια ειτε για να σου κάνει ασφαλιστικά μέτρα, είτε για να σε αναγκάσει να δωσεις τα λιγοστά χρήματα για το μεγάλωμά μου; Μου έκλεψες και την μάνα μου.
Γλύτωσες από γκρίνιες, μαθήματα, φωνές, χρέη, όλα όσα καθιστούν μια οικογένεια. Ναι, ξέρω, δεν ήταν τελικά όπως τις ταινίες. Χεστηκα, μαλάκα. Την ημέρα που με πήρες αγκαλια, ενα ζεστό και μαλακό πραγματακι που με μια ζουπιά θα άφηνε την τελευταία του πνοή, είδες μπροστά σου τις συνέπειες των επιλογών σου και την γραμμή που ειχες τραβήξει στην ζωή σου.
Το να λοξοδρομείς στην μέση γιατί "τελικά ουπς, δεν ήταν όπως τα φαντάστηκες" η γιατι το καβλί σου δεν ειχε ησυχία ισοδυναμούσε με απότομο τραβηγμα που η θα μου ξερίζωνε το χερι εκεί που εσύ κι εγω ενωνόμασταν, ωστε να πάρεις χωριστό δρόμο από μένα και την μάνα μου, η να τραβολογάς εμένα και την μαμά στο καπρίτσιο σου και να την βαράς να σ'αφήσει, μη καταλαβαίνοντας οτι δεν σε κράταγε εκεινη, αλλα εγω.
Γιατί εγώ, μπαμπά, σ'αγαπάω.
Ο,τι και να είσαι, όπως και να είσαι, δεν ειμαι περήφανος/η γι αυτό.
Σ'αγαπάω και ο πονος που νιώθω θα με ακολουθεί για πάντα. Δεν φεύγει. Ούτε με ναρκωτικά, ούτε πηδώντας όλη την ομάδα ποδοσφαίρου, ούτε με το να απαρνηθώ την μάνα μου και να σε κάνω Θεό μου. Είναι εκεί, κάνοντας με να νιώθω ξένος/η στο ίδιο το πετσί μου.
Ξέρω οτι δεν το κάνεις επίτηδες, εμαθες από την μάνα σου και την κοινωνία να βαζεις τον εαυτό σου πρώτο, να μην χαλιέσαι, να ζεις την ζωή σου. Μακάρι να το έκανες χωρίς να λιανίσεις την δική μου. Χωρις να πληρώσω εγώ για τα λάθη σου.
Δεν λέω οτι μου χρωστας.
Σου λέω εδω όλα οσα δεν θα τολμήσω ποτέ να δω κατάματα, όσα δεν θα μπορέσω ποτε να σου πω.
Γιατί δεν μ'αγάπησες, μπαμπά;
Τι εχω;
Friday, January 28, 2011
Αγαπητό Κράτος
Επίδομα ανεργίας δεν πήρα ποτέ από τα ταμεία σου αφού όπου με προσλαμβαναν ήταν υπο τον όρο να μην ζητήσω ΙΚΑ. Οταν εσφιξες τα λουριά, μας έβαζαν να υπογράψουμε οτι δεν το θέλουμε και οτι ειμαστε σε άλλο ταμείο. Δουλεψα εισπνέοντας τον καπνό ακόμα και του σημερινού πρωθυπουργου, ασχετως αν τοτε ήταν απλώς ο γιος του μπαμπά του, αλλα ποτέ δε μου κόλλησαν "βαρέα και ανθυγιεινά".
Οταν εμεινα εγκυος, δεν μου έδωσες δυο μήνες αναπάυλα. Το ταμείο που με υποχρεωνες να εχω, ζητούσε την δόση του ως άλλο βαμπιρικό junkie, και με την κοιλιά στο στομα και το παιδί στο βυζί έπρεπε να τα δουλέψω, να τα βγάλω και να στα σκάσω. Για να πάρω επίδομα τοκετού ακριβώς όσα και η δόση μου, και το 1/5 της αμοιβής των μαιευτηρίων. Ευτυχώς γέννησα σπίτι και περα της φοβερής θετικής εμπειρίας, γλύτωσαμε και ενα σκασμό λεφτά.
