Δεν γίνεται...
Αν και χαιρομαι που τα τελευταία 3 χρόνια υπήρξαν κοντα 100 άνθρωποι να με συντροφεψουν στην μιζέρια και στα προβλήματά μου, ήρθε ο καιρός για αλλαγή. Ναι μεν απέκτησα ταυτότητα με το μπλογκ αυτό, αλλα το εβγαλα και το εβαλα στο πλάι με τον αριθμό 2. Αυτό σημαίνει οτι δεν επιθυμώ αλλό κλάψα, άλλο αυτοβιογραφικά. Δεν μου πολυάρεσε οταν το εγραφα, αλλα ήταν η χωματερή μου.
Στο μπλογκ αυτό επιθυμώ να εκφραστώ με αλλο στύλ, με άλλο σκεπτικό χωρίς απαραίτητα να εχω νέυρα οταν γραφω ενα κείμενο όπως το προηγούμενο. Υπήρξα συντάκτρια για χρόνια, είναι η δουλειά μου-αν και περιστασιακά- μην το ξεχνάμε. Τουλάχιστον όσοι απορούν και πιθανόν δεν τους αρεσει αυτό που κάνω τώρα.
Υπάρχει ακόμα το μπλογκ 2, φαντάζομαι θα γραψω και εκεί όταν θα νιώσω την ανάγκη. Εδώ όμως είναι ΑΛΛΟ μπλογκ. Ιδια ονομασία (περίπου), αλλα τρίτη φάση και καταλήγω από κεί που ξεκίνησα.
Σαρκασμός, μην προσωπικές αποκαλύψεις, και "νεύρα..πολλά νεύρα"... όπως έλεγε το αρχικό μπλογκ (και το καλύτερο κατα την γνώμη μου) οταν το ξεκίνησα 7-8 χρόνια πριν.
Το να νομίζετε οτι μου συμβαίνει κάτι επειδή γραφω κάτι ΕΔΩ, σημαίνει οτι ακόμα δεν εγινε κατανοητή η διαφορά. Αν γραψω ΕΚΕΙ, θα μιλάω προσωπικά.
No comments:
Post a Comment