Friday, January 28, 2011

Για σενα

Ναι, ναι σε σενα μιλάω συνοθύλευμα ανθρώπων που μου χεις πρήξει τα συκώτια πάνω από μια εικοσαετία.
Εσύ που νιώθεις τσοσ σκατα μέσα σου που παιρνεις πορσωπικά ό,τι και να κάνει ο διπλανός σου. Σε πιανει κατάθλιψη που ξεχωρίζει. Είναι σαν βρισιά στα μούτρα σου η ομορφιά της διπλανής σου, η ικανότητα του συναδελφού σου,όλα τονίζουν το πόσο ασήμαντος και χλωμός φαντάζεις δίπλα τους.
Μονο που δεν εχεις καταλάβει, μαλάκα, οτι κανεις δεν σε βλέπει ετσι, μόνο εσύ.
Μόνο εσύ θα δεις ως δείγμα ξερολίασης κάτι που θα πει καποιος σε μια παρέα γιατι δεν θυμάται ποου ή ποιος το είπε. Σου χω νέα, μαλάκα. Αν δεν θυμάται ειναι γιατί εμεινε στην ουσία και δεν σκεφτηκε οτι θα έπρεπε να ενδυναμώσει αυτό που είπε. Δεν τον ενδιαφερει να δειξει τι διαβασε. Δεν ειναι ψωνιο. Εσύ εισαι μαλάκας. Και τεμπέλης. Αν αμφισβητείς, δοξα τω Θεώ, υπάρχει το ίντερνετ, δες και επαλήθευσε μόνος σου. Ολα στο πιάτο;
Και αν σε κανει παρέα η όμορφη του σχολείου, ειναι μάλλον γιατί σε συμπαθεί, καλή μαλάκω ειναι κι αυτή. Βλέπει τον εαυτό της σε σενα και νομίζει οτι κι εσυ την συμπαθείς. Εσύ όμως θες να πιστεύεις οτι σε κανει παρέα για να δειχνει πιο όμορφη, σιχαμερό ζουζούνι.
Ασχημός/η απ'έξω, ασχημός/η κι απο μέσα.
Και οταν καποιος σε βλέπει να αγκομαχας απο την δυσκολία και σου προσφερει χερι βοηθείας, δεν το κάνει για να σου δειξει ποσο καλός ειναι αυτός, ηλίθιε. Τα αυτονόητα δεν χρειάζονται επιβεβαίωση στον ψυχισμό του ανθρώπου που τα εχει καλά με τον εαυτό του. Σε βοηθάει γιατι το θέλει.
Και δεν κραταει τεφτερι, χαρες. Δεν υπολογίζει, δεν ζηλεύει.
Ξέρω οτι εισαι τοσο σαπιος μέσα σου που δεν μπορείς να διαννοηθείς οτι υπαρχουν άνθρωποι όμορφοι, ταλαντούχοι και καλοί, θα εκραγεί το μυαλό σου.
Ετσι αποφασίζεις πολλές φορες να τους κοροιδεύεις, να τους λες κορόιδα, να αντιμετωπίζεις τον κόσμο λες και σου χρωστάει κάτι.
Οι γκομενες το μουνί τους, οι πλουσιοι τα λεφτά τους, οτιδήποτε.
Οταν καποιος σε πειραζει όπως κανουν οι φίλοι, εσύ αρπαζεσαι. Δεν νιωθεις το δίχτυ ασφαλείας που παρεχει η αγάπη. Βλέπεις χλευασμό και οτι θέλουν να σε μειώσουν.
Κακομοίρη/α, είσαι για λύπηση και θα σε λυπόμουν αν δεν ήσουν παντού.
Αν δεν κατέστρεφες κόσμο που σε πλησίασε με αθωότητα και εφυγε χείρότερος από κοντά σου.
Αν υπήρχε ιατρειά για την αρρώστειά σου.

6 comments:

Dimos said...

... what the fuck! Ορεξούλες για κράξιμο βλέπω, ε; Δεν πειράζει, μ'αρέσει, μ'αρέσει. Όσο και να φαίνεται παράξενο, μου φτιάχνει την διάθεση. Αποδεικνύεται έτσι ότι κάποιοι και κάποιες δεν έχουν (ευτυχώς) χαυνωθεί από φιλαυτία και την μισαλλοδοξία, όπως συμβαίνει με την μάζα...