Αγαπητό κράτος, εγω ως πολίτης δεν ωφελήθηκα ποτέ από σενα. Ούτε επίδομα ανεργίας πήρα, ούτε τίποτα. Μόνη μου τα βγάζω πέρα. Οπως πολλές άλλες στην θέση μου. Που βρεθηκαν με ένα παιδί στην αγκαλιά και εναν πατέρα σύζυγο να την κάνει με ελαφρα πηδηματακια, αφού νομοθεσία ουσιαστικά δεν υπάρχει. Αν θέλει τα δίνει, αν δεν θέλει...Αν και γω στάθηκα τυχερή. Ομως άλλες όχι.
Ως επαγγελματίας, με χρεωνες φόρο στο περίπου και όχι σ'αυτα που εβγαζα. Και αν δεν τα έβγαζα, θα ήμουν ψευτρα σίγουρα.
Με μια τιμή στο κεφάλι μου από τοτε που μπήκα στα γρανάζια της εργασίας. Δικηγόρος με σύμβαση, δημοσιογραφος χωρίς σύμβαση, εργατης χωρίς ένσημα, εμπορας χωρίς κατάστημα, αγρότης χωρίς γη.
Δεν μας δίνεις δύναμη να αναπτυχθούμε να ανθίσουμε και να πάρεις. Και θα έπαιρνες τόσα. Και θα νιώθαμε και στήριξη.
Ομως σαν καλαμάκι ρουφάς όπου μπορείς, βάζεις χερι στις τσεπες, στα στρωματα, στον κώλο μας ακόμα.
Πεθαίνεις; Χερι στην κληρονομιά. Χαρίζεις; Χέρι στη δωρεά. Δουλεύεις; Φερε από δω, δεν κάνει να ανπτυχθείς πολύ. Δεν δουλεύεις; Γινε κλέφτης, πόρνη, ψόφα.
Γιατί να σε λέω λοιπόν κρατος μου;
Γιατί να σε νιώθω πατρίδα μου;
Γιατί να σ'εχω ψείρα στον γιακά μου, οταν εγώ ο πολίτης, εχω την απόλυτη δύναμη στα χερια μου;
Το ίδιο το γρανάζι που έφτιαξες, αν σταματήσει να γυρνά μέχρι να ψοφήσεις εσύ και να φύγει η βρώμα από το ήδη σαπιο κουφάρι σου. Το κουφάρι σου που περιφέρεις στα σπίτια μας, εσύ και τα όρνεα τα φιλαράκια σου,οι τραπεζες, και όλα οσα μας κάνουν να αιμορραγούμε από παντού...
Τι θα κάνεις τοτε;
Αγαπητό κράτος, υποτίθεται οτι εισαι ενας από μας και μας φροντίζεις, μας προσεχεις και μας παρεχεις απ'αυτά που δώσαμε για το σύνολο.
Αυτή ηταν η συμφωνία μας.
Εφόσον την εσπασες, γιατί δεσμευομαι ακόμα από το "συμβόλαιό" μας;
Οταν εμεινα εγκυος, δεν μου έδωσες δυο μήνες αναπάυλα. Το ταμείο που με υποχρεωνες να εχω, ζητούσε την δόση του ως άλλο βαμπιρικό junkie, και με την κοιλιά στο στομα και το παιδί στο βυζί έπρεπε να τα δουλέψω, να τα βγάλω και να στα σκάσω. Για να πάρω επίδομα τοκετού ακριβώς όσα και η δόση μου, και το 1/5 της αμοιβής των μαιευτηρίων. Ευτυχώς γέννησα σπίτι και περα της φοβερής θετικής εμπειρίας, γλύτωσαμε και ενα σκασμό λεφτά.
Αγαπητό κράτος, εγω ως πολίτης δεν ωφελήθηκα ποτέ από σενα. Ούτε επίδομα ανεργίας πήρα, ούτε τίποτα. Μόνη μου τα βγάζω πέρα. Οπως πολλές άλλες στην θέση μου. Που βρεθηκαν με ένα παιδί στην αγκαλιά και εναν πατέρα σύζυγο να την κάνει με ελαφρα πηδηματακια, αφού νομοθεσία ουσιαστικά δεν υπάρχει. Αν θέλει τα δίνει, αν δεν θέλει...Αν και γω στάθηκα τυχερή. Ομως άλλες όχι.
Ως επαγγελματίας, με χρεωνες φόρο στο περίπου και όχι σ'αυτα που εβγαζα. Και αν δεν τα έβγαζα, θα ήμουν ψευτρα σίγουρα.
