Της Ελλάδος τα παιδιά....

Γνωστή και καλή τραγουδίστρια που εχουν κολλησει στον τοιχο, -αλλα δεν μασάει- λέει οτι δεν γουσταρει να της λεει ο επιχειρηματίας να πηγαίνει να κάθεται στα τραπεζια και να κάνει κοσομασιόν.
Πεταγεται αχώνευτος δήθεν ξινός με απροσδιόριστη ταυτότητα και προσωπικότητα και της λέει .
"Είναι πολύ σοβαρές καταγγελίες αυτές που κάνεις".
Η νεαρά δεν πτοείται.
"Ναι, ειναι πολύ σοβαρές καταγγελίες αυτές που κάνω".
Ο δήθεν δεν εγινε κατανοητος νομίζει και επιμένει.
"Και θα πρέπει  να υποστείς τις συνέπειες."

Ποσοστά παιρνει;
Ρε που τους βρήκαμε όλους αυτους που μπήκαν ξωφαλτσα μπροστα από ενα μικρόφωνο και μια κάμερα και θαρρούν οτι ορίζουν τον κόσμο;
Οσο πιο ατάλαντος ο άνθρωπος, τοσο πιο εμφυτη και διαχυτη η ξινίλα, γιατι κατα βάθος ξέρει οτι δεν  αξίζει τιποτα.
Και η νεαρα συνεχίζει αφου την εχουν πρήξει στην ανάκριση "Είναι αλήθεια ότι...είναι αλήθεια ότι;"
Μονο οι άντρες εντωμεταξύ. Με εμφανέστατα τα κομπλεξικά συμπλέγματα τους να βγαίνουν με κάθε ερώτηση και το ύφος που εχουν διαλέξει. Αναπαραγωγή φημών, αυστηρότητα και κατηγορώ.
"Ο επιχειρηματίας λέει οτι εχω μεροκάματο μόνο 70 ευρώ, αν θέλετε να ξέρετε".
Χειροκρότησα την τόλμη της και το οτι δεν μασάει μία.
Και οι δυο  φημοσιογραφοι τι απαντούν;
Ε; Ε; Τι απαντούν;
Ποια είναι η εμπνευσμένη ανταπόκριση στο λαυράκι;

"Και πόσα παίρνεις;" με προκλητικό ύφος.
Αντικειμενικότητα, πάνω απ'όλα.


Σιχαινομαι.