Αλλά αυτό με τα blogs, βρε κορίτσι μου, με έχει μπερδέψει. Μα τί συμβαίνει και αλλάζεις το ένα μετά το άλλο; Έχω χάσει κανένα επεισόδιο;

Lili said...

Το πρωτο μπλογκ ειχε χιουμοριστικό ύφος, κράξιμο, ολα καλα. Σιγά σιγα αρχισε να γίνεται πιο προσωπικό.
Είχε βγει και το βιβλίο λίγο μετα, δεν ήθελα τοσο κόσμο μέσα.
Εφτιαξα το δεύτερο παιρνοντας λίγα από το πρώτο, να υπάρχουν, και εκρυψα το πρώτο.
Καλά μέχρι εδώ;
Πέρασαν χρονακια, εφαγα τα σκατά μου.
Θλίψη, Κλάψομουνισμα, νέυρα αλλα "χωρίς νεύρο", ιχνος χιούμορ.
Είχα στερέψει.

Πρόσφατα διάβασα ενα μπλογκ που με εκανε να γελάσω πολύ, γραμμένο από αντρα, στο παλιο μου στύλ (εκείνον δεν θα τον ελεγαν αγαμητο πικραμένο καβγατζή όμως). Εγινε ενα κλικ.
Μου έλειπε ο δυναμισμός μου τελικά.
Και νομίζω μου ξανάρθε εδώ και λίγο καιρό.

Οπότε φτου από την αρχή.
Το δεύτερο μπλογκ παει και αυτό στο αρχειο.
Και ξεκινάμε τούτο.


Κραξιμο, νεύρο, σαρκασμός, αντίδραση. Και αν δεν μου βγει γιατί μαλάκωσα λόγω γήρατος, ε δεν γαμιέται; Θα αρχισω παλι να γραφω για πίπες. :P

Dimos said...

Και οι κουβέντες περί πιπών έχουν το ενδιαφέρον τους, πάντως.

Thanks για το briefing, σε διαβάζω συχνά εδώ και καιρό αλλά πράγματι δεν ήξερα όλη την blogoϊστορία σου.

Αγάμητη πικραμένη καυγατζού; Πλάκα κάνεις; Οι σαρκαστικές γκόμενες (ελπίζω να μην σε προσβάλλει το "γκόμενες", δεν το χρησιμοποιώ ποτέ απαξιωτικά - αν ήθελα να χρησιμοποιήσω απαξιωτικό χαρακτηρισμό θα έλεγα καριόλες) είναι συνήθως αυτές που έχουν ζήσει πράγματα στην ζωή τους και για αυτόν τον λόγο μπορούν να εκφράσουν γνώμη και άποψη. Πόσο μάλλον εσύ, που είσαι και μητέρα αν δεν κάνω λάθος. Οι αγάμητες πικραμένες καυγατζούδες γράφουν πικρόχολα, όχι σαρκαστικά όπως εσύ. Και η πικροχολίαση δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των γυναικών, αλλά και των ανδρών.

Keep being the way you are. Εμένα πάντως μ'αρέσει.

kstinion said...

pes ta re lili...to allo pou exoun orismena atoma na thimountai epakrivos omos ti exeis pei se kathe periptosh kai an allakseis gnomh na sou lene "ma tote eipes to kai to kai to"
esu se proth fash meneis malakas pou o allos thimatai epakrivos ti eipes isa isa gia na sto petaksei kai kala....kai otan deixneis th fanerh enoxlhsh ths anousias "thimishs" pairneis apantiseis tou tipo"a apla to anafero"
aisixtir!
giati prepei na thimamai epakribos ti leo kai pos to leo gia na exo dikio se kati?
sorry alla exo pou xo ksantho mali ta liga giga pou mou menoun tha ta diatheso gia pio xrisima pragmata apo tetoies malakies!

kalimeres!

Αlex... said...

Ετσι!Ευτυχως τωρα δεν εχω τετοιους ανθρωπους κοντα μου!Μολις τους καταλαβω την κανω με ελαφρα...

Lili said...

Δημο μην δίνεις τόσες εξηγήσεις για το γκομενα, δεν κολλησα, και σταμάτα να μου την πέφτεις γιατί είμαι και ευκολη αλλα και καρίολα καθώς θα διαπιστώσεις αμέσως παρακάτω.
(Και) Μητέρα είμαι, my pussy will never be the same, αλλα τουλάχιστον επενεχοποιούμαι οταν αντί για οναματάκι και ζώδιο ζητάω να μάθω ηλικία και width.:P