Με μια τιμή στο κεφάλι μου από τοτε που μπήκα στα γρανάζια της εργασίας. Δικηγόρος με σύμβαση, δημοσιογραφος χωρίς σύμβαση, εργατης χωρίς ένσημα, εμπορας χωρίς κατάστημα, αγρότης χωρίς γη.
Δεν μας δίνεις δύναμη να αναπτυχθούμε να ανθίσουμε και να πάρεις. Και θα έπαιρνες τόσα. Και θα νιώθαμε και στήριξη.
Ομως σαν καλαμάκι ρουφάς όπου μπορείς, βάζεις χερι στις τσεπες, στα στρωματα, στον κώλο μας ακόμα.
Πεθαίνεις; Χερι στην κληρονομιά. Χαρίζεις; Χέρι στη δωρεά. Δουλεύεις; Φερε από δω, δεν κάνει να ανπτυχθείς πολύ. Δεν δουλεύεις; Γινε κλέφτης, πόρνη, ψόφα.
Γιατί να σε λέω λοιπόν κρατος μου;
Γιατί να σε νιώθω πατρίδα μου;
Γιατί να σ'εχω ψείρα στον γιακά μου, οταν εγώ ο πολίτης, εχω την απόλυτη δύναμη στα χερια μου;
Το ίδιο το γρανάζι που έφτιαξες, αν σταματήσει να γυρνά μέχρι να ψοφήσεις εσύ και να φύγει η βρώμα από το ήδη σαπιο κουφάρι σου. Το κουφάρι σου που περιφέρεις στα σπίτια μας, εσύ και τα όρνεα τα φιλαράκια σου,οι τραπεζες, και όλα οσα μας κάνουν να αιμορραγούμε από παντού...
Τι θα κάνεις τοτε;
Αγαπητό κράτος, υποτίθεται οτι εισαι ενας από μας και μας φροντίζεις, μας προσεχεις και μας παρεχεις απ'αυτά που δώσαμε για το σύνολο.
Αυτή ηταν η συμφωνία μας.
Εφόσον την εσπασες, γιατί δεσμευομαι ακόμα από το "συμβόλαιό" μας;
Για σενα
Ναι, ναι σε σενα μιλάω συνοθύλευμα ανθρώπων που μου χεις πρήξει τα συκώτια πάνω από μια εικοσαετία.
Εσύ που νιώθεις τσοσ σκατα μέσα σου που παιρνεις πορσωπικά ό,τι και να κάνει ο διπλανός σου. Σε πιανει κατάθλιψη που ξεχωρίζει. Είναι σαν βρισιά στα μούτρα σου η ομορφιά της διπλανής σου, η ικανότητα του συναδελφού σου,όλα τονίζουν το πόσο ασήμαντος και χλωμός φαντάζεις δίπλα τους.
Μονο που δεν εχεις καταλάβει, μαλάκα, οτι κανεις δεν σε βλέπει ετσι, μόνο εσύ.
Μόνο εσύ θα δεις ως δείγμα ξερολίασης κάτι που θα πει καποιος σε μια παρέα γιατι δεν θυμάται ποου ή ποιος το είπε. Σου χω νέα, μαλάκα. Αν δεν θυμάται ειναι γιατί εμεινε στην ουσία και δεν σκεφτηκε οτι θα έπρεπε να ενδυναμώσει αυτό που είπε. Δεν τον ενδιαφερει να δειξει τι διαβασε. Δεν ειναι ψωνιο. Εσύ εισαι μαλάκας. Και τεμπέλης. Αν αμφισβητείς, δοξα τω Θεώ, υπάρχει το ίντερνετ, δες και επαλήθευσε μόνος σου. Ολα στο πιάτο;
Και αν σε κανει παρέα η όμορφη του σχολείου, ειναι μάλλον γιατί σε συμπαθεί, καλή μαλάκω ειναι κι αυτή. Βλέπει τον εαυτό της σε σενα και νομίζει οτι κι εσυ την συμπαθείς. Εσύ όμως θες να πιστεύεις οτι σε κανει παρέα για να δειχνει πιο όμορφη, σιχαμερό ζουζούνι.
Ασχημός/η απ'έξω, ασχημός/η κι απο μέσα.
Και οταν καποιος σε βλέπει να αγκομαχας απο την δυσκολία και σου προσφερει χερι βοηθείας, δεν το κάνει για να σου δειξει ποσο καλός ειναι αυτός, ηλίθιε. Τα αυτονόητα δεν χρειάζονται επιβεβαίωση στον ψυχισμό του ανθρώπου που τα εχει καλά με τον εαυτό του. Σε βοηθάει γιατι το θέλει.
Και δεν κραταει τεφτερι, χαρες. Δεν υπολογίζει, δεν ζηλεύει.
Ξέρω οτι εισαι τοσο σαπιος μέσα σου που δεν μπορείς να διαννοηθείς οτι υπαρχουν άνθρωποι όμορφοι, ταλαντούχοι και καλοί, θα εκραγεί το μυαλό σου.
Ετσι αποφασίζεις πολλές φορες να τους κοροιδεύεις, να τους λες κορόιδα, να αντιμετωπίζεις τον κόσμο λες και σου χρωστάει κάτι.
Οι γκομενες το μουνί τους, οι πλουσιοι τα λεφτά τους, οτιδήποτε.
Οταν καποιος σε πειραζει όπως κανουν οι φίλοι, εσύ αρπαζεσαι. Δεν νιωθεις το δίχτυ ασφαλείας που παρεχει η αγάπη. Βλέπεις χλευασμό και οτι θέλουν να σε μειώσουν.
Κακομοίρη/α, είσαι για λύπηση και θα σε λυπόμουν αν δεν ήσουν παντού.
Αν δεν κατέστρεφες κόσμο που σε πλησίασε με αθωότητα και εφυγε χείρότερος από κοντά σου.
Αν υπήρχε ιατρειά για την αρρώστειά σου.
Εσύ που νιώθεις τσοσ σκατα μέσα σου που παιρνεις πορσωπικά ό,τι και να κάνει ο διπλανός σου. Σε πιανει κατάθλιψη που ξεχωρίζει. Είναι σαν βρισιά στα μούτρα σου η ομορφιά της διπλανής σου, η ικανότητα του συναδελφού σου,όλα τονίζουν το πόσο ασήμαντος και χλωμός φαντάζεις δίπλα τους.
Μονο που δεν εχεις καταλάβει, μαλάκα, οτι κανεις δεν σε βλέπει ετσι, μόνο εσύ.
Μόνο εσύ θα δεις ως δείγμα ξερολίασης κάτι που θα πει καποιος σε μια παρέα γιατι δεν θυμάται ποου ή ποιος το είπε. Σου χω νέα, μαλάκα. Αν δεν θυμάται ειναι γιατί εμεινε στην ουσία και δεν σκεφτηκε οτι θα έπρεπε να ενδυναμώσει αυτό που είπε. Δεν τον ενδιαφερει να δειξει τι διαβασε. Δεν ειναι ψωνιο. Εσύ εισαι μαλάκας. Και τεμπέλης. Αν αμφισβητείς, δοξα τω Θεώ, υπάρχει το ίντερνετ, δες και επαλήθευσε μόνος σου. Ολα στο πιάτο;
Και αν σε κανει παρέα η όμορφη του σχολείου, ειναι μάλλον γιατί σε συμπαθεί, καλή μαλάκω ειναι κι αυτή. Βλέπει τον εαυτό της σε σενα και νομίζει οτι κι εσυ την συμπαθείς. Εσύ όμως θες να πιστεύεις οτι σε κανει παρέα για να δειχνει πιο όμορφη, σιχαμερό ζουζούνι.
Ασχημός/η απ'έξω, ασχημός/η κι απο μέσα.
Και οταν καποιος σε βλέπει να αγκομαχας απο την δυσκολία και σου προσφερει χερι βοηθείας, δεν το κάνει για να σου δειξει ποσο καλός ειναι αυτός, ηλίθιε. Τα αυτονόητα δεν χρειάζονται επιβεβαίωση στον ψυχισμό του ανθρώπου που τα εχει καλά με τον εαυτό του. Σε βοηθάει γιατι το θέλει.
Και δεν κραταει τεφτερι, χαρες. Δεν υπολογίζει, δεν ζηλεύει.
Ξέρω οτι εισαι τοσο σαπιος μέσα σου που δεν μπορείς να διαννοηθείς οτι υπαρχουν άνθρωποι όμορφοι, ταλαντούχοι και καλοί, θα εκραγεί το μυαλό σου.
Ετσι αποφασίζεις πολλές φορες να τους κοροιδεύεις, να τους λες κορόιδα, να αντιμετωπίζεις τον κόσμο λες και σου χρωστάει κάτι.
Οι γκομενες το μουνί τους, οι πλουσιοι τα λεφτά τους, οτιδήποτε.
Οταν καποιος σε πειραζει όπως κανουν οι φίλοι, εσύ αρπαζεσαι. Δεν νιωθεις το δίχτυ ασφαλείας που παρεχει η αγάπη. Βλέπεις χλευασμό και οτι θέλουν να σε μειώσουν.
Κακομοίρη/α, είσαι για λύπηση και θα σε λυπόμουν αν δεν ήσουν παντού.
Αν δεν κατέστρεφες κόσμο που σε πλησίασε με αθωότητα και εφυγε χείρότερος από κοντά σου.
Αν υπήρχε ιατρειά για την αρρώστειά σου.
Wednesday, January 26, 2011
Μαλάκα, τι ζητάς τα ρέστα τώρα;
Συγγνώμη, στο Ελλαδιστάν δεν ειναι που οι μαθητές θεωρούν δικαίωμά τους να κάνουν κατάληψη στα σχολεία;
Εδώ δεν ειναι που τα θρανία ειναι χαρακωμένα, γραμμένα, σπασμένα δίπλα σε σπασμένες πόρτες του σχολικού κτιρίου;
Στην ίδια χώρα δεν υπάρχει νόμος που λέει-για να το πάω πιο μακρυά- οτι αν αρπάξεις για 20 χρόνια περιουσία αλλουνού ειναι δικιά σου;
Ε τι σκατα απορείτε όλοι που παραχωρήθηκε η Νομική σχολή από τους φοιτητές;
Εντάξει το είδαν πιο ιδεολογικά το θέμα.
Αντι να αγανακτείτε με τα φρούτα που εσείς σπείρατε δεν ψαχνετε λίγο στις παραμέσα σελίδες των εφημερίδων, δεν κοιτάτε μην ψηφίστηκε κανας κουλός νόμος πάλι και πανε να το περάσουν στην ζούλα;
Στο πρωινό του ΜΕΓΚΑ
Μολις μου λύθηκε η απορία γιατί η Ελενα Ράπτη ειναι πολιτικός.
Ο μπαμπάς της εχει σχεση με την Οντιοβίζουαλ.
H ιδια εταιρεία που μας παρότρυνε να υπογραψουμε χαρτιά οτι δεν θέλουμε ΙΚΑ. Και που μας βάζει να υπογράψουμε οτι δεν εχουμε οικονομικές αξιώσεις από επαναλήψεις.
Κι ετσι, οι πολίτες -μεταφραστες που εγαζονταν και εργάζονται εκεί αναγκάζονται πέρα από το 20% του φόρου, να πληρώνουν και 23%Φπα και ΤΕΒΕ (γύρω στα 250 τον μήνα τιμή εκκίνησης).
Με τιμή γύρω στο 0,90 το λεπτό της ταινίας, κάν'τε τις μαθημάτικές πράξεις. Πόση ώρα θέλει να γινει μια ταινία; Αν δουλεύεις χωρίς σταματημό, από το χάραμα ως το βράδυ με απέλπισία, μια μέρα. Δεκαπεντάωρο για περίπου 60 ευρώ. Μικτά.
Η ίδια Audiovisual που πληρώνει ως επίμελήτριες (2 τον αριθμό οταν ημουν εγώ εκεί) 2 κοπέλες που "ρίχνουν' τους υπότιτλους και έχουν τόσο φόρτο εργασίας που και να γραψεις
"Είστε γτπ" θα το δεις γραμμένο κάτω από το αστραφτερο χαμόγελο του Τομ Κρουζ.
Η ίδια εταιρεία που με σχόλασε οταν πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω αν θα υπήρχε πρόβλημα να γραφτώ και στο ΙΚΑ για να δουλέψω και αλλου, αφού δεν εδιναν πάνω από 5-6 ταινίες τον μήνα, μετα που στραβωσε η μια επιμελήτρια.
Ελεγα κι εγώ, ωραία γυναίκα στην πολιτική;
Μπορεί η γυναίκα να ειναι θηρίο και αξιολογη αλλα δεν βοηθάει το περιβάλλον.
Θα ήταν ωραίο όμως να δικιαολογούσε την ιδιότητά της βοηθώντας εμπράκτως, αφού μπορεί.
Να ξεκινήσει από το "σπίτι" της δηλαδή και να αφήσει τις ιδέες για "τραπεζες αίματος"(υπάρχουν).
Να κάνει κάτι ορίτζιναλ και να μην είναι το διακοσμητικό στοιχείο, κακό αντίγραφο της Βαρδινογιάννη. Εθελοντισμός και παρ'το αυγό και κούρευ'το.
Ναι, οκ, αν κάτσει να βοηθήσεις εκεί που μπορείς, δεν θα πάρεις επιχορήγηση και ίσως δεν παρεις προβολή, αλλα θα κάνεις την ζωή μιας μερίδας ανθρώπων πιο εύκολη και καλύτερη.
Αυτό δεν ειναι η δουλειά-στην θεωρεία- του πολιτικού;
Τις κουμπάρες να παίζουμε δηλαδή.
Εσύ το παιζεις πολιτικός, ο άλλος το παιζει νομιμός, εγώ το παίζω γενικώς.
Ο μπαμπάς της εχει σχεση με την Οντιοβίζουαλ.
H ιδια εταιρεία που μας παρότρυνε να υπογραψουμε χαρτιά οτι δεν θέλουμε ΙΚΑ. Και που μας βάζει να υπογράψουμε οτι δεν εχουμε οικονομικές αξιώσεις από επαναλήψεις.
Κι ετσι, οι πολίτες -μεταφραστες που εγαζονταν και εργάζονται εκεί αναγκάζονται πέρα από το 20% του φόρου, να πληρώνουν και 23%Φπα και ΤΕΒΕ (γύρω στα 250 τον μήνα τιμή εκκίνησης).
Με τιμή γύρω στο 0,90 το λεπτό της ταινίας, κάν'τε τις μαθημάτικές πράξεις. Πόση ώρα θέλει να γινει μια ταινία; Αν δουλεύεις χωρίς σταματημό, από το χάραμα ως το βράδυ με απέλπισία, μια μέρα. Δεκαπεντάωρο για περίπου 60 ευρώ. Μικτά.
Η ίδια Audiovisual που πληρώνει ως επίμελήτριες (2 τον αριθμό οταν ημουν εγώ εκεί) 2 κοπέλες που "ρίχνουν' τους υπότιτλους και έχουν τόσο φόρτο εργασίας που και να γραψεις
"Είστε γτπ" θα το δεις γραμμένο κάτω από το αστραφτερο χαμόγελο του Τομ Κρουζ.
Η ίδια εταιρεία που με σχόλασε οταν πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω αν θα υπήρχε πρόβλημα να γραφτώ και στο ΙΚΑ για να δουλέψω και αλλου, αφού δεν εδιναν πάνω από 5-6 ταινίες τον μήνα, μετα που στραβωσε η μια επιμελήτρια.
Ελεγα κι εγώ, ωραία γυναίκα στην πολιτική;
Μπορεί η γυναίκα να ειναι θηρίο και αξιολογη αλλα δεν βοηθάει το περιβάλλον.
Θα ήταν ωραίο όμως να δικιαολογούσε την ιδιότητά της βοηθώντας εμπράκτως, αφού μπορεί.
Να ξεκινήσει από το "σπίτι" της δηλαδή και να αφήσει τις ιδέες για "τραπεζες αίματος"(υπάρχουν).
Να κάνει κάτι ορίτζιναλ και να μην είναι το διακοσμητικό στοιχείο, κακό αντίγραφο της Βαρδινογιάννη. Εθελοντισμός και παρ'το αυγό και κούρευ'το.
Ναι, οκ, αν κάτσει να βοηθήσεις εκεί που μπορείς, δεν θα πάρεις επιχορήγηση και ίσως δεν παρεις προβολή, αλλα θα κάνεις την ζωή μιας μερίδας ανθρώπων πιο εύκολη και καλύτερη.
Αυτό δεν ειναι η δουλειά-στην θεωρεία- του πολιτικού;
Τις κουμπάρες να παίζουμε δηλαδή.
Εσύ το παιζεις πολιτικός, ο άλλος το παιζει νομιμός, εγώ το παίζω γενικώς.
Tuesday, January 25, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)